Eyüp ÅžAHAN

Nerde ekmeÄŸimi yiyen insanlar?
Yeni kayboldular sor hele gardaÅŸ.
Canım feda sana diyen insanlar,
Sırra kadem bastı gör hele gardaÅŸ.

Bu mudur söyleyin insanda vefa,
Vefasız kullardan görürüm cefa.
Ne çok dostum vardı, sürerken sefa,
Çıkacak kokusu dur hele gardaÅŸ.

Kimine şan verir sırtta libası,
EÅŸeÄŸe semerdir sözün kabası.
Yoksulun sırtında yoktur abası,
Ayazda titremek zor hele gardaÅŸ.

Ayrılır yanından düÅŸenin dostu,
Toplayıp giderken silkeler postu.
Ä°ltifat sayanlar, söylenen höstü,
Zamanla anlarsın er hele gardaş.

Biricik sadık dost yanımda kaldı,
Kapıda yediÄŸi gündelik yaldı.
Salladı kuyruÄŸu gönlümü aldı,
İki ayaklıya ar hele gardaş.

Geriye çekildi hısım akraba,
Sen dara düÅŸünce dost mu acaba?
Eyüp kes sesini, konuÅŸma kaba,
Yaran varsa kendin sar hele gardaÅŸ.

                       Eyüp ÅžAHAN