Bir Åžehri Åžekillendiren Adam,                                            
M. SAÄ°T ÇEKMEGÄ°L  Ä°ÇÄ°N ÖNSÖZ                            

        Bilal SÜRGEÇ                                                        
 
              Sait Abi’nin vefatından sonra onunla ilgili hatıralarımı, bildiklerimi yazma düÅŸüncem zihnimde sürekli canlı kaldı. Onun üç ayrı konuyu bir arada topladığı kitabında Hatıralarım baÅŸlıklı makalesinde “Unutulmamak bize haz veriyordu.” cümlesi beni onunla ilgili bir ÅŸeyler yazmaya zorluyordu. Ä°stanbulluoÄŸlu Ä°ÅŸhanı’nda bulunan mescitteki fikir sohbetlerini, öÄŸretmen-öÄŸrenci iliÅŸkisi halinde devam eden Büyük Çarşıdaki bürosunda yaptığımız ders çalışmalarımızı,  Sena TV için yaptığımız söyleÅŸilerimizi yazıp yayınlamayı üzerimdeki bir borcun ödenmesi ÅŸeklinde telakki ettim. Bu kitap bu anlayışın zorunlu bir sonucudur.                                                      

          

             Sait Çekmegil’den bahsediyoruz.  Tanıdığım ilk günden vefatına kadar yakın çevresindekiler ona Sait Hoca veya Sait Çekmegil deÄŸil de Sait Abi diye hitap ediyordu. Ben de bu eserde ismi her geçtiÄŸinde hayatta iken hitap ettiÄŸim ÅŸekilde zorunlu kalmadıkça Sait Abi diye yazacağım. 
          Sait Abi  Türkiye’de Müslümanlar arasında  akademik bir araÅŸtırma anlayışını yaygınlaÅŸtıran  önemli bir düÅŸünce insanıdır. Hayatı Müslümanlara dikkatli bir okuyucu olma ve doÄŸruyu yanlıştan ayırt edici bir anlayışı kazandırma mücadelesi içerisinde geçti.
           O, hurafeden arınmış, tevhidi dünya görüÅŸüne sahip, bir insandı. Ömrünü Ä°slam anlayışını yaygınlaÅŸtırma mücadelesi ile tamamladı.
          DüÅŸünen insan için hayatın en büyük zorluÄŸu ve çilesi düÅŸünmeyen akıl yürütmeyen, fikir üretmeyen topluluklar içerisinde yaÅŸamaktır. Bunlar avamdır. Bunlar uydum kalabalığa anlayışında olanlardır. Sait Abi bu çileyi çok çekti. Bu durumu hatıralarında da anlatıyor: “Eskiden el üstü yaptıkları biz kardeÅŸlerini çeÅŸitli yaftalarla karalamalara çalışıyorlardı. Ä°yi de oluyordu çünkü tefekkürsüz statik kafalar düÅŸüncelerin yerini iÅŸgal ediyor, zamanları israf ediyorlardı. Onlar arasında yanlışa ÅŸartlanmamışlarla diyaloglarımız devam ediyordu, ama araÅŸtırmaya kapılarını kilitlemiÅŸ olanlara zaman ayırmanın manasızlığını anlar hale gelmiÅŸtik.” 
        Mütevazı bir yapının insanıydı.  Tenkitçi tutumu, tenkiti ibadet bilmenin yanında herkesin imanını kurtarmanın gailesini taşımasından da kaynaklanıyordu. Ben yazarım ÅŸu kadar kitaplarım var herkesi muhatap alamam anlayışında deÄŸildi.  
 
          Sait Abi’nin eserlerinden bazılarını ÅŸimdi üçüncü kez okuyorum. Bu tür düÅŸünce yüklü kitapların deÄŸeri defalarca okunmasıyla ortaya çıkar. Bu eserler mahalli deÄŸildir. Ä°slam Milletinin temel meselelerini ele alan çözüm yolları sunan kıymetli birer hazinedir. Bu hazineden birkaç kiÅŸiyi haberdar edebilirsem ne mutlu bana! 
 
Bilal SÜRGEÇ
Öveçler/Ankara,  Åžubat  2008