Berfin...  Ahmet ALTAN
Åžakaklara doÄŸru masumca dağılmış kaÅŸları, bakışlarında hüzünle öfkenin karıştığı yeÅŸil gözleri, küs dudakları, yalnız duruÅŸu ile bir çocuÄŸu anımsatıyor bu isim bana, bir de yamaçlara birikmiÅŸ karları, daÄŸlardaki mor kayalıkları, ıssız mezraları ve ihanete uÄŸramış insanları anımsatıyor.
Bu ismi duyduÄŸumda ben bir Kürt oluyorum.
Horlanan, hırpalanan, bela yıldırımlarıyla vurulan bir ırkın çocuÄŸuyum.
Kızıldeniz’i yaramayan bir Musa, çarmıhından inemeyen bir Ä°sa, hicret edemeyen bir Muhammed’im.
Çaresizim.
Öfkeliyim.
Yalnızım.
Bu ismi duyduÄŸumda ben bir Kürdüm.
Kardelen çiçeÄŸi demek Berfin.
Ben, bu ismi duyduÄŸumda bir türküyüm, bir ağıtım, daÄŸbaÅŸlarında bir kaval sesiyim.
BoynubüküÄŸüm biraz.
Kederliyim.
Hep ihanete uğradım, hep hain ben oldum.
Çocuklarımı öldürdüler, bana katil dediler.
Evi yakılan benim, sürgüne gönderilen benim, oÄŸlunun ölü bedeni akÅŸam vakti bir kaÄŸnıyla getirilen benim.
Ne ÅŸarkı söylettiler, ne aÄŸlamama izin verdiler.
Ben bir Kürdüm ve hep bir Kürtten baÅŸka bir ÅŸey olmamı istediler.
Çocuklarıma anamın adını koyamayanım ben.
Berfin, kardelen çiçeÄŸi demek.
Ve, ben bu ismi duyduÄŸumda bir Kürt oluyorum.
Gene yasaklamışlar Berfin adını.
Yasalar, hükümet, parlamento, bunlar umurunda bile deÄŸil yasakçıların, bir isimden korkup kendi yasalarını çiÄŸniyorlar.
Berfin dedirtmiyorlar çocuklara.
Gizli efendiler onlar, yüzlerini saklıyorlar, kimliklerini gizliyorlar, devletin derinlerinde dolaşıp kendi yasalarına ihanet ediyorlar, çocuklardan korkuyorlar, türkülerden, çiçeklerden, renklerden, isimlerden korkuyorlar.
Benim kanımdan onlar ve beni utandırıyorlar.
Ben onlardan değilim artık.
Ben, çocukların ismini yasaklayanlardan deÄŸilim.
Ezenlerden deÄŸilim ben.
Ezilenlere katılıyorum.
Berfin dendiÄŸinde ben bir Kürt oluyorum.
Ve, ben isyanı artık Türkler’den bekliyorum.
Kürt çocuklarına Berfin denilmesini yasaklayanlara karşı çıkacak Türkler’in sesini duymak için bekliyorum.
Bir haksızlığa karşı çıkacak benim ırkımdan kimse yok mu?
ÇocuÄŸuna annesinin adını koyamamanın kederini ve öfkesini paylaÅŸacak bir Türk yok mu, yok mu benim kanımdan kimse haksızlığa karşı çıkacak?
Yok mu bu suskunluktan utanacak, ezenlerin arasında kendi künyesine rastlamaktan rahatsızlık duyacak biri?
Berfin, kardelen çiçeÄŸi demek.
Çocuklara Berfin adının konmasını gene yasaklamışlar.
Kaç yıldır korkuyor bu insanlar bir kardelen çiçeÄŸinden.
Kaç yıldır çocuklardan korkuyorlar.
Berfin adını duyduÄŸumda ben bir Kürt oluyorum.
Kızıldeniz’i yaramayan bir Musa, çarmıhından inemeyen bir Ä°sa, hicret edemeyen bir Muhammed’im.
Ben, daÄŸlarda bir Berfin’im.
Ve korkuyorum, korkusunu gördükçe korkakların.
Öfkeliyim.
Çaresizim.
Yalnızım.
* Ben bu yazıyı beÅŸ sene önce yazdım. O zaman da Berfin yasaktı, ÅŸimdi de Berfin yasak. Ve ben hâlâ biraz öfkeli, biraz çaresiz ve biraz yalnızım.
|
Anlamsız ve Sun'i Yasaklara karşı!...
Yazar Melitenli açık 2008-08-17 09:38:02
Anlamsız ve sun'i Yasakları eleştiren sanatsal ve güzel bir yazı. Nedense Sol görünen bir yazardan (ama) gerçekte insani duygular içeren yaman bir eleştiri...
İlhami Melitenli | Yazar dilhan açık 2008-08-17 15:41:55
Size katılıyorum İlhami bey, Başörtüsü yasağı da öyle yanlış bir uygulama... Bir ülkede böyle temelsiz zorlama yasaklar olmamalı...
Alara Dilhan | Çocuklarını bile yuhalamışlardı...
Yazar dilhan açık 2008-08-17 15:48:41
Merve Kavakçı hanıma yapılan da çok yanlıştı. Çok kötü bir hatıra bıraktı zihinlerimizde.. hanımcağızı Yurtta barınamaz ettiler. | Dünya bu küçük kızı konuşuyor!..
Yazar sanih açık 2009-06-06 08:25:00
http://www.ensonhaber.com/kultur-sanat/207916/dunya-sanat-berfin-muzik-keman.html |
Sadece kayıtlı kullanıcılar yorum yazabilirler.
Lütfen hesabınıza giriş yapınız veya kayıt olunuz. Powered by AkoComment 2.0! |
