M. Said ÇEKMEGÄ°L
Ana mektupların yürek yakıyor
Biraz sabret, biraz acı oğluna
Izdıraptan kafam ÅŸimÅŸek çakıyor
DüÅŸmüÅŸüz bir kere Alman yoluna

Acıklı acıklı ‘Gel, gel!’ diyorsun
Ne hoÅŸ nasihatler lûtfediyorsun
Bilmem ki ne yeyip ne içiyorsun
Giriyor mu yine ağrı koluna

Gelem anacığım gelem inşallah
Ben de istiyorum inan ki vallah
Anayı şefkatli yaratan Allah
Merhamet buyura bu hor kuluna

Bütün derdin benim millî gayretim
Biliyorsun ana, kalmıştım yetim
Bir ÅŸey vermedi ki bize öÄŸretim
Hasret bırakıldık ilmin ufkuna

Åžimdi bu halimle söyle n’edeyim
İnan anacığım bağlı haldeyim
Mübarek elini bir kez öpeyim
MeÄŸer baÄŸlar kıran çare buluna

Atam Avrupa’da at oynatmıştı
DoÄŸrudur Hak yolda cihad açmıştı
Evet adaletle zulmü yıkmıştı
Ama günümüzde yazık toruna

İnşallah cihada atılacağım
Gayretli mü’mine katılacağım
Hele bir yurduma düÅŸsün ayağım
Karşı çıkacağım din adûvvuna

Din uğrunda şehit olmuştu dayım
Ben neden Rabbıma kul olmayayım
Duâ et ÅŸevk ile bir doÄŸrulayım
DüÅŸmüÅŸ olmalıyım Allah yoluna

Ancak Hakk’tan olur Nusret oÄŸluna

                               --Mehmed Said Çekmegil--

Not: 1. Mektup için tıklayınız: