İran`ın dolar kumarı ya da "papaz kimde"

      http://www.tumgazeteler.com/fc/ln.cgi?cat=33&a=1383991

      (tüm gazeteler sitesinden alınmıştır)

      İran`ın tüm uluslararası baskıya rağmen nükleer enerjiden (ve aslında nükleer silahtan) vazgeçmek istememesi akla ister istemez bu kadar riski neden aldığı ve tüm bu olan bitenin ardında nelerin yattığı sorusunu getiriyor. Dünyanın en eski devlet geleneklerinden birine sahip bu ülkenin hiçbir hesap yapmadan tüm “Batı medeniyeti” ülkelerini karşısına alacak böylesi bir hamleyi gerçekleştirmesi bize olanak dışı görünüyor. Basınımızda bir kaç gazete dışında ele alınmayan Nükleer İran dosyasının stratejik-ekonomik perde arkasını mercek altına almak istedik.

      Sorunu derinlemesine incelediğimizde, İran`ın aslında, 1960`lardan beri pek çok ülke ve diktatörün oynamaya çalışıp kaybettiği bir kumar masasının son oyuncusu olduğunu görüyoruz: Dolar kumarı.

      İkinci Dünya Savaşı Avrupa`sı günümüz Irak`ından pek farklı değildi. Birinci Savaş sonrasında olduğu gibi, İkinci Dünya Savaşı sonrasında da, elinde hiçbir şey satın alamadığı deste deste banknotlar ile oynayan çocuk görüntüleri pek çok Avrupa ülkesinde olağan hale gelmişti. Kendi paralarına güvenemeyen Avrupa ülkeleri için, getirilen dolar karşılığı belirli bir miktar altın ödemeyi vaat eden Batı dünyasının tek efendisi Amerika`nın para birimini kullanmak en güvenilir yol idi.

Excellencies,

I greet all of you with deepest respect. Today we gathered here at an emergency session upon the invitation of Honourable  Prime Minister Dato Seri Abdullah Ahmad Badawi to discuss the recent important developments in Palestine and Lebanon.  We are grateful to Honourable Prime Minister for this timely initiative and H.E. Minister Al Bar for the excellent arrangements made for this meeting at a very short notice.  I should express our heartfelt appreciation  for the pioneering initiatives of Malaysia to advance and defend the sublime causes of the Islamic Ummah since the establishment of our organization. At the same time, this meeting is also yet another fine example of the wise and effective leadership exhibited within our organization by H.E. Prime Minister Badawi in the political, economic, social and development spheres during Malaysia`s  Chairmanship of the OIC Summit. 

Necmettin EVCİ 
 

GÜLDESTE (antoloji):

            BİR ZAMANDAYIZ Kİ, CEHALET TUFANI 

                                                          Seyyid Ahmet ERRİFAİ

   Şüphesiz insanlar arasında hak olduğu gibi batıl, doğru olduğu gibi yalan, nasih olduğu gibi mensuh da vardır. Bunun gibi, hükmü umumi olduğu gibi, özellik ifade eden emirler, muhkem olduğu gibi müteşabih ve ezberlenip zaptolunan (Hadis) ler olduğu gibi, iyice ezberlenmeyip vehme dayanan rivayetler de vardır.)  Resulullah (S.A.S.) zamanında bile O’nun adına yalan uydurup

Okumak nedir?

Niçin okumalıdır?

Okumak yorumlamak ve anlam çoğaltmak mıdır?

Biz kitabı okurken kitapta bizi mi okur? 

“Oku” emriyle başlayan bir vahye muhatap olmuş toplumun (ümmet) şimdilerde pek az okuyor olmasının sebebi, sadece ‘yasaklar’ ve ‘kapalı siyasal yapı’ ile açıklanınca tutarlı bir izah olur mu?  

Okumayı, alışkanlığa, yaşam biçimine dönüştüremeyişimizin sebebini sadece bize tahakküm eden rejime indirgemek yanlış değil belki ama eksik bir tespit olmalıdır. Olayı esasen kültürel boyutuyla, geleneksel yapıyla açıklığa kavuşturmak bizi daha tutarlı sonuçlara götürebilir. Bir olgu olarak okumanın bizatihi yapısal anlamına uygun şekilde hangi dünya ulusunun neyi, nasıl okuduğu da ayrı bir tartışma konusudur. Kendi kültür kaynaklarımız geleneksel olarak daha çok şifahi yolla canlı tutulmakta, yaşanılır kılınmakta, çoğaltılmakta, kuşaklara aktarılmaktadır.(1) Bu noktayı öncelikle belirlemek gerekiyordu. O nedenle okumak, okuma eylemini ilim edinmenin, bilgilenmenin düşünmenin vazgeçilmez gerekliliği saymak, Kur-an’daki “oku” ayetini de bu bağlamda algılamak daha çok toplumsal üst yapının ana elemanları olan elit kesimi (havas, ilmiye) ilgilendirmiştir. Burada Volter, J. Ong’un ‘sözlü’, ‘sözel’ kavramları arasında yaptığı ayrımı göz önünde tutmalıdır. İlim çevreleri için belki sözlü (yazılı olmayan anlamıyla) tarzdan ziyade, sözel (düşünsel/ ilmi) tarzdan bahsetmek daha uygun düşecektir.