Necmettin EVCÄ° 

                        

Afaki konuları konuÅŸmaktansa somut projeler üzerinde durmanın bizde prim yapmadığını bilmiyor deÄŸilim. Hemen başında, yazımı böyle bir ilgisizlik tehlikesini göze alarak yazdığımı belirtmeliyim.

      Modern insanın tanımı yapılırken en sık deÄŸinilen özelliÄŸidir onun yalnızlığı. BoÅŸ zamanın çokluÄŸunun bir medeniyet seviyesi olarak görüldüÄŸü çağımız, ÅŸimdi onun yüzünden katlanılmaz haldedir. Yapılan istatistikler, aile içi ÅŸiddet ve intiharlarda hafta sonlarında artış olduÄŸunu göstermektedir.

Sayın Mustafa BAÅžOÄžLU 

                                          Av. M. Selami ÇEKMEGÄ°L 

      Yıllarca önce Resmi Gazete’de bir kararnamede, yıllarını Türk iÅŸçi hareketine vermiÅŸ bir iÅŸçi liderinin KöÅŸk’e danışman atandığını görünce, ne diyeyim o zamanın CumhurbaÅŸkanı sayın Süleyman Demirel’i alkışlamak gelmiÅŸti içimden. Çünkü bu alışılmışın dışında bir atamaydı. BaÅŸoÄŸlu gibi iÅŸçi camiasından, ailesi mazbut, kendisi Ä°slam’a sadık bir mücadele adamının KöÅŸk’te danışman olarak anılmasının sergileyeceÄŸi imaj bile doÄŸrusu bürokrasi camiamızın henüz tam hazır olduÄŸu bir yenilik deÄŸildi. Nitekim bu bürokrasi, CumhurbaÅŸkanı ve BaÅŸbakan olarak itaat ettiÄŸi sayın Turgut Özal’ın vaktiyle DPT müsteÅŸarlığındaki mütedeyyin tarafını sevimsiz karşılamış, basındaki uzantılarıyla onu, giydirdiÄŸi takunyalarla hırpalamıştı. O halde, belki de devlet kapılarını hak arayan vatandaÅŸa açtığı için ceza olarak hayatını veren Sayın BaÅŸbakan Adnan Menderes’ten sonra, bürokrasi kapılarını Özal gibi musallilere de açan BaÅŸbakan sayın Demirel’in, CumhurbaÅŸkanı olarak KöÅŸk’e böylesi vatansever ve demokrat bir iÅŸçi liderini danışman atamış bulunması, Türkiye’de bozulmalar yanında iyileÅŸtirme yolunda da merhale kat edildiÄŸini göstermesi bakımından manidardı: 

                   

  BaÅŸlığa bakınca birbirinden alakasız ÅŸeylerin bir araya geliÅŸi gibi görünüyor deÄŸil mi?.

  Zaten ilk baÅŸta ben de alaka kurmakta zorlandığımı kabul etmeliyim. Ta ki deÄŸerli bir avukat arkadaşımız, Necla hanım Türkiye’deki tüm kadın derneklerinin isim, kuruluÅŸ amacı ve irtibat adreslerinin toplandığı bir kitabı gösterene kadar. Buraya kadar yine normal görünebilir ancak, kitap Türkiye’deki Ä°ngiliz BüyükelçiliÄŸi tarafından hazırlanmış ve yay-sat tarafından dağıtıma verilerek ülkenin en ücra köÅŸelerine ulaÅŸması hedeflenmiÅŸ.

Said Çekmegil’in ismi duyuldu

40’larda Malatya güneÅŸi oydu

Giderek dünyayı nurlara boÄŸdu

Allahın yoluna gelin diyordu. 

Bir terzi dükkanı vardı caddede

O gayret görülmez hiçbir kimsede

Eli makaslıydı dili tebliğde

Kur’anın ilmine gelin diyordu. 

      Bir müteÅŸebbis olarak  iÅŸ yapmaya koyulduÄŸunuzda imkansızlıkların çaresizliÄŸi içerisinde kıvrandığınız oldu mu? Adeta tuttuÄŸunuz her dalın kuruduÄŸunu hissettiniz mi? Bir iÅŸ kurarken gerekli olan ÅŸeylerden bir tanesini bile (mesela nitelikli iÅŸ gücü ya da finansman gibi) yerine getirmede karşılaÅŸtığınız zorluklarla afalladınız mı? EÄŸer deÄŸilse siz de, insanların liderlere niçin bu kadar baÄŸlandıklarını, onların etrafında pervane gibi döndüklerini ve onlara taparcasına baÄŸlanmalarını anlayamazsınız.  
   Memurluktan gelme, ömrü hayatında bir iÅŸ kurma ve geliÅŸtirme endiÅŸesi taşımamış günümüz insanı oturduÄŸu yerden lidere ve krala baÄŸlılığı ayıp sayıyor, küçümsüyor. Krallarını yücelttikleri ve ona minnet hisleriyle baÄŸlandıkları için aÅŸağı ve geri görüyor. Bunu insanların dini endiÅŸelerle yaptığını sanıyor. Hatta liderlerini tanrılaÅŸtırdıklarını düÅŸünüyor. Yani bu insanlar o kadar aptaldır ki; ölümlü  olduÄŸunu gördükleri, insani zaaflarıyla hayatını süren liderlerine uluhiyet iddia edeceklerdir. Kendini insanlık tarihi içinde en ileri nesil olarak kabul eden yüzyılımızın insanı bunu böyle anlarken yanıldığını fark etmiyor. Ä°nsan düÅŸüncesinin zirvesinde olduÄŸuna inanmanın güvenciyle falso veriyor..  

March 09, 2006

(Tom taine.com’dan)

Former U.S. President Jimmy Carter led The Carter Center/National Democratic Institute observation of the Palestinian elections in January.

For more than a quarter century, Israeli policy has been in conflict with that of the United States and the international community. Israel’s occupation of Palestine has obstructed a comprehensive peace agreement in the Holy Land, regardless of whether Palestinians had no formalized government, one headed by Yasir Arafat or Mahmoud Abbas, or with Abbas as president and Hamas controlling the parliament and cabinet.