Yazar Halit ÖZDÜZEN
|
15-07-2014 |
Ondandır…. Halit ÖzdüzenUzun süre körlerle ceviz oynadım (!) Hep onlar kazandı nedense !... Belli ki ben oyun kurmasını bilmiyordum ! Sonra çelik çomak ve körebe… Ben ebe olurdum Onu yakalanmak için(!)
DüÅŸümde bile Kimseyi ebelemeden uyanır, Onu yakalamak için yeniden uyumak ister, Uyuyamazdım. Hep O’nunla olmayı hayal ettim Fakat bir türlü olmadı. KoÅŸan her çocuÄŸu yakalama isteÄŸim Ondandır. Biraz büyüyünce Dörtnala koÅŸan iki beyaz at düÅŸlerdim. Gecenin tan karanlığında Birinde o, birinde ben Åžafaklar boyu… Atların yeleleri ve onun sarı saçları Geceye meydan okurdu GüneÅŸin ilk ışıkları gözlerinden yansıyarak Güllerdeki çiy tanelerini Ä°nciye dönüÅŸtürürdü. DiÅŸleri zaten inciydi… Beyaz gülleri sevdiÄŸim Ondandır. Atını bulutlara doÄŸru sürerdi. Ardından yetiÅŸmek ister Bir türlü yetiÅŸemezdim. Ufukta kaybolurken, Atıyla beraber buluta dönüÅŸür, Oradan gülümserdi… Bütün gülüÅŸleri sevdiÄŸim Ondandır. Yıllarca onun yaÄŸmurlarıyla ıslandım. Bazen inci diÅŸlerini doluya, kara dönüÅŸtürüp yollardı, Ä°liklerime kadar donar, aldırmazdım. Onu hep beyazlar içinde düÅŸledim Beyaz bir güvercin ve kuÄŸu gibi… Åžimdi nerede bir beyaz görsem onu hatırlıyorum… Aklımın hep bulutlarda gezdiÄŸi Ondandır.Sadece kayıtlı kullanıcılar yorum yazabilirler. Lütfen hesabınıza giriÅŸ yapınız veya kayıt olunuz. Powered by AkoComment 2.0! |
Son Güncelleme ( 25-07-2014 )
|