Her canlının yeryüzünde barınma hakkı olduÄŸunu kabul edenler ve hatta bunun için savaÅŸ verenler; insanın barınma hakkını yitiriÅŸini görmezden geliyorlar.

            Tarım ve hayvancılık çağında, çalışma evresine gelmiÅŸ bir insan için iÅŸ sahibi olmak bir problem teÅŸkil etmezdi. Tersine iÅŸ çokluÄŸunun üstesinden nüfus artışıyla gelmek düÅŸünülürdü. O dönemin en güçlü ve zengin aileleri, en çok nüfusa sahip olanlarıydı. Küçük bir beyliÄŸi andıran topluluklarıyla ellerindeki toprağı iÅŸler, hasat zamanı karlı olarak satmanın yollarını ararlardı. Kol sayısı fazlalığından dolayı sahipsiz ormanlardaki aÄŸaçları onlar biçebilir, taşıyabilir ve en büyük evleri yapabilirlerdi. Çünkü o zamanlar baÅŸkası için çalışabilecek ustalar ancak büyük ÅŸehirlerde bulunurdu. Herkes kendi iÅŸini yapmak

zorundaydı. Zaten iÅŸinizi yapamadığınızda (nüfus azlığı) bu; muhtaç-yoksul statüsüne indirgenmenize yeterdi. Sadece insanın deÄŸil, hayvanın dahi doÄŸurganı gözdeydi. Evin hayvanlarının, evden bir fertmiÅŸ gibi ilgi görmesinin altında yatan ÅŸey budur. Bir köpeÄŸin ya da bir ineÄŸin hastalanmasıyla evin çocuÄŸunun hastalanması aileyi aynı derecede kederlendirirdi. Çünkü bir evin varlığını devam ettirebilmesi için hepsi ayni hayati önemi taşırlardı. Bir çocuk daha doÄŸar doÄŸmaz hayata katılır, yürümeye baÅŸladığından itibaren haneye katkısı olurdu. Bu katkı en azından tarlada çalışarak susamış aile fertlerine su taşımak ÅŸeklinde olabilirdi. Günümüz modern yaÅŸamında çocuk manasızdır. Bırakın haneye ufak bir katkısını, doÄŸumundan ölümüne kadar ailesine bir sıkıntı kaynağı halindedir. Çünkü insan tabiattan koparılmış, binaların içine hapsedilmiÅŸtir. Hapishanede yaÅŸayan mahkûmun sıkıntısıyla çocuk çevresine yarardan çok sıkıntı vermektedir. Åžehirlerde en zorlu zamanlar, tatillerin baÅŸladığı dönemlerdir. EÄŸer zengin deÄŸil ve çocuÄŸunuzu yaz okulu vesaire gibi aile bütçesini tırpanlayan yerlere gönderemiyorsanız, yaz boyunca onların verdiÄŸi sıkıntıyla baÅŸa çıkmak zorundasınızdır. Kırsalda doÄŸuÅŸundan itibaren hayata katılan ve bu yolla varlığını hissedebilen çocuk ÅŸehirde, belki ömrünün sonuna kadar böyle bir fırsat yakalayamayacaktır.

            Modern yaÅŸam, eÄŸitim hayatını uzatmıştır. Zorunlu eÄŸitimden geçmeden hayata katılmak, hayata baÅŸlamak neredeyse imkânsızdır. Bu bile tek başına çok yetersiz kalmaktadır. Çünkü zorunlu eÄŸitim safhasını geçmiÅŸ biri sadece aç kalmayacak kadar para kazanabilen kiÅŸi demektir. Sonraki 10 yılını mesleÄŸinde ilerlemek için harcamalıdır. Daha sonra insanı yutan ÅŸehre teslim olmamak için bir meskeni sahiplenmesi gerekir. Çocuklar, çocukların eÄŸitimi ve geleceÄŸi derken modern insan kendi için soluklanacak bir dem kalmadan göçer bu dünyadan. Kapitalizm, modern insanın tüm hayatını kuÅŸatarak ona yaÅŸama hakkı tanımaz. En bunalımlı insanların, psikolojik rahatsızlıkların en kalabalık ÅŸehirlerde ortaya çıkması tesadüfi deÄŸildir.

            GeçmiÅŸte bol olarak bulunan iÅŸ, ÅŸimdi hem yeterince bulunmamakta, hem de bulunuÅŸu hayati önem taşımaktadır. O kadar ki, petrol zengini bazı devletler, iÅŸsizlik korkusuyla vatandaÅŸlarının önemli bir kısmını gizli polis olarak istihdam etme zorunluluÄŸu duyabilmektedirler. Ä°ÅŸ, hayatta kalmanızın, hayata tutunmanızın yegâne yoludur. Bol kazançlı ve itibar gören iÅŸler büyük ÅŸehirlerdedir. Onları elde edebilmek için geçmiÅŸten farklı bir yola girmeniz gerekir. Ömrünüzün baÅŸlangıçtan itibaren 30 yılını evlenmeden hayata hazırlanarak harcamak bir zorunluluktur. Bu evrede önünüze uzatılan dersleri öÄŸreneceksinizdir. Sadece öÄŸrenmeniz yetmez, diÄŸerlerinden daha iyi olmak zorundasınızdır da. Bu yola girince, ne yapmakta olduÄŸunuzu sorgulama fırsatı yakalayamadan döngünün içine katılır ve ömrünüzü sonlandırırsınız. Kazançlı bir iÅŸte çalışıyor olsanız dahi bu huzur içinde yaÅŸayacağınız anlamına gelmez. Mekanizma öyle kurulmuÅŸtur ki; çalıştıkça ihtiyaçlarınız fazlalaşır.

            Büyük ÅŸehirlerde görmeye bolca alıştığımız süpermarketlerden birinin, yeni üretilen bir deterjan firmasının raflarında yer almasının bedeli olarak yıllık 350 bin YTL gibi rakam ödemesi gerektiÄŸini duyunca ÅŸoke oldum. Modern insan dünyada yer alışının yani orada barınıyor oluÅŸunun bedelini an be an ödemektedir. Yeryüzünde belki en deÄŸersiz ÅŸeylerden biri olan toprak, büyük ÅŸehirlerde korkunç paralarla satılmaktadır. Küçücük toprak parçalarına yapılan devasa binalar için istenen kira bedelleri akıl almazdır. Bu bedeller insanların satın almak zorunda olduÄŸu malların üzerine eklenerek toplumdan tahsil edilmektedir. Üç lira gibi komik bir rakama mal olduÄŸu söylenen deterjan, bunun 5-10 katına marketlerde satışa sunulmaktadır. Aradaki fark, insanların ÅŸehirlerde yaşıyor olmasının bedelidir. Bu bedel sürekli yükselmekte, dünyayı insan için barınılamaz hale dönüÅŸtürmektedir. Ticaretin internet yoluyla yapılması sanki bu durumun önüne geçebilirmiÅŸ gibi görünüyor. Ancak internet ticaretinin hâkimleri ticareti ulusal platformdan uluslararasına çıkarmanın aracı olmaktan öte deÄŸildirler. Ülkeler bu sorunun önüne geçemezlerse ulusal ticaret internet kanalıyla tamamen gayri mili unsurların elinde geçecektir. Tekel haline gelecek bu kuruluÅŸlar, ÅŸimdi yaptıkları yatırımın karşılığını kat be kat almaktan çekinmeyeceklerdir. Ä°nternet ticareti geleceÄŸin savaşıdır. Bu savaşın en önemli cephesi konumundadır. Yakınımızda rahatlıkla bulduÄŸumuz temel ihtiyaç maddeleri, internet ticareti nedeniyle kuryeler aracılığıyla elimize ulaÅŸmaya baÅŸlayacaktır. Önce yakınımızdaki bakkalı, sonra süpermarketi vuracak; ardından ticaret belirli ellerde tekelleÅŸecektir.

            Ekolojik dengenin önemini her fırsatta gözümüzün içine sokanlar, bir kaplumbaÄŸa için kampanyalar düzenleyenler tüm tabiatın insan için olduÄŸu gerçeÄŸini hatırlamak istemiyorlar. Åžimdiye kadar hiç olmadık ÅŸekilde insanın en kutsal hakkı olan barınma hakkına tecavüz ediyorlar. Bu tecavüz en baÅŸta arazilerin haksız yere ve bilinçli olarak fiyatlarının yükseltilmesiyle baÅŸlıyor. Bütün insanlık gerek gerçek kira ödeyerek, gerek temel ihtiyaç maddeleri üzerine eklenmiÅŸ kira bedelleriyle barınma maliyetiyle ücretlendirilmektedir. Dünyada en bol bulunan ÅŸey toprak, kapitalizmin gözü doyma kar hırsı nedeniyle en pahalı nesneye dönüÅŸtürülmektedir. DoÄŸan her canlının en tabii hakkı olan barınma hakkı, kapitalizm tarafından insanlığın kâbusu haline gelmiÅŸtir.

            Ä°nsanın ve her canlının en kutsal hakkı, barınma hakkını elimizden alan kapitalizmin kirli ve haksız kira ücretlendirmesine karşı çıkmanın zamanıdır. Hiçbir ÅŸey yapamıyor olsak dahi bu konuda bilinç oluÅŸturmalıyız. Yerel idareleri uyararak insan için daha çok yerleÅŸim alanı açmalarını temin etmeliyiz. Böylece ÅŸehirdeki kira bedelleri makul seviyeye inecektir. Ä°nsaflı yöneticiler, köpek barınaklarına verdikleri önem kadar insanın ulaşımına çaba harcamalıdırlar. Åžehirlerin çevrelerine alt yapı götürerek insanın en doÄŸal hakkı; barınma hakkına sahip çıkabilirler. Önceden arazileri deÄŸersiz fiyattan satın alıp, sonra milletin ödediÄŸi vergilerle o yöreye yol götürüp kıymetlenmesine neden olan cin fikirli yerel yöneticilerin ne yaptıklarını bildiÄŸimizi kendilerine göstermeliyiz.

            Aslında bütün bunların çözümü, havadan ulaşımın temel ulaşım haline gelmesidir. Bunu da kapitalizmin kar hırsına yenilmemiÅŸ insaflı bir devlet yönetimin ön-ayak olması yol açabilir.

            Böyle bir ülke var mı dünyada?