M. Selami ÇEKMEGÄ°L

konu üzerinde düÅŸünmeye yönelmelerini  insanımızın, artık etrafına örülmek istenen labirentleri aÅŸarak gerçeÄŸe yönelme arzusunun  ve Allah’ın bir kader olarak içinde yarattığı olumsuz ÅŸartlarımıza, kendi tercihi ile doÄŸru karşılıklar verme eÄŸiliminin bir iÅŸareti olarak  düÅŸünmüÅŸtük.

 ***     

     Gerçekten bugün biz, fikir platformunda kalitesiz ve softa bir  muhitle kuÅŸatılmışız. Halkımızca sübvanse edilen eÄŸitim, televizyon ve sahne programlarında, gazete manÅŸet ve yazılarında aklımızla benimseyip tevarüs ettiÄŸimiz, deÄŸerlerimize zaman zaman “dogma” etiketi yapıştırılarak saptırılma riskine maruz da bırakılıyoruz. Sömürücü bir medeniyet kuÅŸatması altında, dengemizi bozmadan kendi ÅŸahsiyetimizle hayatta kalmak için mücadele etmeye de adeta mahkum bulunuyoruz…     
      Bütün bunlar tercihimiz olmadan Allah tarafından bize yöneltilmiÅŸ, adına kader diyebileceÄŸimiz bir sınav konumudur. Dünyanın tüm ekonomik mücadelesinin üzerinde yoÄŸunlaÅŸtığı bir yörede, hurafeci ve bilim karşıtı bir kültür iklimine doÄŸuÅŸumuz, medeni(!) vampirler tarafından kanımızın emildiÄŸi bir ortamda hayat mücadelesine mecbur bulunuÅŸumuz, hiçbirimizin kendi iradi tercihi ve zevki deÄŸildir. Ama bu koÅŸullara karşı takınacağımız tavır, bu sınavda içinde bulunduÄŸumuz konuma  vereceÄŸimiz cevabın niteliÄŸi, düÅŸünelim ki, Allah’ın bize zorladığı bir mecburiyet, bir mahkumiyet deÄŸildir. Bu tavır ve cevabın ÅŸekli, bizim kendi iradi seçeneÄŸimizdir, kendi iradi tercihimiz olacaktır. Çünkü bu sınavda sınavımızın sonucuna göre liyakatimize karşılık verecek olan Allah, -Kur’an’ın genel öÄŸretisine göre- bizi adil bir ÅŸekilde kendi eylemlerimizle sınayan, terbiye edicimiz, Rab’bimizdir... Hiç kuÅŸku yok ki, toplum olarak eylemlerimizin karşılığı dünyada; birey olarak ise ahirettedir. Ve yine  unutmayalım ki, zerre kadar iyilik de zerre kadar kötülük de kaybolmayacaktır.

      Allah’ı, evladını önce komÅŸu bahçesinden meyve çalmaya zorlayıp sonra da niye çaldın diye cezalandıran zalim bir babaya benzetenler, ya Ä°slam karşıtı, Allah’ın ölçülerine razı olmayan zalimler; veya Ä°slamı, Hıristiyani veya baÅŸkaca vicdani mülahazalarla yargılamaya tabii tutan aldanışlar; veyahut da Ä°slam adına telkin edilmek istenen hurafelere karşı geliÅŸtirilen bilinçsiz ama tabii duygusal reaksiyonlardır. Bizim bu konuda da doÄŸruyu yakalayabilmemiz, her konuda olduÄŸu gibi, saptırıcı yan etkilerin güdümünden kurtularak dengeyi muhafaza etmemize baÄŸlıdır. Meseleyi, hadiseleri inceleyerek bize verilen vahyi donelerin ışığında  akılla ele alabilirsek çözebiliriz.

      Vahyi donelerin ışığında deyiÅŸimiz, onların ötesine geçerek bu tip bazı konuların künhünü (içyüzünü) anlayabilmemizin zorluÄŸunu hissetmiÅŸ olmamızdandır. Mesela, insana ruhu sorarsanız, itiraf etmek gerekir ki, insanın bu konudaki bilgisi, sadece onun Allah’tan, O’nun emrinde bir vergi olduÄŸu ve hakkında çok az ÅŸey bildirilmiÅŸ olduÄŸu ÅŸeklindedir. Dikkat edilirse ruhun mahiyetinin kimse tarafından anlaşılmadığını belirtmekten öte insanlık herhangi bir ÅŸey yapma konumunda olamamaktadır. Allah’ın zatı hakkında da bu böyledir. Biz onu sıfatlarıyla tanır, mahiyeti hakkında bir ÅŸey bilemeyeceÄŸimizi söylemekle yetiniriz. Allah, rahimdir, azizdir, alimdir, adildir, muntakimdir.. biliriz ama, bu sıfatları dışında zatı nasıldır, mahiyeti nedir onu tanımlayamayız.. Kader de böyledir iÅŸte... Biz onu birtakım tezahürleriyle algılasak ve anlasak da, nedenini ve niçinini belli bir boyutun ötesinde ihata edemeyiz. (kavrayamayız).

      Elhasıl, yıllarca önce, ÜFAB’ta yazdığım üzere demek istiyorum ki:
      Gökteki kuÅŸ bile kaderin çizdiÄŸi bir yönde  uçar. Ä°rademizin eseri olmayan, aklımızın müdahil olmadığı hadiseler kaderimizdir. Ä°çinde bulunduÄŸumuz ÅŸartları kaderle izah ederiz.

      Ama amellerini (iradi eylemlerini) de kaderle izah edip teselli arayanlar, kendilerini, Allah’ın insanlara lutfettiÄŸi akıl ve iradeden mahrum mu kabul ediyorlar? Onlar, Ä°nsanları kendisine ait olmayan fiillerden dolayı cezalandıran bir zalimin sultası altında mı sanıyorlar?

      Kader insanlara hayat denilen bir imtihanın içinde Allah tarafından sorulmuÅŸ ve cevabı yeteneÄŸimizde olan bir sorusudur. Ve de imtihan olunanlar cevap vermeye mecbur oldukları soruları kendileri seçmek durumunda deÄŸildirler.

      Fertler olarak münevveri pek az olan bir cemiyette var oluÅŸumuz kaderimizdir. Kader bizi keyfiyette geliÅŸmemiÅŸ lisemsi üniversitelerde, bilimsel ÅŸahsiyeti geliÅŸmiÅŸ kiÅŸiler olabilecek miyiz diye imtihan ediyor. Asırlardan beri belli belirsiz yöntemlerle zihinlerin allak bullak edildiÄŸi bir fikir ortamında yaÅŸam kaderimiz, sınava hazırlanmamış bir öÄŸrenci lisanıyla zor bir soru olarak tavsif olunabilir. Hakikati perdeleyenlerin karanlıklarında hayaletlerin korkuttuÄŸu gözler ve hareketsiz vücutlardaki gevÅŸeklik köklü düÅŸünemeyenlerin kötü diye niteleyebilecekleri bir toplum kaderidir.

      Ama biz her zorluk karşısında on kolaylık bekleyenlerdeniz. Zihinler üzerinde hegemonya kuran layık olunmayan etiketlerin etkisini elimine edecek ÅŸahsiyetli bir neslin yetiÅŸebileceÄŸine, materyalist felsefenin saçma dogmalarıyla allak bullak edilmiÅŸ zihinlerin arınabileceÄŸine ve hakikat örtücülerin perdelediÄŸi gerçeklerin “çıtlayan bir gün”ün ışığıyla ortaya çıkabileceÄŸine inanıyoruz.

      Sanırım ÅŸimdi tüm dünyaya -özellikle de OrtadoÄŸu’ya- tasallut eden bu zifiri karanlıktan Ä°slam güneÅŸi yeniden, yine doÄŸacak; asırların zifiri karanlığını bir hançer gibi yırtacak bu güneÅŸin huzmelerinde “Adalet” diye bir yazı okunacak.

      Hurafe karanlığındaki ilmin ışığına hasret gözler ona çevrilecek, adalet güneÅŸini özleyen kollar ona açılacak ve zihinsel hareketsizlikten bıkkın dogmalarla prangalanmış beyinler, prangalarından kurtularak ona doÄŸru koÅŸacak!..

      Ä°ÅŸte bu da bize sorulmuÅŸ yeni bir sınav sorusudur. Bakalım biz bu sualin karşılığını, kendimiz, doÄŸru olarak verebilecek miyiz?..

(bkz.Kendimizi Tartışmak, Çekmegil, M. S., TimaÅŸ Yayını, 1995,Ä°st.)