Hafız Esad kendisine veliaht olarak büyük oÄŸlu Basil’i belirlemiÅŸti. Bu nedenle Basil’e binbaşı rütbesi verilerek cumhurbaÅŸkanlığı Muhafız Alayı Komutanı yapılmıştı. Ancak, Esad’ın bütün umutlarını baÄŸladığı oÄŸlu, 21 Ocak 1994’de Åžam’da ÅŸüpheli bir trafik kazasında can verince yeni bir halef arayışına girmek zorunda kalmıştı. Hafız Esad, bu amaçla, Avrupa’da göz doktoru olarak staj yapan 28 yaşındaki oÄŸlu BeÅŸÅŸar’ı Åžam’a çağırmıştır. Askeri Akademi’de jet hızıyla eÄŸitim alan BeÅŸÅŸar Esad, babasından devlet yönetme dersleri almak üzere onun yanına, Muhacirun Sarayı’na yerleÅŸmiÅŸtir.

BeÅŸÅŸar Esad’ın veliahtlığına tahammül edemeyen amcası Rıfat Esad, BeÅŸÅŸar’a karşı adı konulmamış bir savaÅŸ baÅŸlatmıştı. Hafız el-Esad da, kardeÅŸi Rıfat’ın bu tavrına karşı, kendisini Åžubat 1998 tarihinde baÅŸkan yardımcılığı da dâhil bütün görevlerinden azletmiÅŸtir. Ancak Rıfat Esad ile oÄŸlu Sümer boÅŸ durmamış, çeÅŸitli ülkeler nezdinde Suriye’de resmi politikadan farklı ve alternatif bir politika yürütme giriÅŸimlerinde bulunmuÅŸtur. Rıfat-Sümer ikilisinin Hafız-BeÅŸÅŸar ikilisine karşı yeni bir meydan okuması olarak deÄŸerlendirilen tüm bu siyasi manevralar, 20 Ekim 1999 tarihinde sıcak çatışmalara dönüÅŸmüÅŸtür. Rıfat Esad’ın Lazkiye kentinde bulunan özel malikânesine baskın düzenlenmiÅŸ, çatışmada ölenlerin yanında ziyaretçiler dâhil tutuklamalar gerçekleÅŸtirilmiÅŸtir. 

BAAS DÄ°KTATÖRLÜÄžÜ, OÄžUL BEŞŞAR DÖNEMÄ°NDE DE DEVAM ETMEKTEDÄ°R!..
Hafız el-Esad OrtadoÄŸu’nun hatta dünyanın en kanlı Tiranı/diktatörü olarak Suriye’ye yönetmiÅŸtir; kan ve gözyaşı üzerinde tam otuz yıl ülke insanlarına zulmetmiÅŸtir. Ve nihayet kendinden önceki diÄŸer firavunlar, tiranlar ve diktatörler gibi o da ölmüÅŸtür. 2000 yılında ölen Hafız el-Esad’ın yerine, veliaht olarak yetiÅŸtirdiÄŸi oÄŸlu BeÅŸÅŸar Esad geçirilmiÅŸtir. BeÅŸÅŸar Esad’ın yaşı küçük (34 yaşında) olmasına raÄŸmen anayasa deÄŸiÅŸliÄŸi (anayasa 40 yaşında olmayı öngörüyordu) yapılarak devletin başına yüzde 97 küsur oyla (!) oturtulmuÅŸtur. 

BeÅŸÅŸar Esad 1965 Åžam doÄŸumlu idi. Babası Hava Kuvvetleri Komutanı iken yani 1967 Savaşı sırasında iki yaşındaydı. Babası, 1970’de bir darbeyle iktidara el koyarken BeÅŸÅŸar 5 yaşında idi. BeÅŸÅŸar Esad siyasetten uzak bir ÅŸekilde Ä°ngiltere’de okumuÅŸtu. BeÅŸÅŸar alevi olmasına raÄŸmen evlendiÄŸi eÅŸi Esma ise Sünni bir aileye mensuptu. BeÅŸÅŸar, 2000 yılında tahta oturmasıyla halkın umut ve beklentileri artmıştı. Halk nezdinde BeÅŸÅŸar, en azından babası gibi halka zulmetmeyeceÄŸine, baskı yönetimini az da olsa gevÅŸeteceÄŸine iliÅŸkin bir kanaat oluÅŸmuÅŸtu. Ancak ilerleyen yıllar içerisinde BeÅŸÅŸar, babasını bile aratmayacak zulüm içeren uygulamalara imza atmıştı. OlaÄŸanüstü hal uygulaması, Ä°hvan mensuplarına iliÅŸkin idamı öngören 49 sayılı kanun baÅŸta olmak üzere baskı ve zulmü öngören birçok madde ve Baas Partisi dışında hiçbir partiye izin vermeme gibi, kısacası Esad ailesi öncülüÄŸünde Baas diktatörlüÄŸü kaldığı yerden itibaren devam etmekteydi. 

Hâlbuki BeÅŸÅŸar Esad iktidara geldiÄŸinde, istihbarat teÅŸkilatlarının halk üzerindeki baskılarını tamamen sona erdirmekten, ifade özgürlüÄŸünü tanımaktan ve çok partili parlamenter sisteme geçmekten söz etmiÅŸti. Baas Partisi’nin de diÄŸer partilerle eÅŸit ÅŸartlarda seçim rekabetine girmesi gerektiÄŸini bile söylemiÅŸti. Ancak bu vaadlerinin hiçbirisini yerine getirmemiÅŸti. Tersine Baas diktatörlüÄŸü, babasının dönemini aratmayacak tarzda devam etmekteydi. Rejimin "R"sini bile eleÅŸtirenler zindana atılıp iÅŸkenceden geçiriliyor, onların akıbetlerini araÅŸtıran akrabaları da içeri alınıp iÅŸkence tezgâhına yatırılmaktaydı. Ä°ÅŸkence ve katliamdan kaçıp yabancı devletlere sığınan yüz binlerce Suriyelinin ve onların Suriye'deki akrabalarının umutları da boÅŸa çıkmıştı. 

BeÅŸÅŸar Esad,  bırakın Suriye tarihini, insanlık tarihine bile kara bir leke olarak kazınan Hama Katliamı dolayısıyla acıları azaltıcı bir adım bile atmamıştır. Binlerce insanın katledildiÄŸi, binlercesinin kaybedildiÄŸi ve binlercesinin sürgüne gitmek zorunda bırakıldığı bu olay dolayısıyla bırakın özür dilemeyi, 1982’den beri Hama’da iÅŸlenen insanlık dışı vahÅŸetin izlerinin bile silinmesine müsaade edilmemiÅŸtir.

   
BeÅŸÅŸar, Tunus ve Mısır'da gerçekleÅŸen halk ayaklanmalarının Suriye'yi etkileyebileceÄŸini düÅŸünmüyordu. Çünkü diyordu BeÅŸÅŸar Esad "biz Amerikan-Ä°srail iÅŸbirlikçisi deÄŸiliz, halkımızın hassasiyetlerini paylaşıyoruz." Rejimin Ä°srail karşıtlığı ve Hamas'a /Hizbullah'a gösterdiÄŸi yakınlık Suriye halkını elbette memnun ediyor, ama bu konudaki memnuniyet rejimin fenalıklarına duyulan tepkileri bastırmaya yetmemiÅŸti. Çünkü diÄŸer ülkelerde meydana gelen ayaklanmalara inat Baas/Nusayri diktatörlüÄŸünün ülkedeki zulmü hiç bir ÅŸey olmamış gibi devam etmekteydi. Uygulana gelen bu zulmün neticesinde ilk kıvılcım Dera ÅŸehrinde baÅŸladı. Aslında Dera’daki olaylar, büyümeden, Dera halkına zulmedenlere cezaları verilerek engellenebilirdi. Ancak, Baas diktatörlüÄŸünün basiretsiz davranışı ilk kıvılcımın diÄŸer kentlere de yayılmasına neden olmuÅŸtur. Dera'daki olaylar, bir bayan doktorun, yine Dera'da yaÅŸayan bir bayan arkadaşını telefonla arayarak Mübarek’in devrilmesiyle ilgili olarak "Darısı bizim başımıza" diye kutlaması üzerine iki bayanın da gözaltına alınmasıyla baÅŸlamıştır. Gözaltına alınan bayan doktorun saçları sıfıra verilmiÅŸ ve ayrıca iÅŸkenceden de geçirilmiÅŸtir. Olaylar, iki delikanlı gencin duvarlara “halk rejimi devirmek istiyor” yazısını yazmaları dolayısıyla onlar da gözaltına alınınca akrabaları çocukların akıbetini sormak için Dera Siyasi Åžube Müdürü Atıf Necib'e gitmesiyle daha da alevlenmiÅŸtir. Necib heyete, "Bugün çocuklarınızı aldık, bir daha sormaya gelirseniz karılarınızı alacağız" deyince, heyet, belki yardımcı olur düÅŸüncesiyle Dera Valisi Faysal Kelsüm'e gitmiÅŸlerdir. Faysal Kelsüm, Hama katliamı sırasındaki üstün baÅŸarıları nedeniyle baba Hafız Esad tarafından "Baas'in ÅŸerefi" tabancasıyla ödüllendirilmiÅŸ eli kanlı bir katildir. Faysal Kelsüm de Dera'nın önde gelenlerinden oluÅŸan heyeti aÅŸağılıyor ve makamından kovmuÅŸtur. Hakarete uÄŸrayan öfkeli halk valiyi Cuma namazının ardından darp etmesi üzerine valinin korumaları halkın üzerine geliÅŸi güzel ateÅŸ açmalarıyla iki kiÅŸi olay yerinde, ağır yaralanan iki kiÅŸi de hastanede ölmüÅŸtür. Bununla da yetinilmemiÅŸ El-Ömer Camii'ne sığınan halka da saldırılmış ve tam anlamıyla bir katliam gerçekleÅŸtirilmiÅŸtir. Böylece olaylar çığırından çıkmış ve Suriye'nin dört bir yanına yayılmaya baÅŸlamıştır. 

Suriye’de 15 Mart’tan beri devam eden olaylar, yüzlerce kiÅŸinin ölümüne, binlercesinin zindanlara atılmasına neden olmuÅŸtur. Günlerce kuÅŸatma altında tutulan Dera kentinde, diÄŸer kentlere de örneklik teÅŸkil etmesi için insan avı baÅŸlatılmıştır. Halen Dera kentinde giriÅŸ ve çıkışlar yasaklandığından ne olup bittiÄŸi bilinmemektedir. Baas diktatörlüÄŸü, bu olayların nedeni olarak emperyal ve Siyonist güçleri göstermektedir. Bu tür bir suçlama çok kolay bir suçlamadır. Oysa Suriye’de Baas Partisi’nin bir darbeyle iktidara geldiÄŸi 1963’den beri devam eden zulümler nedeniyle katledilen, zindanlarda iÅŸkenceden ve kötü uygulamalardan ölen, sürgün edilen ya da ülkeyi terk etmek zorunda bırakılan insanların suçluları da mı emperyal ve Siyonist güçlerdir?  Hama’da katledilen 30 bini aÅŸkın insanın, kaybedilen ve halen kendilerinden haber alınmayan bir o kadar insanın suçlusu da mı dış güçlerdir? Ülkede kurulan istihbarat teÅŸkilatı Muhebaratın estirdiÄŸi terör nedeniyle insanlar yurt dışında bile Suriye ile ilgili bir ÅŸey sorulduÄŸu zaman korkularından sus iÅŸareti yapmalarının nedeni de mi bu dış güçlerdir? Elbette bu emperyal ve Siyonist güçlerin bu olup bitenlerden hiç katkısı yok demek mümkün deÄŸildir. Ancak her olayın suçlusu olarak bu güçleri göstermek de doÄŸru deÄŸildir.

DiÄŸer gerici, diktatörlükle idare edilen Arap ülkelerinde olduÄŸu gibi, Suriye için de artık deniz bitmiÅŸtir. Åžu ana kadar on yıllardır baskıyla, zulümle ve terörle devam ettirdikleri kandan beslenen rejimlerinin sonu gelmiÅŸtir. Gönül ister ki, bu halk ayaklanmalarında da, yeni yönetimlerin oluÅŸmasında da halkın iradesi egemen olsun. Ancak, emperyal ve Siyonist iÅŸgalci güçler, buna ne kadar fırsat verirler, bunu elbette zaman gösterecektir. Ancak bu güçlerin boÅŸ durmayacaklarını ve bu ülkeleri kendi menfaatleri doÄŸrultusunda yeniden dizayn etmek için bütün imkanlarını seferber edeceklerdir. Bu iÅŸgalci ve terörist devletlerin halklara karşı diktatörlükle idare edilen yönetimlerin yanında olmalarını anlamak hiç de zor deÄŸildir. Çünkü bu devletler için ilke, insani deÄŸer ve uluslar arası kuralların hiçbir önemi yoktur. Ancak, ya Bahreyn’de, Umman’da, Yemen’de halkın direniÅŸini destekleyen, ama Suriye’de ise azınlık Nusayri yönetimini destekleyen Ä°ran’a ne demeli? Gerçi Ä°ran, aynı tavrı 1982’de Hama katliamını gerçekleÅŸtiren Hafız Esad yönetiminden yana koyarak da göstermiÅŸti. Oysa Müslümanlar nerede zulüm varsa, zulmedenlerin kimliklerine bakmaksızın karşı çıkmaları inançları gereÄŸi deÄŸil midir? Yani Bahreyn’de zulme uÄŸrayan halkı desteklemek de, Suriye’de zulmeden, binlerce, on binlerce insanı katleden Baas diktatörlüÄŸüne karşı mücadele eden halkı desteklemek de inancımız gereÄŸi deÄŸil midir? Peki, öyleyse Ä°ran, neden Baas diktatörlüÄŸünü desteklemeye devam etmektedir? Bunu anlamak gerçekten zordur!