Ä°YÄ° NÄ°YET VE Ä°SLAMIN ANLAÅžILMASI                    

DüÅŸünüyoruz; batıl ve materyalist diyalektikle iÅŸgal edilmiÅŸ beyinlere Ä°slam nasıl anlatılacaktır? Gerçekten de kafa yormayı gerektiren önemli konulardan biridir bu. Ä°slam düÅŸüncesini bulandıran beÅŸeri arzu ve gayretlerle, çok kere iyi niyetin tezahürü olarak ortaya çıkan ucuz ve kolay takdimlerin arasından gerçekten çekip çıkarmak nasıl olacaktır? Aklın bütün gücünü sarf etmek, ilmi bir sefere çıkmak lazımsa bu iÅŸe nereden baÅŸlanacaktır?

Bilmeden nasıl hiçbir ÅŸey gereÄŸi gibi yapılamazsa, yapılmaya kalkılınca da nasıl o ÅŸey heder edilirse, Ä°slam davasının takdimini de Sünnet-i Seniyyenin esasını bilmeden arz etmeye kalkmak nasıl olur? Ä°lle de bu gayreti çekelim, ne olacak bildiÄŸimiz (!) kadar arılatalım, dersek, bu halde ebedi saadet yolunu ÅŸaşırarak ve ÅŸaşırtarak hüsrana düÅŸme tehlikesi yok mudur?

Bizim de birçok mümin kardeÅŸlerimizin de yer yer hatalı takdimlerine rastlarız; -

— Bu neden böyle, diye sorunca, cevaben:

Niyetimiz iyidir, deriz, veya buna benzer ÅŸeyler söyleriz..

Halbuki iyi düÅŸünülürse, tahrifatın çoÄŸu, umumiyetle kötü bir .kastın deÄŸil de, altında çok kere iyi niyet yatan, fakat iyiliÄŸin ne olduÄŸunu aramayan zihin tembelliÄŸinin neticesi olduÄŸu görülür. Kim kalkar da, haricilerin iÅŸlediÄŸi cinayetlerde, fedaisi oldukları sapık düÅŸüncelerde mutlaka kötü niyet vardı diyebilir? Hatta, o cehalete boyun eÄŸmiÅŸ mütecavizlerin iddialarına ve bu iddialar uÄŸruna kendilerini harcamalarına bakacak olursak, bunların Ä°s l uÄŸruna hareket etmiÅŸ oldukları iddialarında samimi olduklarına ilk anda kanabiliriz de...

Cehalete dayalı dindarlıkları, kindarlığa inkılap eden Haricilerin takva arz eden halleri o kadar acayipmiÅŸ ki, gayrimüslimleri hayrette bırakırmış. (1) Hz. Ali’ye müÅŸrik demediÄŸi için büyük Müslüman Abdullah b. Habbab hazretlerini hamile hanımıyla beraber, çok zalimane bir ÅŸekilde öldüren bu tefekkürsüz caniler; (2) büyük günah iÅŸleyenleri kafir ve kendilerine karşı çıkanları da büyük günahkarlardan saymışlar. (3) Bizzat Hz. Ali (R.A.) ye: «Vallahi ya Ali seninle ancak Allah’ın emriyle savaşıyorum.” (4) diyebilecek kumandanlar, ve Sırf Allah’ın rızasına eriÅŸmek için, (5) «Emirel müminin, çarıyar-ı güzinden Hz. Ali’yi öldürdüÄŸünü iddia edebilecek fedaileri sinesinden çıkaran bu eçhel ve mütecaviz gurup niyetlerinin iyi olduÄŸunu  pekala söyleyebiliyorlardı..

Asr-ı Saadet’te, bir rivayete göre, Resûlullah’ın Hz Bekir (R.A.) a bile açıklamadığı Mekke fethi hazırlığını sezerek KureyÅŸ’lilere bir mektupla haber vermeye kalkan Hatib Ä°bn Ebi Belta isminde “saf” bir Müslüman’ın bir kadınla yolladığı gizli mektup. Ä°slam devleti istihbaratına mensup kuvvetler tarafın dan yakalanmıştı. Tahkikat neticesinde kötü niyeti olmadığı, ancak, Mekke’de bulunan akrabalarına iyilik olmak için bu çok kötü iÅŸe kalkıştığı anlaşılmış olacak ki Hz. Ömer (R.A.) in elinden, Resul-ü Ekrem’in bu zavallılığı bağışlamasıyla kurtulabilmiÅŸ.(6)

Ölçüsüzlük, hissilik, düÅŸünmeden ve aramadan hareket etmek kötü niyet olmasa da iÅŸte böylesine esef verici bir haldir...

Hatırlayalım ki, büyük müçtehitlerimizden Ebu Hanife hazretlerine «Mürcie» dir diye iftira atanlar, daha ileri giderek çirkin kelimelerle hakaret edenler; (7) Ä°mamı Åžafii hazretlerini zararlı gördükleri için kalleÅŸçe dövdürerek, bir rivayette, ölümüne sebep olanlar; (8) Ä°mam Malik ve Ahmed b. Hanbel hazretleri gibi müçtehitlere dayak ve iÅŸkenceye reva görenler; (9) tarihte, kıymetleri ancak öldükten sonra bilinen birçok büyük karakterli insanları, en hafifinden durmadan rahatsız eden, ve böylesi zülüm kokan iÅŸlere seyirci kalan fert ve cemiyetler çok -görülmüÅŸtür. Sonradan- Sünnet yolunun büyük imamı olarak ilan edilen Ebu Hanife (Rahimehullah) ye, dini aklına uyduruyor; dinimizi onun ÅŸerrinden kurtaralım, gerekçesiyle ve dine hizmet iyi niyetiyle iftiralar yaÄŸdıranlar ne kadar da rahat çalışıyorlarmış, belki Allah’tan ecir de beklemiÅŸlerdir. (10)