|
Yazar Halit ÖZDÜZEN
|
|
15-07-2014 |
|
Ondandır…. 
Halit ÖzdüzenUzun süre körlerle ceviz oynadım (!) Hep onlar kazandı nedense !... Belli ki ben oyun kurmasını bilmiyordum ! Sonra çelik çomak ve körebe… Ben ebe olurdum Onu yakalanmak için(!)
Kimseyi ebelemeden uyanır,
Onu yakalamak için yeniden uyumak ister,
Uyuyamazdım.
Hep O’nunla olmayı hayal ettim
Fakat bir türlü olmadı.
KoÅŸan her çocuÄŸu yakalama isteÄŸim
Ondandır.
Biraz büyüyünce
Dörtnala koÅŸan iki beyaz at düÅŸlerdim.
Gecenin tan karanlığında
Birinde o, birinde ben
Åžafaklar boyu…
Atların yeleleri ve onun sarı saçları
Geceye meydan okurdu
GüneÅŸin ilk ışıkları gözlerinden yansıyarak
Güllerdeki çiy tanelerini
Ä°nciye dönüÅŸtürürdü.
DiÅŸleri zaten inciydi…
Beyaz gülleri sevdiÄŸim
Ondandır.
Atını bulutlara doÄŸru sürerdi.
Ardından yetişmek ister
Bir türlü yetiÅŸemezdim.
Ufukta kaybolurken,
Atıyla beraber buluta dönüÅŸür,
Oradan gülümserdi…
Bütün gülüÅŸleri sevdiÄŸim
Ondandır.
Yıllarca onun yağmurlarıyla ıslandım.
Bazen inci diÅŸlerini doluya, kara dönüÅŸtürüp yollardı,
Ä°liklerime kadar donar,
aldırmazdım.
Onu hep beyazlar içinde düÅŸledim
Beyaz bir güvercin ve kuÄŸu gibi…
Åžimdi nerede bir beyaz görsem onu hatırlıyorum…
Aklımın hep bulutlarda gezdiği
Ondandır.Sadece kayıtlı kullanıcılar yorum yazabilirler.
Lütfen hesabınıza giriş yapınız veya kayıt olunuz. Powered by AkoComment 2.0! |
|
Son Güncelleme ( 25-07-2014 )
|
