12 Eylül 1980 askeri darbesi, Ä°slami kesimde dergiler dönemini baÅŸlattı. Neredeyse her tarikatın, dergáhın, cemaatin dergisi vardı:

"Sızıntı", "Zafer" Fethullah Gülen Cemaati’nin dergileriydi.

"Altınoluk" NakÅŸibendi Erenköy Cemaati’nin dergisiydi.

"ÖÄŸüt", "Ä°cmal" Kadiri Haydar BaÅŸ çevresinin çıkardığı dergilerdi.

"Köprü", "Bizim Aile" Mehmet Kutlular ekibinin çıkardığı dergilerdi.

"Fetih", "Genç Akademi" Süleymancılar’ın dergileriydi.

"Dava" radikal Nurcular’ın dergisiydi.

"GiriÅŸim" radikal Ä°slamcı Kürtlerin dergisiydi.

"Åžehadet", "Tevhid" Hizbullah’ın dergileriydi.

"Ä°ktibas" tasavvuf karşıtı Ercüment Özkan çevresinin çıkardığı dergiydi.

"Rönesans" Adnan Oktar çevresinin dergisiydi.

"Kitap Dergisi", "Mavera" Ä°slamcı edebiyatçıların dergileriydi.

"Hareket", "Ülke" Ä°slamcı sosyalistlerin dergileriydi.

"Tezkire", "Umran" Ä°slamcı entelektüellerin dergileriydi.

1980’ler; kendi ifadelerine göre, "Ä°slami uyanışın" baÅŸladığı yıllardı.

KuÅŸkusuz aralarında farklılıklar vardı ama hepsi idealistti. CoÅŸkuluydu. Fedakárdı. Tek istekleri "Ä°slami bir toplum" yaratmaktı.

Sonra... Sonra ne mi oldu?..

Yeni bir dergi:Ä°slam

Tarih: 1 Eylül 1983.

NakÅŸibendi GümüÅŸhanevi (Ä°skenderpaÅŸa) Dergáhı’nın yarı resmi yayın organı "Ä°slam" Dergisi çıktı. Aylıktı.

Derginin baÅŸyazarı "Halil NecatioÄŸlu" idi. Aslında bu isim; Profesör Mahmud Esad CoÅŸan’ın müstear adıydı. Prof. CoÅŸan müstear isim olarak, babası Halil Necati CoÅŸan’ın adını kullanmıştı.

M. Esad CoÅŸan sıradan bir baÅŸyazar deÄŸildi. GümüÅŸhanevi Dergáhı’nın ÅŸeyhi Mehmed Zahid Kotku’nun kızı Muhterem ile evliydi. 1977 yılında kayınpederinin bizzat elinden tutarak kürsüye çıkarması üzerine Ä°skenderpaÅŸa Camii’nde hafta sonları hadis dersleri vermeye baÅŸladı. Ä°lahiyat Fakültesi’nde öÄŸretim üyesiydi.

Åžeyh Mehmed Zahid Kotku, Ankara’ya geldiÄŸinde mutlaka damadının evinde misafir oluyordu. Damadını seviyor, saygı duyuyordu. Dergáh çevresinde artık herkes biliyordu ki, Åžeyh Zahid Kotku’dan sonra dergáhın postniÅŸine Prof. CoÅŸan oturacaktı.

Ama bir sorun vardı. 1970’li yılların sonunda dergáh ile partinin/MSP’nin arası açılmaya baÅŸladı. Åžeyh Zahid Kotku, Erbakan’ın "Akıncılar" gibi radikal hareketlere sıcak bakmasına karşı çıktı. Sonra bir gün Erbakan’a, eniÅŸtesi Prof. Osman Çataklı aracılığıyla haber gönderdi: "Necmi partinin başından çekil!"

Erbakan dergáhın dinsel otoritesine karşı geldi. GümüÅŸhanevi Dergáhı ile gerginliÄŸi sürerken 12 Eylül 1980 askeri darbesi oldu. Tutuklamalar sorunu geçici olarak unutturdu.

Darbeden hemen sonra da Åžeyh Zahid Kotku vefat etti. Prof. CoÅŸan yeni ÅŸeyh oldu.

Erbakan, dergáhta deÄŸil akademide yetiÅŸen yeni ÅŸeyhe "biat" etmedi. 19 Temmuz 1983’te Refah Partisi’ni kurdu.

Prof. Esad CoÅŸan ise, RP’nin kuruluÅŸundan bir buçuk ay sonra "Ä°slam" Dergisi’ni çıkardı.

Derginin künyesi

Prof. Esad CoÅŸan, Ä°slam Dergisi’nde genellikle Ankara Üniversitesi Ä°lahiyat Fakültesi’nden tanıdığı öÄŸrencileriyle birlikteydi.

Ä°slam Dergisi’nin Genel Yayın Yönetmeni Hasan Hüseyin Ceylan’dı.

Yazı Ä°ÅŸleri Müdürü ise Aykut Zahid Akman’dı.

Hasan Hüseyin Ceylan ve Aykut Zahid Akman, Ankara Üniversitesi Ä°lahiyat Fakültesi’nden sınıf arkadaşıydılar. Ankara’da yaşıyorlardı. Åžeyhleri Esad CoÅŸan’ın dizinin dibinden ayrılmıyorlardı. Dergi çalışmalarından arta kalan zamanlarda, Prof. CoÅŸan’ın Ankara Demetevler Özelif Sitesi’ndeki "hadis sohbetlerini" organize ediyorlardı.

Ä°slam Dergisi, Ankara’da bir ÅŸirketin mescit olarak kullandığı küçük odasında, bir masa, bir eski daktilo ile yayın hayatına baÅŸladı.

Darbe günleri nedeniyle biraz ürkek yayın çizgileri vardı. Dergi içerik olarak, daha çok tasavvuf, geleneksel medrese ile radikal söylemlerin iç içe geçtiÄŸi bir politika takip etti.

Hasan Hüseyin Ceylan tarafından yazılan "Unutulan Sünnetlerimiz" bölümünde, Hz. Muhammed’in yaÅŸamından örnekler verildi; okurlara günlük yaÅŸama iliÅŸkin tavsiyelerde bulunuldu: "Futbol karşılaÅŸmalarında giyilen ÅŸort, erkeÄŸin göbeÄŸi ile diz kapağı arasını örtüyorsa caizdir."

Dergi, genellikle yurtdışındaki Ä°slami geliÅŸmeleri haber verdi; Afganistan’ı iÅŸgal eden Sovyetler BirliÄŸi’ne ateÅŸ püskürüyorlardı. Ä°ran-Irak Savaşı’nda Ä°ran’ı destekliyorlardı. Ama Humeyni’ye mesafeliydiler.

Dünyayı ikiye bölmüÅŸlerdi; Müslümanlar ve káfirler. Avrupa BirliÄŸi’ne karşıydılar. Kendilerini, Mısır’daki Müslüman KardeÅŸler’e yakın görüyorlardı.

Ä°slam Dergisi’nin dış haberler sayfasını kim hazırlıyordu biliyor musunuz; Fehmi Koru!

Dergiye, Zahid Akman’ın aÄŸabeyi Turgut Akman’la evli gazeteci Nuriye Akman da gönüllü destek veriyordu.

Ä°slam Dergisi, ANAP’a yakındı; çünkü bu partinin kadrosu içinde, baÅŸta genel baÅŸkanı Turgut Özal olmak üzere, GümüÅŸhanevi Dergáhı’na baÄŸlı politikacılar vardı. Ancak ANAP’ın serbest piyasacı, AB’ye yakın siyaseti bu yakınlığın daha ileri gitmesine engel oldu.

RP arasında gerginlik ise her geçen yıl arttı. Parti, Ä°slam Dergisi’nin parti binalarına giriÅŸini yasakladı.

Ayrılık gerçekleÅŸiyor

1990’lı yıllarda RP yükseliÅŸe geçti. Artık büyük ÅŸehirlerde yeni bir dönem baÅŸlamıştı. Ä°stanbul, Ankara gibi ÅŸehirleri RP adayları kazanmıştı.

Bu seçim baÅŸarısına raÄŸmen Ä°slam Dergisi, Erbakan’a hálá soÄŸuktu.

Ancak...

1984 yılında Åžeyh Zahid Kotku’nun adını alacak kadar dergáha baÄŸlı olan Aykut "Zahid" Akman ve Hasan Hüseyin Ceylan gibi isimler, Åžeyh CoÅŸan’dan ayrılıp Erbakan’a biat ettiler.

O yıllar faaliyete geçmek için hazırlıklar yapan Kanal 7 televizyonunun başına da Ä°slam Dergisi Ä°dari Müdürü Zekeriya Karaman getirildi.

Ä°slam Dergisi’nin yazı iÅŸleri kadrosundan Ferman Karaçam da Kanal 7 radyonun başındaydı artık.

Fehmi Koru, Ä°slam Dergisi’nden sonra Erbakan’ın ekibine dahil oldu; Milli Gazete’ye geçti; baÅŸyazarı oldu. Sonrası malum...

Hızlı yükseliÅŸ

Ä°slam Dergisi’nden kopanlar ödüllerini hemen aldılar.

Milletvekili oldular. Şirketler kurdular. Belediyelere fuar organizasyonları yaptılar.

YİMPAŞ parasıyla "Politik Araştırmalar Merkezi" kurdular.

ABD’ye bursa gönderildiler. Televizyon yöneticisi oldular.

Büyüdüler... Ünlendiler...

Bu arada, 28 Åžubat kararları, Erbakan’ın yıldızını söndürdü.

Ve zamanında Åžeyh Esad CoÅŸan’ın dizinin dibinden ayrılıp Erbakan’a biat edenler yine hemen çark ettiler. Recep Tayyip ErdoÄŸan-Abdullah Gül ikilisinin gölgesine girdiler. "Yola devam" ettiler!

Fakat bir fire verdiler: Hasan Hüseyin Ceylan konuÅŸmalarıyla RP’nin kapatılmasına neden olmuÅŸ; siyaset yapması beÅŸ yıl yasaklanmıştı. Cezası bitince, Ä°slam Dergisi’nde birlikte çalıştığı bacanağı, AKP milletvekili genel baÅŸkan yardımcısı Akif Gülle’nin kulisiyle AKP’ye girmeye çalıştı. Olmadı. AKP, Hasan Hüseyin Ceylan’ı kabul etmedi.

Diğerlerinin yıldızı parlamaya devam etti.

GeçmiÅŸte karşı çıktıkları her ÅŸeyi bu kez kendileri yapıyordu. Popüler dünyanın figürleriydiler artık. Her gün televizyon ekranındaydılar.

450 milyon dolarlık Armada Ä°ÅŸ Merkezi’nin sahibi oldular!

DiÄŸer ÅŸirketleri, iÅŸleri, yatırımları, Deniz Feneri’ni yazmaya gerek var mı?

Artık milyon dolarları telaffuz ediyorlardı. Her ÅŸey ne kadar kolay ve çabuk oluvermiÅŸti!

Ä°nsan sormadan edemiyor: Ä°slam Dergisi günlerini hiç anımsıyorlar mı?

O idealist-özverili gençlerin tüm çabaları sadece sınıf atlamak için miydi?

"Ä°slam toplumu" kurmak için büyük söz sarf edenler, sadece birkaç yıl içinde nasıl da ufalıvermiÅŸlerdi böyle.

Neyse, hayat devam ediyor iÅŸte. Haziran 1998’den beri çıkmayan Ä°slam Dergisi, on yıl aradan sonra ekim ayında yeniden çıkıyor. "Bir lokma bir hırka" felsefesine baÄŸlılıklarını sürdürenlere duyurulur.

Åžeyh Esad CoÅŸan’dan Erbakan’a: Valizlerle gelen paraları ne yaptın?

TARİH, 26 Mayıs 1990.

Yer İstanbul Vefa Yayıncılık Tesisleri

Profesör M. Esad CoÅŸan, Erbakan ile olan gerginliklerinin nedenini dergáhının müritlerine bakın nasıl anlattı:

"Umumiyetle bana sorulan sorular, MNP-MSP-RP ile ilgili. Diyorlar ki, ’Bir müddet desteklediniz, ÅŸimdi bir ihtilaftan bahsediliyor, niye?’

Efendim, destekleme hocamızın (Åžeyh Mehmed Zahid Kotku) zamanından beri oldu. Parti zaten dergáhımızın belli bir aksiyonu olarak baÅŸladı. Hocamıza belli kiÅŸiler geldiler, dediler ki, ’Hocam, böyle böyle ÅŸeyler yapalım mı?’ Hocamız emir buyurdu, istikamet gösterdi, yapın buyurdu. Ayrıca eleman verdi.

Ancak üç sene önceden, beÅŸ-altı sene önceden bize karşı bir tavır baÅŸladı. Bizim dergimizin (Ä°slam) nasıl çalıştığını biliyorsunuz, neden yazdığımı biliyorsunuz. Biz bu dergileri ÅŸu bakımdan çıkarmıştık; örfi idare var, ben Ä°skenderpaÅŸa’da konuÅŸuyorum, Ankara’da konuÅŸma iznim var ama yasaklanabilir. ’Sen Diyanet’e baÄŸlı bir kimse deÄŸilsin, konuÅŸamazsın’ diyebilirler. Onun için ben ihvanıma, yani kardeÅŸlerime, ahiret yoldaÅŸlarıma ulaÅŸabileyim, mesajımı ileteyim diye çıkardım dergiyi.

Åžimdi önce Almanya’daki kardeÅŸlerimiz baÅŸladı; ’Bu dergi bizim dergimiz deÄŸildir’ demeye. Hocamızın kurduÄŸu Hak-Yol Vakfı’na yardımları kestirdiler. Bizzat Necmettin Bey, Konya’da ’Hem Hak-Yol’a hem Milli Gençlik’e yardım olmaz; sadece Milli Gençlik’e yardım edeceksiniz’ demiÅŸtir.

Åžimdi (Erbakan) birçok insan hesap sormadığı için şımarıyor. 1990 yılının Ocak ayına kadar bütün kusurlarına raÄŸmen destekledim. DoÄŸru yolda gitmeyeni babam olsa dinlemem.

Mercedeslere kurulup saltanat sürüyorsun. ’Bana biat etmeyen kendine din arasın’ diyor. Böyle saçma ÅŸey olur mu? Bulunmaz Hint kumaşı mısın?

Kırk yıldır desteklediÄŸimiz insan. BeslediÄŸimiz insan, varlığımızın her çeÅŸidiyle katıldığımız insan, kardeÅŸlerimizin parasıyla bütçesi kabarmış, ÅŸiÅŸmiÅŸ insan, Almanya’dan valizlerle gelen paralarla zenginleÅŸmiÅŸ insan, Suud’dan, Kuveyt’ten gelen paralarla ÅŸey yapmış insan. Sen bu tekkenin mensubu deÄŸil miydin? Sen ’Bizim yolumuz tekke adabıdır’ demiyor muydun?"

Prof. Esad CoÅŸan’ın bu konuÅŸmasını, Yazar Ä°smail Nacar basına verince, Esad CoÅŸan ile Erbakan bir daha hiçbir araya gelmediler, konuÅŸmadılar.

GümüÅŸhanevi Dergáhı bölündü. Ayrılık hálá sürmektedir.

BaÅŸbakan’ın dünürünü deÄŸil yazar Sadık Albayrak’ı geri istiyoruz

SON yıllarda gazeteler, televizyonlar ondan hep "BaÅŸbakan’ın dünürü" diye bahsediyor.

Oğulları Berat ve Serhat nedeniyle adı duyuluyor artık.

Küçük oÄŸlu Berat (D. 1978), BaÅŸbakan Recep Tayyip ErdoÄŸan’ın kızı Esra ile evli.

Genç yaÅŸta Çalık Holding’in CEO’su oldu. Büyük oÄŸlu Serhat (D. 1973) da Çalık Grubu’nda.

Sözünü ettiÄŸimiz isim, gazeteci-yazar Sadık Albayrak.

BaÅŸbakan ErdoÄŸan ile dünür olduktan sonra bir köÅŸeye çekildi; artık gazetelerde yazmıyor. KonuÅŸmuyor.

Halbuki: GörüÅŸlerine karşı olsam da, Türkiye’nin ona ihtiyacı var, biliyorum.

Türkiye’nin bu gergin günlerinde gazeteci-yazar Sadık Albayrak’a görev düÅŸmüyor mu?

Peki, neden sessiz?

Dünür olması susması anlamına gelir mi hiç?

Bunca yıllık Sadık Albayrak’ın köÅŸesine çekilmesi kabul edilebilir mi?

Bu muydu yani; iki oÄŸlu önemli bir ÅŸirkette CEO olacak; hatta biri BaÅŸbakan’ın damadı olacak ve o yazılarıyla rüzgár ekip fırtına biçen Sadık Albayrak kalemini kıracak!

Bunun için mi hapis yattı?

Bunun için mi yüzlerce yıllık cezaları umursamadan kitaplar, makaleler yazdı?

Uzun yıllar Milli Gazete’nin genel yayın yönetmenliÄŸini yaptı.

Önceleri AKP’ye sert muhalefet eden Milli GörüÅŸçü isimlerin başında geliyordu.

Sonra... Sonra kayboldu. Yazmadı iÅŸte. Dünürüyle fikir ayrılığı yüzünden mi kalemine kelepçe vurdu? Bilmiyorum.

BildiÄŸim, Sadık Albayrak’ın akrabalık iliÅŸkileri nedeniyle köÅŸesine çekilmesine gönlüm elvermiyor.

Sadık Albayrak’ın görüÅŸlerini hiç paylaÅŸmıyorum.

Ama yazmasını can-ı gönülden istiyorum.

Sadık Albayrak gazetecidir; yazardır; düÅŸünürdür.

Ä°dealisttir. Vicdanlıdır. Ahlaklıdır. Aydın olma namusuna sahiptir. Bu özelliklerinin yanında "dünürlüÄŸü" sadece küçük bir ayrıntıdır.

Tarih Sadık Albayrak’ı dünürlüÄŸüyle deÄŸil, yazdıklarıyla hatırlamalıdır.

Evet, ben kendi adıma, Türkiye’nin bu zorlu sürecinde Sadık Albayrak’ın yazmasını istiyorum...

Sadık Albayrak’ın "feodal iliÅŸkilere" kurban edilmesini gönlüm ve aklım kabul etmiyor.