Devlet büyüklerinden sadır olan reklamı yüksek ziyaretler ramazan ayında Allah rızasına geçer mi bilemem. 
     Diyeceksiniz ki illa da geçmesi mi gerekir?
     Bir rivayete göre evet, bir rivayete göre de, pozisyon kamusal alan dokunulmazlığı sahasındaysa Allah rızası aranmaz.
     Bu konuyu niye mi açtım?
     Benimkisi merak iÅŸte, kasaba çocuÄŸuyuz ya, kültürümüz siyaset denilen sanatın bir koyup bin alacağı yerde bir koyup yarım almayı caiz görmediÄŸini bilmeye kafi gelmiyor.
    Yaz deftere al harmana hesabi de çoktaaan tarihe karıştı.

     O yüzden, Nejat Uygur gibi toplumun deÄŸer yargılarını alaya alarak tiyatro denilen sahnede zirve alan bir güldürücüyü ziyaret etmek varken neden bizim Nejat ziyaret edilsin ki?
     Ettik de cevabını da aldık.
     Nejat Uygur “ÇiÅŸim geldi, gidin” demeseydi, rol gereÄŸi üstlerine iÅŸemeyi mi kafaya koydu acaba? O anda ne düÅŸündüÄŸü bilinmez ama, at yarışlarında birisi bine oynar diÄŸeri ise bire…Bizdeki politika hep bine oynar, bire oynayanlar birde kalıyor.
     Hastalık ÅŸüphesiz en büyük mazeret sayılır, Müslüman isterse düÅŸmanı olsun hasta olana yardım elini uzatmakla mükelleftir, bunda bir yanlışlık yok.
     Sayın BaÅŸbakan da bir açıdan bunu yapmış olabilir, geçenlerde gitmiÅŸ Nejat Uygur’u ziyaret etmiÅŸ. DüÅŸündüm ki, geçen yıllar Ä°stanbul’da Sait Çekmegil gibi bir düÅŸünür hem aylarca hasta yatmış ve hem de yakalandığı hastalık sonucu vefat edince öylesi foto muhabirli uÄŸrayanı pek olmamış, çünkü o, Nejat Uygur deÄŸildi. Ömrü boyunca kalemiyle, lisanı ile Ä°slam’a hizmet etmiÅŸ bir garip yolcu, sesli yaÅŸadı, sessiz yürüdü… Rahmeti bol olsun.
      Geçenlerde yazmıştım, Alman uyruklu ırz düÅŸmanı Alanya Kapalı Cezaevine düÅŸtü diye Hürriyet’in yazarı ErtuÄŸrul Özkök ataÄŸa kalktı.
      Devleti de ayaÄŸa kaldırdı:
      Bir telefon karşısında baÅŸbakan, bir telefon karşısında Adalet Bakanı, bir telefon karşısında Ceza Tevkifevleri Genel Müdürü.
      NeymiÅŸ?
      Alman serbest bırakılmazsa, Türkler aleyhine çevrilen Gece Yarısı Ekspresi filmi devreye girermiÅŸ.
      Neticede Hürriyet gazetesinden bir muhabirin cezaevine giderek Almanla görüÅŸmesi saÄŸlanınca yine düÅŸündüm, Vakit Gazetesi muhabiri olsa tövbe görüÅŸtürmezlerdi…
VatandaÅŸ Nejatlar merak ediyor, hapse düÅŸen binlerce Türk’ün ailelerden kaç tanesi Sayın BaÅŸbakan, ya da Adalet Bakanı ile doÄŸrudan görüÅŸebilir?
      Sincan F tipi Cezaevinde yatmakta olan Arca’nın da en azından o Alman kadar hakkı yok mu? Mehmet Ali Arca ile yerli ve de yabancı basın görüÅŸmek istiyor ama görüÅŸtürülmediÄŸine ne diyeceÄŸiz?
      Eh, Arca da Alman olsaydı!
      Bu ülkede adam yerine konulmak için ya Alman ya da Nejat Uygur mu olmak gerekiyor?
      Neticede Alanya hakimleri tüm baskılara raÄŸmen Ä°ngiliz kızın ırzına zorla geçen Almanı serbest bırakmadıkları gibi Ekspres de vizyona giremeyince Özkök’ün kurgusu posta trenine dönüÅŸtü… Cif cifff… Hakimleri candan kutluyorum.
      Yeri geldiÄŸi için anlatayım.
      Sıkışık günlerde bizimkilerin kapıları ardına kadar açık oluyor da seçim havası baÅŸlayınca açık olan kapılar kapanıyor. Bir gün Tayyip Beyle görüÅŸmek için genel merkeze gittiÄŸimde sekreterin “çalışıyorlar, meÅŸguller” cevabına itiraz etmedim, etmem de, bir daha da gitmem de ... 
      Ama baktım ki arkadan gelen tanıdığım bir Danıştay hakimi içeri alınarak hemen görüÅŸtürülünce çok zoruma gitmiÅŸti.
      Diyeceksiniz ki bunda ne var?
      Åžu var, o hakimin elinden gelse bir kaşık suda boÄŸacak yapıda birisi, ben ve benim gibiler de malum gönüllü fedai, yardım deyince itfaiye erleri gibi en önde koÅŸarak gideriz.
      Ama babı kapıya gelince ona açık sana kapalı. Sonra da kimler o kapılardan gerisin geri çevrilemedi ki. “Hepimiz Ermeni’yiz” deyenler rahatça girdiler de “Türk Milletindeniz” diyenler giremiyorlar.
      Yazar ve de muhabirlerimiz( Vakit Gazetesi) de zaman zaman aynı muameleye muhatap olmuyorlar mi? Önce o taraf, yer kalırsa en son bu taraf çağırılır, bazen de hiç çaÄŸrılmaz…    
      Asıl konu gelir kadir kıymet ile vefaya dayanır.
      Atalarımız bir kahve fincanın kırk yıl hatırını söylerler, bizim lâik siyasette ise bir fincan deÄŸil küplerle kahve ikram etseniz faydasız, ille de söven sayan!
      Demek ki yollarda beraber yürümek te bir ÅŸeye yaramıyor.

      Bakı kalan vefa, sadakat, dostluk, kardeÅŸlik.
      DiÄŸerleri rüzgar gibi gelir geçer…
      Onun için bizim Nejat ÅŸimdiye kadar nasıl idare ettiyse ÅŸimdiden sonra da kasaba ÅŸartlarında idare eder, asıl olan toplumun ahlaki yapısını dejenere ettiÄŸi için meÅŸhurlar safında yerini alanların öncelikli gönülleri olsun!
      Onlar memnun olsunlar gerisi zaten bizden sayılır, kapıdan kovsan bacadan mecburdur girecekler…     Nusret ÇÄ°ÇEK  (01.10.2007 tarihli Vakit’ten)

(*) Emekli Hakim