11 oyuncu mu yoksa 11 yargıç mı sizi daha çok etkiliyor?

Spor alanındaki baÅŸarıların birer "Ulusal Zafer " gösterisine neden olmaları tarihte de, bugün de çok rastlanılan bir durumdur. Bunun eleÅŸtiri konusu olması da alışılmış durumlardandır.

Sporun sadece "spor" olarak deÄŸerlendirilmesinden yana olanlar, özellikle totaliter rejimlerin sporu ve sporcuları ideolojik gösteri araçları olarak kullandıklarını ileri sürerler.
Yakın tarihte bu ÅŸekildeki bir tepkiyi en ÅŸiddetle seslendiren kiÅŸi, 1954 Futbol Dünya Åžampiyonası'nda kupayı alan Alman Milli Takımı'nın zaferine yorum getiren Batı Almanya'nın CumhurbaÅŸkanı Theodor Heuss (1884-1963) olmuÅŸtur.
Ä°sviçre'nin Bern kentindeki finalde Macaristan'ı yenerek Dünya Kupası'nı alan "Bern Mucizesi" nin mimarları olan futbolculara, kafa ile kazanılan zaferlerin ayaklarla kazanılan zaferlerden daha önemli olduÄŸunu hatırlatmıştı Heuss.
Bu tutumun nedeni hem daha önce Hitler Almanyası'nın, hem de o dönemde Komünist DoÄŸu Almanya'nın sporu ideolojik gösteri aracı olarak kullanmalarıydı.

Gösteri sporu
Bizim milli takımımızın veya milli sporcularımızın baÅŸarılarından toplumsal mutluluk duymamızı, elbet ideolojik bir gösteriye dönüÅŸtürmemiz mümkün deÄŸildir.
EÄŸer milli futbol takımımız bir uluslararası turnuvada baÅŸarılar elde ediyorsa, bu ne bir "ırk "ın, ne bir "ideoloji" nin ne de bir "dini inanç" ın zaferidir.
Neticede devlet maddi imkânları ve en iyi antrenörleri sporcuların hizmetine sunmuÅŸtur. Her biri profesyonel olan futbolcular da, bedensel ve bireysel yeteneklerini "Milli Takım" içinde sonuna kadar deÄŸerlendirmiÅŸlerdir. Ve nihayet futboldaki katkısı hiç hafife alınamayacak olan "Åžans " faktörü de millerimizin yanında yer almıştır.
Nihai deÄŸerlendirmede futbol, geniÅŸ kitleleri etkileyen çok önemli bir "gösteri sporu" dur. Futboldaki genel baÅŸarılar, bir ülkenin ne sosyal ve ekonomik, ne de teknolojik ve bilimsel düzeyinin evrensel ölçülerdeki üstünlüÄŸünü kanıtlar.
Kentlerinin çevresi teneke mahalleleri ile kuÅŸatılmış Brezilya'nın ve siyasi tarihi darbeler ve katliamlarla dolu Arjantin'in Pele gibi, Maradona gibi futbolcuları yetiÅŸtirmeleri, bu ülkelerin acı gerçeklerini yok etmez.

Toplumu uyutmak
Sadece bu ülkelerde futbol, topluma gerçekleri unutturur. Bize gelirsek...
Diyelim ki cuma günü Milli Takımımız Hırvatistan'ı yenip Avrupa Futbol Åžampiyonası'nda (EURO 2008) yarı finale kaldı...
Başından elenip ÅŸampiyonaya hiç katılamayan Ä°ngiltere'den bizi daha çok Avrupalı veya daha çok geliÅŸmiÅŸ mi kılacaktır bu zaferimiz?
Diyelim ki daha sonra da finale kaldık.
Bu durumda seçim kazanıp iki kez iktidar olmuÅŸ bir siyasi partinin kapatılması ihtimali veya yargının yasamanın yerine geçip geçemeyeceÄŸi tartışmaları, gündemimizden çıkacak mıdır?
DüÅŸünün ki ülkenin seçilmiÅŸ CumhurbaÅŸkanı ve BaÅŸbakanı siyasi yasaklı olmaları istemiyle yargılanmaktalar.

Ulusal meseleler
Global ekonomik kriz çevrenizi kuÅŸatmış. Amerika'nın Irak'ta yarattığı durumun yan etkileri yetmezmiÅŸ gibi, bir de Ä°ran'a iliÅŸkin kriz beklentisi var üzerinizde. Avrupa BirliÄŸi ile iliÅŸkileriniz ise sürekli topallamakta.
Siyasetinizin ve ekonominizin kaderini 11 Anayasa Yargıcı'na teslim etmişsiniz.
Onlar "Millet adına " verecekleri hukuki kararla "Milli irade"nin siyasi kararını yok veya var sayacaklar.
EÄŸer Milli Takımın "11 oyuncu "sunun ne yapacaklarını, Anayasa Mahkemesi'nin "11 yargıç "ının ne yapacaklarından daha fazla dikkatle izliyorsanız, neticede bu sizin tercihinizdir.
Hırvatistan maçı öncesinde Milli Takım Teknik Direktörü Fatih Terim'in görevinden alınıp yasaklanması durumunda, buna "Ulusal Tepki" niz ne olurdu?
Türkiye'nin istikrarı mı, Hırvatistan maçının sonucu mu daha fazla "Ulusal" bir meseledir size göre?