ORTAÇAÄžIN DÖNÜŞܠ

     Son 3-4 yıldır unutmaya çalıştığımız terör ÅŸiddetini artırarak gündemin birinci sırasına yerleÅŸti. Gün geçmiyor ki yeni bir çatışma haberiyle ülke çalkalanmasın, cenaze merasimlerinde yürekler daÄŸlanmasın. Yüz binlerce askerin sınıra aylardır yığınak yapması ve meclisteki tartışmalar bir savaşın eÅŸiÄŸinde olduÄŸumuz endiÅŸesine yol açtı. Neyse ki yukarılarda bir yerde aklı selimin devrede olduÄŸunu gördük. Hazırlıkların düÅŸmana gözdağı vermek amacı taşıdığı anlaşıldı. Bu aynı zamanda çaresizliÄŸin ifadesi anlamına  geliyordu. Sayısı beÅŸ bini bulmadığı söylenen küçük bir grubun, bir milyonluk dev bir orduyla 70 milyonluk halkı huzursuz ve çözümsüz bırakabileceÄŸi gerçeÄŸini kavramış olduk. Yeni çaÄŸ, yakın çaÄŸ, internet çağı gibi isimler sayarak ne kadar ilerlediÄŸimiz anlatılırken bütün haÅŸmetiyle ortaçağın geri döndüÄŸünü anlıyorduk.

    Artık küçük derebeyleri insanlığın önünü kesemeyeceklerdi. Ä°slam uygarlığı Avrupa içlerine kadar ilerleyecek, buraya tutuÄŸu meÅŸalenin ışığında gözleri açılanlar OrtaçaÄŸ hurafelerini terk edip bilime yöneleceklerdi. Batı bundan sonra dahi uzun bir süre, Türklerden gördüÄŸü üzere; ateÅŸli silahları(top) sadece kale yıkmada kullanacaktır. Ta ki insan öldürme aracı olarak tüfeÄŸin kulanılışına kadar. Bundan sonra ateÅŸli silahların geliÅŸtirilmesindeki temel nokta mümkün olduÄŸunca daha fazla insan imha etmeye yönelecektir. Modern savaÅŸlardaki en büyük silah makinalı tüfeklerdir ve onların temel özelliÄŸi saniyede attığı mermi miktarıyla belirlenmektedir. Burada ÅŸövalyelik, kahramanlık gibi hiçbir eski kavramın yeri olmadığı açıktır.

     Uçağın icadı ve silah olarak ordulardaki yerini alışı tarihin akışını bir defa daha deÄŸiÅŸtirdi. Åžimdi büyük ve uzun menzilli uçuÅŸlar yapabilenler Dünya’yı küçültüyor, hükümlerini ulaÅŸabildikleri her yere geçiriyorlardı. Birinci ve Ä°kinci Dünya savaÅŸlarının galibi Amerika, bu kadar kısa bir geçmiÅŸ ve askeri deneyimsizliÄŸe raÄŸmen, bu silahla gerçekleÅŸtiriyordu bunu. Koca kıtayı tek bir siyasal rejim altında birleÅŸtirmeyi baÅŸarmış ve adeta kale durumuna getirmiÅŸti. Uçakları, büyük uçak gemileri ve çıkarma gemileriyle Dünyanın her tarafına asker gönderebilirken kendi kıtasında bir saldırı görme, o topraklarda bir çatışma çıkma ihtimali yoktu. Amerikan özgürlük savaşının Ä°ngilizler karşısında kazanılmasının en önemli sebebi, Atlantik ötesinden buraya lojistik desteÄŸin imkansızlığıydı. Kıta içinde siyasal bütünlüÄŸün saÄŸlanmış olması ve AtlantiÄŸi geçiÅŸin fiziksel zorluÄŸu Amerika’yı müstahkem bir kale haline getirmiÅŸti. Avrupa ve Dünyanın geri kalan kısmında bitmiÅŸ olan kale çağı Amerika’da devam etmiÅŸ oluyor, rakiplerinde bulunmayan bir avanataj yakalamış oluyorlardı.. I. Ve II. Dünya savaÅŸlarında Ä°ngiltere dahi aynı avantajdan yararlanıyordu. Birinci Dünya savaşının 7 büyük devletinden üçü ada devletidir. Almanya, herkesten daha üstün silah ve kazanma hırsına raÄŸmen kaybetmiÅŸse bunun sebebi Ä°ngiltere ve ABD gibi bir ada devleti olmayışındandır. II. Dünya savaşında Hitler, Ä°ngiltere’yi iÅŸgal etmeyi baÅŸarabilseydi ÅŸimdi muhtemelen Dünyada Amerika yerine Alman egemenliÄŸi söz konusu olacaktı. O dönemin büyük gücü olan Rusya’nın dahi savaşı ilk etapta kaybetmesinin tek nedeni, bir ada devleti olmamasından geliyordu. Avrupa ve Asya için bitmiÅŸ olan ortaçaÄŸ usulü savaÅŸ yöntemi, Amerika’yı yeni dünya düzeninin efendisi yapmıştı.

     Günümüzde de hiç ÅŸüphesiz Amerika’nın güçlü konumunu koruyabilmesinin baÅŸlıca sebebi budur. Dünyanın her bölgesinde bulundurduÄŸu üsler ve uçak gemileriyle istediÄŸi yeri vurma imkanına sahipken, kendi sınırları içine tek bir düÅŸman askeriyle karşılaÅŸma ihtimali yoktur. Amerika içinde vuku bulan terör eylemleri bireyseldir ve yine sıra dışı Amerikan vatandaÅŸlarınca gerçekleÅŸmektedir. Siyasal sistemi oturmuÅŸtur. Kendisi hemen her ülkede demokrasileri etkileyerek, sivil kuruluÅŸları bir silah gibi kullanarak istemediÄŸi yönetimleri alaÅŸağı edebilirken; Amerikan kamuoyunu aleyhte etkileyecek bir mekanizma mevcut deÄŸildir. Güçlü amerikan ÅŸirketleri istedikleri ülkede ticari faaliyette bulunabilmekte, bu ülkelerin en stratejik kuruluÅŸlarını satın alabilmekteler. Bütün bu avantajlarıyla ABD ortaçağın fethedilmesi mümkün olmayan, müstahkem kalesi görünümündedir. Bir derebeyi edasıyla kalenin kapısını açarak ordularını talana gönderebilmekte, tehlike sezdiÄŸinde kalesinin kapılarını kapatarak korunabilmektedir. Uzay savunma sistemleriyle kendisine yöneltilecek her türlü silahı kendisine ulaÅŸmadan imha etme imkanına sahiptir. Üzerine yönelmesi muhtemel her orduyu daha çıkış yerinde karşılamaya, vurmaya hazırdır.

   

     20. Yüzyılın üzerinde konuÅŸulmaya deÄŸer olaylarında biri, Sovyetlerin Afganistan yenilgisidir. Dünyanın en büyük iki gücünden biri, hayranlık uyandıran bir teknolojiye raÄŸmen Afganistan’ın silah kullanmaktan baÅŸka bir ÅŸey bilmeyen insanlarına yenilmiÅŸtir. Bu; silahın kültüre galibiyetidir. Ä°lk defa olmuyor, fakat savaÅŸ konsepti deÄŸiÅŸiyordu. Sovyet yönetimi bunu hemen fark ederek tedbir almasını bildi, Afganistan’dan çekildi rejimi, tasfiye etti. Sovyetler elbet günümüz dünyasının kenara çekilmiÅŸ münzevisi deÄŸildir. Bütün büyük hesaplara müdahildir; çatışmaların içindedir. Fakat kimse adını duymamaktadır. Çünkü  savaÅŸ stratejisini deÄŸiÅŸtirmiÅŸ, yeniden yapılandırmıştır. Teknolojinin sunduÄŸu iletiÅŸim imkanları ve ateÅŸli silahlardaki deÄŸiÅŸim, adeta ortaçağın derebeylik sistemini hortlamış, insanlığın önü yeniden kesilir olmuÅŸtur. Silahlı küçük gruplar büyük orduları ve onlar tarafından korunan milletleri çaresiz bırakmaktadır. Yeni yüzyılın savaÅŸ konseptinin bu ÅŸekilde geliÅŸeceÄŸini, terörün günlük hayatın bir parçası olarak sürüp gideceÄŸini anlamak zor deÄŸildir.

    Ä°slam yayılmaya baÅŸladığında Ä°stanbul’un fethini çok önemsemiÅŸti. Fatih’ten önce birkaç defa kuÅŸatılan bu kaleyi fethetmek mümkün olmamıştır. Osmanlının yayılma döneminde ÅŸehzadeler arası mücadelede Ä°stanbul taraf oluyorlar, zayıf tarfı destekleme siyaseti güdüyordu. Böylece eÅŸit iki güç arasındaki iktidar savaşı halkı zayıflatarak Bizans’ın güvenliÄŸini saÄŸlamış oluyordu. Ä°stanbul fethedildikten sonra Osmanlı’da derin bir karmaÅŸa  (fetret) yaÅŸanmamıştır. Böylece tüm güçlerini Avrupa’nın Ä°slamlaÅŸmasına yöneltebilmiÅŸlerdi. Bir bölgede siyasal birliÄŸin tesisinin en belli baÅŸlı nedeni, rakip güçlerin olmaması deÄŸil, güçler arasındaki dengedir. Taraflar arasında bölünen halk biri birini kırarken düÅŸman rahat eder. Bu gerçeÄŸi bilenler fitne ve fesadın kalesini fethetmeyi önemsemiÅŸ ve Fatih nezdinde baÅŸarmışlardır.

     Yeni bir uygarlık kurulacaksa, OrtaçaÄŸ kalıntısı kaleleri fethetmenin bir yolunu bulmak zorundadır. Aksi taktirde bu fethedilmez kalelerde kurulan sinsi planlarla rol biçilen derebeyleri, insanlığın önünü kesmeye devam edeceklerdir. Hiç kimse bunun, onlardan daha öldürücü silahlarla olacağını sanmasın. Çağımızın silahları, daha fazla insan imha etmeye yöneliktir. Fakat Ä°slam asla böyle bir yarışta yer alamaz. Onların bu silahını etkisiz kılmayı baÅŸarmak gerekmektedir. Ä°mkansız bir ÅŸeyi söylediÄŸim sanılmasın. Bu çok basit, kimsenin farkında olmadığı bir ÅŸey olabilir.

       DüÅŸünmekle hayal kurmak arasındaki yakın iliÅŸkinin henüz kavranmadığı bir ortamda yaÅŸadığımızı gözardı edemeyiz. En iyisi bunu hep birlikte düÅŸünelim. Elbet bu zorlu sorunun basit bir cevabını bulabilecekler olacaktır. Bu sorunun cevabı verilmedikçe ortaçaÄŸ sürüp gidecek, derebeyleri yolunuzu kesip haraçlarını alacaktır.