Bilal SÜRGEÇ

2000’li yılların başına kadar o, Türk sağı için bir nefret, Sol için ise bir kahraman, bir devrimci, bir idoldü. MesleÄŸim dolayısıyla öÄŸrencilerim (2000’den itibaren saÄŸcısı, solcusu) onu sevmeye baÅŸladı. Çünkü o yönde hava estirildi.Özellikle Irak iÅŸgali getirdiÄŸi felaketi onu akla getiriyordu. Çünkü o, emperyalizmin, Amerika’ya duyulan haklı nefretin ve düÅŸmanlığın simgesiydi. Bazı öÄŸrencilerim, onun adını andıktan sonra “Kahrolsun “Amerikan Emperyalizmi!” sloganını atmayı çok severlerdi.

Deniz GezmiÅŸ idam edildiÄŸinde Elazığ merkez ilçeye baÄŸlı Körpe köyündeydik. Solcu gençler aÄŸlıyor, saÄŸ partilere oy veren gençler ise bir memleket feth etmiÅŸ kadar seviniyorlardı. Solcu gençlere göre O Amerika’ya kafa tutmuÅŸtu. SaÄŸcı gençlere göre ise o ülkemizi komünist, dinsiz yapmak için uÄŸraşırken devletimiz onu yakalayıp cezalandırmıştı. Hatta bir gençlik lideri olan saÄŸcı Y.A. Argun güya onu tokatlamış bir kahramandı. 

Evet, Deniz GezmiÅŸ bir anti Amerikancıydı. Ama slogan düzeyinde! Hâlbuki Amerika’ya, onun ve arkadaÅŸlarının bir gramlık bile zararı olmamıştı. Tek istisna Deniz GezmiÅŸ’in arkadaÅŸları ABD büyükelçisi Komer’in arabasının yakmalarıydı. Komer, 1969 model cadillac marka siyah renkli makam otomobiliyle 6 ocak 1969 günü saat 12:30’da ODTÜ’ye gider, haberi alan öÄŸrenciler rektörlük önünde toplanıp, büyükelçinin arabasını ters çevirip ateÅŸe verirler. Ancak Amerika’nın bu iÅŸte yine maddi bir zararı yoktur. Çünkü kadillac bir sigorta ÅŸirketinden kaskoludur.

Deniz GezmiÅŸ’in arkadaÅŸları, ABD’yi protesto etmek için Türkiye Üniversitelerinde boykota giriÅŸirler. Boykot aylarca sürer. EÄŸitim durur. Yani Deniz GezmiÅŸ ve arkadaÅŸları, Türkiye’de eÄŸitimi ve  bilimsel faaliyetleri engelleyerek Amerika’yı, emperyalizmi yendiklerini zan ederler. Bu Türk solunun deÄŸiÅŸmez aymazlığıdır.

Hatta bu gençler boykotu kırmaya çalışan öÄŸrencilerin üzerinden silindir gibi geçerler. Bu silindirin altında kalanlardan biri de köylüm Kamil Abi’dir. ODTÜ’de okumaktadır. ODTÜ Deniz GezmiÅŸ’in arkadaÅŸlarının hakimiyetindedir. Kamil Abi okumak zorundadır; çünkü babası rahmete gitmiÅŸ, annesi onu okutmaya çalışmaktadır. Burs denilen bir ÅŸey o zaman pek bilinmemektedir. Annesinin gelir kaynakları: tek ineÄŸi, bir de yazın komÅŸularının tarlalarında ekine orak sallayıp elde ettiÄŸi birkaç teneke buÄŸdaydır. O zaman, Türkiye köylerde bırakın biçeri, traktör bile yoktur. Öküzlerle, atlarla tarlalar sürülmektedir, harmana serilen ekinler üzerinde günlerce süren gemler gemlenmekte, sonra taneler rüzgara tutularak sapından ayrılmaktadır. Türkiye, yoksullar ülkesidir. Ä°ÅŸte Deniz GezmiÅŸ’in arkadaÅŸları, böyle gariban bir an önce hayata atılıp, ayakta kalabilmek için okumak zorunda olan bir öÄŸrenciyi boykotlarına uymadığı, kendi tabirine göre boykot kırıcı olup, ders takip ettiÄŸi için dayak atmaktadırlar.

Kamil de vatanseverdir. Ancak o vatanı sevmenin eÄŸitimi, bilimi engellemek deÄŸil daha çok çalışmak insan yetiÅŸtirmek olduÄŸuna inanmaktadır. Nitekim ODTÜ mezunu Kamil parlak bir dershane öÄŸretmeni olur. Binlerce öÄŸrenciye matematik öÄŸretir; onları üniversiteye yerleÅŸtirir. Bu öÄŸrenciler Türkiye’nin önemli üretim kurumlarında Türkiye’ye katkı sunmaya baÅŸlarlarlar 1970’lerde iÄŸneden ipliÄŸe her ÅŸeyi Amerika’dan alan Türkiye’ye büyük katkılar sunarlar.

Ülkemizi uçak, tank yapacak bir seviyeye getirirler. Deniz GezmiÅŸ ne olur idam edilir. Türkiye’ye katkısı nedir koca bir hiçtir. Sadece sloÄŸan, kurtuluÅŸu sokakta arayan, eylem yapmakla yurtseverlik yaptığını sanan bir anlayışı baÅŸlatan biri olarak zihinlerde kalır. Ä°craat yok, dersi öÄŸrenme, kalkınma yolunda donanım kazanma yok. Vatanseverlik onlara göre eylem yapmaktır.Bu deÄŸiÅŸmeyen huylarından biridir.

Deniz GezmiÅŸ ve arkadaÅŸlarının mücadele ettiÄŸi bir baÅŸka kiÅŸi de Süleyman Demirel’di. 38 yaşında AP GenelbaÅŸkanı olmuÅŸtu. Demirel Anadolulu bir köylü çocuÄŸuydu. Vatan ve hizmet için her türlü heyecan üzerindeydi.Her mitingde cebinden bir kağıt çıkarır “geçen yıl köylünün elinde ÅŸu kadar, ÅŸimdi bu kadar traktör var” diye propaganda yaparken aynı zamanda çocuklar gibi sevinirdi. 1965-71 yılları arasında ülkenin kalkınma hızı % 9’du. Ancak o yıllarda Demirel’in Amerika ile başı dertteydi. Çünkü ABD ilaç sanayi, Türkiye’de Göller bölgesinde üretilen haÅŸhaÅŸa göz dikmiÅŸ. Morfin sanayisinde kullanılan Türkiye haÅŸhaşı yerine kendi ülkesinde üretilen haÅŸhaşı satmak istiyordu. Bunu için Türkiye’ye baskı yapıyordu. “haÅŸhaÅŸ üretimini yasakla” diyordu. Gerekçe olarak da “sizin haÅŸhaÅŸtan üretilen uyuÅŸturucu bizim çocukları zehirliyor.” Tez yasak edilsin!” Demirel’e baskı yapıyor Demirel ise kendi oy deposu olan böyle bir yerde bu yasağın sadece Türk çiftçisini deÄŸil Amerikan isteklerini reddediyordu. “Bizim ülkenin haÅŸhaÅŸ üretimi yıllık 121 bin ton bu Amerika gençliÄŸine bir hafta bile yetmez.” Demirel direnince 1968 öÄŸrenci hareketleri baÅŸladı. Banka soymalar cinayetler baÅŸladı. Ordu müdahale etti. Demirel istifa etti. 40 yıllık CHP’li Nihat Erim partisinden istifa ederek güya tarafsız baÅŸbakan oldu. Ä°lk icraatı kepçeleri, dozerleri haÅŸhaÅŸ tarlalarına sürmek oldu. Amerika böylece Deniz GezmiÅŸ ve arkadaÅŸlarının eylemleri ile eÄŸitimi durduran ülkeyi kaosa sürükleyen Deniz GezmiÅŸ ve arkadaÅŸlarının eylemlerini bahane ederek muhtıra veren ordu üzerinden emeline eriÅŸmiÅŸ oldu. Ä°ÅŸte Deniz GezmiÅŸ’in Türkiye’ye faydası (!) bu oldu.

1974’te Erbakan ile Ecevit hükümet kurdu. Bu hükümetin yaptığı ilk icraat haÅŸhaÅŸ yasağını kaldırmak oldu. O yıllarda Erbakan’a Ecevit’le hükümet kurdu diye neler söylendiÄŸi hala kulaklarda çınlamaktadır. Zaman ne biçim halden hale giriyor. O lafı söyleyenler ÅŸimdi CHP ile ittifak yapıyor. DoÄŸru olan o günkü eleÅŸtiri deÄŸil bugünkü iÅŸbirliÄŸidir. Çünkü bu ülkenin insanlarıyız.

Ecevit’e sen Milliyetçi deÄŸilsin diye 1970’lerde laf atıldığında biz milliyetçiliÄŸi haÅŸhaÅŸ tarlalarına yazdık diye anlamlı sözler söylerdi.

Her ÅŸey unutuldu gitti Deniz GezmiÅŸ’in idamı unutulmadı. KeÅŸke idam edilmeseydi.