|
KardeÅŸim Ä°rfan'a mektup, |
|
|
|
|
Yazar Bilal SÜRGEÇ
|
|
12-06-2014 |
|
KardeÅŸim Ä°rfan'a mektup,
 Bilal SÜRGEÇAnkara'ya geleli on yıl oldu.Kalabalık bir ÅŸehir.YaÅŸam çok hızlı.Tek sevdiÄŸim yanı bol kütüphaneler ve bunların saÄŸladığı imkanlar. Müzeler. Vakıflar da çok. Ankara'da bol bol konferanslar da yapılır.Bunları dinlemesi gerekli olan gençlerin dışında yaÅŸlı beyler takip ederler.Bu konferanslarda genelde medyatikler konuÅŸur. Ankara'da usul bu, bir babayiÄŸit çıkacak kendini medya ile ÅŸöhret yapacak, sonra vakıflar dernekler, onun ardına koÅŸacak gel bizde konuÅŸ diye...
HoÅŸ, burada sözün de kıymeti kalmamış ya. Konferans takipçilerinin yaÅŸ ortalaması 60'tır,onlar da konferanstan bir ÅŸey öÄŸrenmek için deÄŸil zaman geçsin diye takip ederler. Konferans takipçileri, kendilerini zihnen çok dolu görüyorlar ne diye baÅŸkalarından bir ÅŸey öÄŸrenme zahmetine girsinler ki!.Ama zamanlarını öldürmek için konferans dinler görünürler. Konferanslara senin Malatya'da bildiÄŸin gibi yüzlerce kiÅŸi katılmıyor burada bir dernek 20 kiÅŸi toplayabiliyorsa ne mutlu ona! Burada bazen dernekler vakfılar kendileri de toplantı yaparlar. Bazen Ahiret'i unutturan her türlü ihtiÅŸama sahip süper otellerde toplanırlar.Vakıf yetkilisi bütün enerjisi ile kafa ütülemeye baÅŸlar. Açık kuÅŸ sütünün eksik olduÄŸu büfeler, pahalı 300 bin liralık jeeplerle keÅŸanelerde oturan Müridlerine dünyevileÅŸmenin kötülüklerinden bahsederler. Aralarında tek maaÅŸla 12 yıllığına Tokiden ev alan, arabası dahi olmayan toplantıda bu maddi eksikliÄŸinden dolayı protokolün biraz uzağında oturan arkadaÅŸlarına bütün tülüatıyla Ahiret hayatından bahsederler. Bu da bir tuhaf durumdur...
Bilal Sürgeç Sadece kayıtlı kullanıcılar yorum yazabilirler.
Lütfen hesabınıza giriş yapınız veya kayıt olunuz. Powered by AkoComment 2.0! |
|
Son Güncelleme ( 13-06-2014 )
|
