BÄ°LGÄ°Ç ABÄ°LER  

                                                                        
                                                                     Ercan Arslaner
 Said, Emin ve Saadettin Bilgiç kardeÅŸler çok muhterem Adnan Menderes zamanlarında paralel ekonomik ve siyasi görüÅŸlere sahip olmaları sebebiyle Türk siyaseti üzerinde oldukça etken role sahip oldular. Adnan Menderes tek partililikten demokrasiye geçiÅŸ sürecinde Türkiye’nin en önemli siyasetçisi olarak ufuklarımızda parladı.

Günümüz ÅŸartlarında yol yapım çalışmaları hayli kolaylaÅŸtı. O zamanlar ise bu iÅŸ çok zordu. Bütün bunlara raÄŸmen yılmadı, usanmadı ve ÅŸimdiki gibi mükemmel olmasa bile devrine kadar yapılmayan yol hamlesinde büyük baÅŸarılar gösterdi.

Bu arada Tayip ErdoÄŸan’ın baÅŸarılarına övgü dışında uygunluk olamaz.
Ä°ÅŸin garip  tarafı yol, baraj, liman yapan baÅŸbakanları daima  muhalif görüÅŸteki siyasetçiler, ölümler ve ihtilallerle saf dışı etmeye çalıştılar.

Said Bilgiç Bey Ä°stanbul barosu avukatıydı ve sürekli iyi niyetli insanlarla beraberdi. Mesela Milli Türk Talebe birliÄŸindeki çalışkan insanlarla omuz omuza idi. Onun etkenliklerini genellikle gazetelerden duyardık.

Emin Bilgiç Bey DTCF’de Sümeroloji profesörü olarak çevresindeki insanlara yardım etmekten büyük haz duyardı. Fakültedeki bürosuna uÄŸradığım zaman anılarını, görüÅŸlerini anlatmaktan fevkalade zevk duyardı. Dekanlığı zamanında bir hanımefendi konuÅŸmacıya fakültede konuÅŸmaları için büyük kolaylıklar saÄŸlamıştı. Muhaliflerinin karşı çıkmasına hiç aldırmamış ve konuÅŸmanın yapılması alanında elinden geleni yapmıştı. Ona koridorda, okul önünde rastlamak büyük mutluluktu. Çünkü sizi odasına davet eder, abi olmalarının her olumluluÄŸunu onun yanında yaÅŸayabilirdiniz.

Üçüncü Bilgiç, Saadeddin aÄŸabeydi. O zamanlar 27 Mayıs çarpıntılarıyla ülkemiz dalgalanıp duruyordu. Adnan Menderes Beyefendi halkın seçtiÄŸi bir baÅŸbakan olarak çalışmak dışında ne yapmıştı ki?! Fakat birilerinin hışmından kurtulamadı.

 Demokrasilerde her oluÅŸuma halk karar verirken onun ve çoÄŸu arkadaÅŸlarının hayatları Yassıada’da son buldu. Sebep “Köpek-Bebek davası” dediler.

  Bir almanca eserde rastladığıma göre küçük bir alman gemisi Sultan Abülhamid’i kaldığı köÅŸkten alarak Ä°stanbul’daki yerine bırakmıştır. Bunu söyleyiÅŸimin sebebi onu tahtından indirenlerden hiç kimsenin Türk olmayışı ile ülkenin içindeki olayların karanlık bir örtüye bürünmesiydi. Fakat kendisine yazık edilen  33 yılın padiÅŸahı olmadı. Daha sonra gelen Türkler onun vatanseverlik derecesini anlayarak kızıl sultanlıktan (YeÅŸil Sultan) “Sultan Abdülhamid Hanlığa yükselttiler. Tıpkı Adnan Menderes’e yapılan haksızlıklarla o herkesin gözünde ne kadar yüceldiyse, Anadolu’da yapılan eserlerin  deÄŸerleri bilindikçe Adnan Menderes de Sultan Abdülhamit gibi yükselecektir. Fakat her iki devlet adamı zamanında yapılan eserlerin kayıt altına  alınması gerekmektedir. Bu arada onlarla yarışabilecek üçüncü devlet adamı olarak Recep Tayip ErdoÄŸan zamanında yapılan eserlerin kayıtlarını unutmamak gerekir. Adnan Menderes’le Sultan Abdülhamid arasındaki ortak nokta ikisinin de hakaretlere uÄŸramalarıdır.Ä°nsanları teselli eden ise zulüm çektirenlerin bilinmesiyle zalimlerin ortaya çıkmasıdır. Adnan Menderes’in anıldığı yerde Fatin RüÅŸtü Zorlu ve Hasan Polatkan  Beyefendileri anmamak elbette saygısızlık olur. Çünkü birisinin Türkiye’ye Kıbrıs’ı kazandırdığı, diÄŸerinin ise 10 yıl süreyle Türk maliyesini büyük baÅŸarılarla yönettiÄŸi bilinir.

Bu naçiz yazım da benim yolumun çok sıkıntılı günlerimde Saadeddin Bey’e doÄŸru gitmesidir. Ä°st. EÄŸ. Enstüti’yi bitirerek öÄŸretmen okulu öÄŸretmeni olmuÅŸtum. 27 Mayıs ise her yönüyle bazı insanların varlığına izin vermek istemiyordu. Anlıyordum ki yaptığım tahsil yeterli olmamıştı ve yoluma ikinci yüksek tahsille devam etmeliydim. Ankara’ya geldim. Burada onlarla ilgi kurmam konusunda Selami Çekmegil Beyin deÄŸerli yardımlarını unutmak mümkün deÄŸildir. Bir onbeÅŸ tatilde yanımdaki o kardeÅŸim “Gel bir de Saadeddin Bey’e gidelim!”dedi. O da diÄŸer bir mebusa “Hocam, arkadaÅŸlarla ilgilen!” dediler.

Bu emrin  gücünü biraz sonra anladım. Kararnamemem çıktı ve bir yüksek tahsile daha devam etmek için Ankara’da göreve baÅŸladım. Bu arayışta hatırımda kalanlardan biri de onbeÅŸ günlük koÅŸuda ayaklarımın üstüne basamayacak hale geliÅŸimdi. Fakat bu ıstırabın bitiÅŸinde payı olan aÄŸabey ve kardeÅŸlere ne kadar teÅŸekkür etsem azdır. Daha sonra DTCF-Germanistik bölümünü bitirerek Alman eÄŸitim ve öÄŸretimi ile Osmanlı ve Alman eÄŸitimleri arasındaki baÄŸlantıyı görmek imkanlarını buldum.

Bu arada Prof. Emin Bilgiç Bey’in iki eserini burada anmak isterdim. Onlardan biri “Kültür Davamız, diÄŸeri ise EÄŸitim Davamız” idi. Elbette kültür konusunda sürekli onunla uÄŸraÅŸmak gereÄŸini vurgulayabiliriz.

Onun kardeÅŸi, kapı komÅŸusu “EÄŸitim” içinse Almanya’daki 14 yıl öÄŸretmenlik ve üç yıl EÄŸitim ataÅŸeliÄŸi yaptıktan sonra bazı söyleyeceklerim oldu:
Almanya’da Bayern bölgesinde ilkokul öÄŸrencisi 4 yıl okuduktan sonra öÄŸretmeler öÄŸrenci hakkında konuÅŸarak liseye gidip gidemeyeceÄŸine karar verirler. Genel olarak her sınıftan 3 veya 4 öÄŸrenci liseye gönderilir. Liseye gidecek öÄŸrenci nisbeti %40’tır; %60 ise meslek okullarına gönderilir. Meslek okul çeÅŸidi 700 civarındadır. Bu suretle onlarda her öÄŸrenci ya meslek okulunu bitirerek bir mesleÄŸe sahip olur veya yüksek tahsil yaparak akademik, yüksek mesleklerden birine ulaşır.

Ä°stanbul’daki tahsilim sırasında kendisini saygıyla andığım Rifat Özgüvenç adlı öÄŸretmenim, Emrullah Efendi ve Osmanlı EÄŸitiminden bahsetmiÅŸlerdi. Yukarıdaki yüzdeler aynı zamanda Osmanlı EÄŸitim sistemine aitti. Almanya’daki meslek hayatımla anlamıştım ki Alman EÄŸitim sistemi bir Osmanlı sistemidir. Bunları daha geniÅŸ çapta Bakanlığımıza anlattımsa da bir cevap alamadım.

EÄŸitimin amacı:  ister meslek eÄŸitimiyle, ister yüksek tahsille öÄŸrenciye bir meslek kazandırmak deÄŸil midir? Ülkemizde ise bu oran ne ölçüdedir?

Yazımın baÅŸlangıcında andığım Bilgiç aÄŸabeylere ve sonunda bilvesile andığım Rifat Özgüvenç hocaya ve bütün diÄŸer öÄŸretmenlerime emekliliÄŸimin 5. yılında yüce Mevla’nını sonsuz rahmetlerini dilerim.

(*)  Almanya (Hannovver) E. EÄŸitim ateÅŸemiz
(Edebiyat ve Almanca (mastırlı) öÄŸretmeni)