KURBAÄžA Ä°LE AKREBÄ°N DOSTLUÄžU
Halid ÖZDÜZEN Bilinen bir hikayeyi üslup farkı ile birde ben
anlatmak istiyorum
Bir yavru akreple
bir kurbağa yavrusu arkadaş olmuşlar. Dostlukları o kadar ilerlemiş ki
biri bir lerini görmedikleri gün
üzüntülerinden hasta olurlarmış .
Anne kurbaÄŸa
yavrusunu yanına çağırarak, "akrebin
tehlikeli bir yaratık olduğunu
onula arkadaş olmamasını ve
yolunu ayırmasını" istemiş. Fakat yavru kurbağa annesine,.
"ben onun hiçbir zararını görmedim ,o beni çok seviyor ve her zaman bana
yardım ediyor" demiÅŸ.Bunun üzerine anne ilerde olacak tehlikelere dikkat çekmiÅŸse de bir türlü yavru kurbaÄŸayı ikna edememiÅŸ
Günler günleri,
günler haftaları kovalayıp ikisi de
büyüyüp olgunlaÅŸmışlar.. arkadaÅŸlıkları da bozulmadan devam etmiÅŸ..Bir gün
yiyecek ararken bir nehrin kenarına gelmiÅŸler. Akrep karşıya geçmek için bir
yol aramış fakat bulamamış. Kurbağa cup
diye nehre atlayarak baÅŸlamış yüzmeye
Akrep kurbaÄŸaya
seslenerek "kurbağa arkadaşım
,ben sırtına alırsan rahatça karşıya
geçeriz" demiÅŸ. KurbaÄŸa o an annesinin kendisine yaptığı nasihatlerı hatırlayıp akrebin tehlikeli bir yaratık
olduÄŸunu düÅŸünerek : " Hayır sen beni sokarsın!"
diyerek, kabul etmemiÅŸ.
Akrep, kurbaÄŸaya
yemin ederek , "ben
seni nasıl sokarım sen ölürsen bende suda boÄŸulurum, benim hayatım
seninin senin hayatında benim yaşamama bağlı değil mi.; hem bunca zamandır
arkadaşız, bu güne kadar benden bir
zarar gördün mü " demiÅŸ.
Akrebin anlatımından
tatmin olan kurbaÄŸa, "gel sırtıma beraberce karşıya geçelim" diyerek
akrebi omuzuna almış... Akrep kurbağanın sırtında , nehrin tam ortasına
geldiklerinde , akrep kurbağayı
sokmuÅŸ.
Zehir danarlarına
yayılmaya başlayan Kurbağa akrebe
dönüp,:."hani beni sokmayacağına dair söz vermiÅŸ,yemin etmiÅŸtin; ÅŸimdi ben
ölüyorum, ben ölünce sen de boÄŸularak öleceksin; bunu neden yaptın "
demiÅŸ?
Akrep biraz
mahcup ve biraz da üzgün cevap
vermiş:"Ne yapayım arkadaş. huyum kurusun bu benim doğamda var; sokmadan yapamazdım
" demiÅŸ... (Halit ÖZDÜZEN) |