Herhangi bir doÄŸru bilgi size ulaÅŸtığında ne yapıyorsunuz? DoÄŸru bilgi; bilim anlamına geldiÄŸine göre, bilim size ulaÅŸtığında ne yapıyorsunuz?

Önceki bildiklerinizle çeliÅŸiyorsa muhtemelen aklınızla sınıyorsunuzdur. Sonra da kimin söylediÄŸine bakıyor olmalısınız. Daha sonra da kabul ya da ret etmeye karar verirsiniz. Ya da ret etmiÅŸ gibi görünüp içinizden ikrar edersiniz. Kabul edenlere bir diyeceÄŸim yok! Benim sözüm ret edenler ve ret ediyormuÅŸ gibi görünenlere.

Her tür bilimi ret etmek Müslümanlıkta büyük günahlardandır. GerçeÄŸi, doÄŸruyu kabul edememek bir mümine yakışır davranış deÄŸildir. Peygambere gönderilmiÅŸ bilime karşı çıkanlar, o bilginin yanlışlığından deÄŸil; kendilerine indirilmiÅŸ- gönderilmiÅŸolmamasından karşı çıkıyorlardı. Kibirli idiler… Bu kibirleri doÄŸru bilgiyi kabul etmelerini engelliyordu. O zamana deÄŸin dürüstlüÄŸünden baÅŸka göze çarpar bir özelliÄŸi olmayan insana böylesine önemli bir bilginin veriliÅŸini kabul etmiyorlardı. Çünkü ilim büyük bir nimettir. ‘Kime verilmiÅŸse ona çok verilmiÅŸtir’ diyor Kuran.

Bir mümin kendisine bilimden bir kısım ulaÅŸtığında, ÅŸükür hisleriyle kabul eder bunu. Onu ret edip kendine zulüm yapmaz. Bunun baÅŸlıca sebebi, bu bilginin kendisine Allah tarafından yollandığını idrak ediyor oluÅŸundandır. Çünkü yerlerde ve göklerde ne varsa hepsinin bilgisi Kuranın tabiriyle Levhi- Mahfuzdadır. Bilgi sahibi kiÅŸi bu bilgiyi, Allah’ın izniyle oradan edinir. Bilginin tek kaynağı Allah katında ise, bana ulaÅŸan bir bilgiyi niçin almayayım? Bilginin kime verilmesi gerektiÄŸi hakkında yorumlar yapanlar gerçek mümin olmuÅŸ olmazlar. Allah onu kime verdiyse bizim yapacağımız ÅŸükür hisleriyle gocunmadan almaktadır. Çünkü o aslında bizim için gelmiÅŸtir. Bizim yolumuzu aydınlatmak, iÅŸimizi kolaylaÅŸtırmak için.

Bu duruma dair bir mesel rivayet edilir. Bir gayri Müslim, zamanının meÅŸhur âlimlerden birine güzel bir söz söyler. Âlim yanındakilere: ‘ bu sözü kaydedin, güzel bir söz’diye buyurur. Bunun üzerine gayri Müslim ÅŸaşırarak, ‘sizin gibi yüksek ilim sahibi bir zat nasıl olur da benim gibi birinin sözünü kayda deÄŸer bulur?’ diye sorar. Bunun üzerine zat: Evet, biz kim olursa olsun, doÄŸruyu söyleyen, hakkı dile getiren kimsenin sözünü alır, kabul ederiz. Zira Hz. Peygamber: “Hikmet mü’minin yitik malıdır. Nerede bulursa alsın” buyurmuÅŸlardır diyerek konuyu bitirir.