(Akşam Gazetesi'nden alıntıdır)

---

Yazmaya baÅŸladığımdan bu yana sanki 'SaÄŸlıkla ilgili çok önemli bir geliÅŸme olacak da size haber vermekte geç kalacağım' ÅŸeklindeki bir duyguyla tıbbi konulardaki tüm yayınları daha dikkatli takip eder oldum. Bir nevi gazeteciliÄŸe bulaÅŸmanın zorunlu bir cezası bu... Dünyada o kadar garip ÅŸeyler oluyor ki; daha çok kazanmaktan baÅŸka hiçbir ÅŸey düÅŸünmeyen uluslararası ilaç ÅŸirketleri, dönen dolaplar, söylentiler, gerçekleÅŸenler, gerçekleÅŸmesi beklenenler velhasıl okuduÄŸum yazılarla geliÅŸmeler arasında baÄŸlantılar kurdukça paranoyaklaÅŸtığımı hissediyorum. Öte yandan siyaset, ekonomi, güvenlik gibi çeÅŸitli konularda haftada dört beÅŸ makale yazmak zorunda olan köÅŸe yazarlarını da düÅŸününce halime ÅŸükrediyor onların nasıl olup da depresyona girmediklerini merak ediyorum. Belli ki, zaman içinde geliÅŸtirdikleri (ileride benim de öÄŸreneceÄŸim) bir savunma mekanizmaları var ya da depresyondalar ama çaktırmıyorlar...