Bir kartal yuvasındaki üç yavru aynı anda doÄŸarlar. Anneleri aralarında hiç ayırım gözetmediÄŸi halde bir tanesi diÄŸerlerine göre daha güçlüdür. Böylece anneden gelen her yemi daha atak davranarak kapar ve daha çok semirir. Sonuçta aç kalan diÄŸer iki yavru ölür. Tabiat sadece bir yavrunun yaÅŸamasına, en güçlünün hayatta kalmasına müsaade etmiÅŸtir. Bunun gibi bir çok olay insanların hayatında da vuku buluyor. Ä°yi ve zengin bir müÅŸteri komÅŸunun deÄŸil, sizin de iÅŸ yerinize gelebilir ve o kıymetli sipariÅŸi siz alabilirdiniz. Yahut o hiç beÄŸenmediÄŸiniz, hatta çok çirkin bulduÄŸunuz kızın yerine o aileye siz gelin olabilirdiniz. Yanınızdan geçip önünüzdeki kalabalığa dalan freni patlamış kamyon sizi de öldürebilirdi. Veya yıllar önce onca yeteneÄŸinize raÄŸmen basketbol oynamayı bırakmasaydınız ÅŸimdi siz de meÅŸhur ve ünlü olabilirdiniz. Bütün bunların kontrolündeki rolümüz sınırlıdır. Biz kendimiz için bir çok iyilik istememize ve onların ardından koÅŸmamıza raÄŸmen bunların bazıları gerçekleÅŸir ve bazılarından ebediyete kadar ayrı kalırız. Mesela yetim kalmış bir insanın bir aile sıcaklığını, annesinin kolunda kulağına ninni söylenerek uyuma özlemini giderebilecek bir yöntem var mıdır? Bu insan çok zengin birisi olabilir ancak hiç bir ÅŸekilde bu özlemini gideremeyecektir. Åžimdi bu özlemini, bu isteÄŸini bastırıp, başına gelenlere tevekkül mü etmelidir? Yoksa Çetin Altan ve onun gibi düÅŸünen Materyalistler gibi bütün çabasını olmayacak bir ütopya arkasında koÅŸarak heba mı etmelidir? Bu belki size uç bir örnek olarak gelecektir ancak tabiatın doÄŸasını anlamamış, hayatın manasını kavrayamamış zihniyet, elindeki bir çok nimeti teperek böylesine ulaşılmaz ÅŸeylerin ardına düÅŸebilmektedirler. Materyalist öte dünyaya inanmadığından dünyayı cennet haline getirmek sevdasındadır. Onun anlamak istemediÄŸi, dünyanın dünya olduÄŸudur. Dünya ve cennet farklı mekanlardır. Materyalist dünyayı sevmemektedir. Müminler ise zorluklarına raÄŸmen dünyayı severler. Onu benimser ve onun cennet olmadığının bilincindedirler. Dünyayı cennetleÅŸtirme ütopyasına hiç kapılmazlar. Asil ruhlarıyla kendilerine verilenlere rıza gösterirler. VerilmiÅŸ ve verilen her ÅŸeye ÅŸükreder, verilmeyenden dolayı içlerinde kin beslemezler. Materyalist insan kendini her ÅŸeye hak sahibi olarak görür. O her ÅŸeye sahip olmalıdır. VerilmediÄŸinde ise engel olanı; Tanrı bile olsa suçlamaya hazırdır. Bu haleti ruhiyeyle baÅŸkalarına verilmiÅŸ olanı da sanki kendinikinden verilmiÅŸ gibi algılayıp onlara saldırmaktan, onlarla çatışmaktan geri kalmaz.

 Çalışmak elde etmek için temel bir ÅŸart olmasına raÄŸmen tek yeter ÅŸart deÄŸildir. Her çalışan aynı sonucu elde etmez. Bu materyaliste anlaşılmaz gelir. Onun zihni sadece matemetiksel denklemlere ÅŸartlıdır. Bu denklemde yer bulmayan kazanımlara kin besler.

  Ä°nsanlar arasındaki yaÅŸam standardı farklılaÅŸması bir çok kiÅŸinin zihnini karıştırmaya devam ediyor. Yazının başında bahsettiÄŸim militandan tutun da bir çok ünlü sosyal kuramcıya kadar çok kiÅŸi insanlığı tek bir kategoriye indirecek yol arıyor. Hayatın o zaman ne kadar çekilmez olacağını fark etmek istemiyorlar. Kendi yaptıkları filmlerde, kendi yazdıkları romanlarda bile kahramanlarına farklı sosyal statüler verdiklerini görmüyorlar. Halbuki bu romanlarda bile kahramanlarını bir çok kez zorlu badireden atlatarak mutlu sona ulaÅŸtırmaktalar. Kendilerinin yarattıkları sanal dünyada bile gerçek dünyayı talkit ettiklerini, ancak o zaman okuyucunun bundan mutlu olduÄŸunu anlamış görünmüyorlar. Hayatın bu  ÅŸekliyle; ÅŸimdiki haliyle daha renkli ve yaÅŸanabilir olduÄŸunu kabul etmiÅŸ olduklarının bile farkında deÄŸiller. Böyleyken eÅŸitlik konusuna takılmak, her insanın eÅŸit olmasını ve aynı ÅŸatlarda yaÅŸamasını istemek fikri bir sapkınlık, bir aymazlıktır.

  EÅŸitlik Fransız ihtilinin dünyanın başına bela ettiÄŸi bir kavramdır. Ondan sonradır ki benimsenmiÅŸ, dillendirilmeye baÅŸlanmıştır. Tabiata baktığınızda eÅŸitlik deÄŸil, adalet görürsünüz. ÇoÄŸu insan ve yarı aydınlarımız ikisinin farklı ÅŸeyler olduÄŸunu görmemektedirler. EÅŸitlik diye bağırdıklarında sanki adalet istediklerini sanıyorlar. EÅŸitlik fikri adalete engel olur. Çünkü tabiatta birbirinin tamamen aynı olan bırakın canlı, cansız varlık bile yoktur. Birbirinin aynı olmayan ÅŸeylere eÅŸit davranmak adalet deÄŸildir.  

  Tabiattaki denge eÅŸitlikle deÄŸil adaletle saÄŸlanmıştır. Birbirinin düÅŸmanı olan hayvanlar birbirine eÅŸit deÄŸil fakat muadil ve adil silahlarla donanmışlardır. Aslan güçlüdür ancak bizonun da boynuzları vardır. Fare küçük ve kediden zayıftır ancak bu onun kolay saklanmasına yarar. Yine yeryüzü birbirinden farklı fakat adil bir zenginlikle donatılmıştır. Bir bölgede petrol varsa, baÅŸka bir yerde aÄŸaç ve su vardır. Bir bölgenin insanı kalabalıksa onlar sosyal ÅŸartlardan dolayı savaÅŸçılıklarını yititir, saldırganlıktan uzaklaşırlar (Çin, Hindistan). Bir bölge halkı az nüfusludur ancak savÅŸçı özellikleri nedeniyle diÄŸer kalabalık toplumlara kafa tutmaya cesaret edip onları yenebilirler.