Selahattin ÇEKMEGÄ°L

  Åžehirlerin hayatında her zaman büyük adamlar yetiÅŸmez! ÅžehirleÅŸmenin yanında adam gibi adamlara da ihtiyaç var.

Ä°ÅŸte bu örneklerden biri de, M. Said Çekmegil...

  Vefatından bu güne, onbir yıl geçti. Said amcamla ilgili anılarımdan, birer kesit sunmak istiyorum:

  Beyinleri bir limon gibi sıkan diyalektiÄŸi, mevzuları kökünden kazıması, öÄŸrenilmiÅŸ çaresizlikleri paramparça ediyordu. Ve biz onunla satranç oynarken, açmazlara düÅŸmemeyi öÄŸreniyorduk. Oyunu dengelemek adına, oyun esnasında veziri bilerek verme durumuna getirirdi. Ben de uyarma babında; "bak vezirini ÅŸimdi yerim" derdim. Cevap olarak "Peki ye afiyet olsun ama / Bak bir ÅŸey geldi aklıma" diyerek oyuna devam ederdi. Bu mısralar Orhan Seyfi'nin ÅŸiirindendi.

   Mütevazi duruÅŸu yanında, vakur kiÅŸiliÄŸi ile sohbet halesini, bilgi hazinesi durumuna getirirdi. Sanırım 1975 yıllarında, Malatya'da bir taziye evine beraber gitmiÅŸtik. Salona girip oturduÄŸumuz anda, gencin biri geldi ve Çekmegil'e; "hacıbaba hoÅŸ geldin" diyerek elini öpmeye çalıştı. Elini hiç öptürmediÄŸi için, aniden gencin elini tuttu ve "bana leylek diyemezsin" dedi. Bir anda herkes dikkat kesildi, kimisi genci savunmaya çalıştı, kimisi de gergin havayı yumuÅŸatmaya...Genç de kesinlikle, "hürmet anlamında kullandım" dedi.Çekmegil de "gel bunu bir irdeleyelim" ifadesiyle örnekleme yaptı. O günlerde  akranı olan bir parti liderinin adını söyleyerek; "ÅŸimdi o buraya gelmiÅŸ olsa, böyle hitap eder miydin?" dedi... Genç, biraz da mahcup bir tarzda "hayır" dedi.Özür dileyerek yerine oturdu. Hazirun bu olayı, o gün tüm ÅŸehre taşımıştı.Artık, günün konularıından biriydi...

       Sabrımız mı tükendi, nedir?

       Yüreklerimiz hala üÅŸümektedir.

       Hala korkuyoruz soÄŸuk almaktan...

       Öyle bir mevsim geçti ki,

       Nasıl da kurtulduk kurumaktan...

       Davamız sanki limon aÄŸacı;

       Odalarımızda sakladık onu,

       Mevsim mevsim koruduk donmaktan...

       Sabret, yaz gelsin de limon aÄŸacım!..

       Çıkarayım seni gün ışığına

       Dalların açılsın rahmete,

       Kurtulmalıyız odalardan...

   Hayrın Allah'tan, ÅŸerrin ise insandan geldiÄŸini söyleyen Çekmegil, bir ÅŸiirinde de ÅŸöyle diyordu:

       Fani alem neye yarar

       Hakikatse elbette var

       Ä°ÅŸte gönül onu arar

       Mazur görün çekmegil'i

   Evet, "Bilge Terzi" Malatya'nın üç Said'inden biriydi.Hepsine selam olsun...

  M.Said Çekmegil'in babası "Sanih"; " Ayrı gayrı bilmeyiz, her zerre bir ayinedir, " derken; ÅŸairliÄŸin aileye buralardan sirayet ettiÄŸi izlenimini veriyordu. Çekmegil'in bir oÄŸlu ve dört kızı yanında bir çok torunu bulunuyordu. OÄŸlu; Selami aÄŸabeyimiz, Kriter dergisini organize ediyordu. Said amcam, çocuklarının annesi "Ziynete" halamızdan ÅŸöyle bahsederdi:

"Sen çocuklarımın anası./ 

Evimde Ziynet'sin./ 

 Allah'a emanetsin.

  Said amcamın, genellikle eserleri "ANLAYIÅžIMIZ" adı ile özdeÅŸleÅŸmiÅŸti.

  Necip Fazıl Kısakürek ve Sezai Karakoç'la yakın arkadaÅŸlığı biliniyordu. Benim de iki üstadımızla görüÅŸme fırsatım oldu. Allah onlardan razı olsun...

  Gıybetsiz bir hayatı, kendisine düstur edinen Çekmegil,   aynı zamanda iyi bir dost ve iyi bir büyüÄŸümüzdü...

  Allah kusurlarını af, makamını cennet eylesin. Amin...

                                                                                                         "Selahaddin Çekmegil"