M. Selim SOYSAL (MSS)   
                                                                                  

Sen gelince,
Kuru bir ayaz çarpar beni,
Onlarca yıla,
Yarım düzüne çocuÄŸa,
Zamanın Türkiye’sinin mecbur kıldığı cehalete,
Rızkı olan yokluğa rağmen,

Yavrularına aşıladığı eğitim aşkıyla,
Cumhuriyete yaşıt olmasına karşın,
Zehir gibi zekasıyla,

Åžimdiden asırlık bir çınar,
BENÄ°M BÜYÜK ANNEM…

DoÄŸru bildiÄŸini esirgemez,
DuyduÄŸunu gizlemez,
BildiÄŸiyle yetinmez,
Dur durak bilmez,
BENÄ°M BÜYÜK ANNEM…

EÅŸ dostun, kendi evlat’ının evinde,
Beli bükük oturur bir köÅŸede,
Az gören gözleriyle,
Etrafı süzer,
Anlayana, hayatın en sade formülü,

Eşsiz bir saygı hak eden,
BENÄ°M BÜYÜK ANNEM…

Hiç kimsenin evinde,
Bir parça ekmek istemeyecek kadar,
Asil yürekli bir kadın,
BENÄ°M BÜYÜK ANNEM…

Mum alevinin görünmeyen dumanı,
Rüzgarın penceremde giydiÄŸi ipek perde,
Issız Ummanlarda, yanımdaki kutup yıldızı,
Sessiz ve derinde, sabrının sınırlarını zorlayan bir volkan

Åžimdiden asırlık bir çınar,
BENÄ°M BÜYÜK ANNEM…

(Canım Kadar Çok SevdiÄŸim Babaannem Emine SOYSAL'a ithafen...)