BAÅžER DOSTUM                               

                                                 M. Selami Çekmegil 

      Çok efendiydi. Yalvaç’lıydı ama bazı Ä°spartalıları sevmezdi. Malatyalılara daha çok hayrandı. Bir Malatyalı için:
      “…
      “Malatya ilimizin soylu asil çocuÄŸu, 
      “Said bey’in oÄŸludur, Sanih’in de torunu
      “Sanihi bilen bilir o bir üstadı azam,
      Åžiirde dürü yekta ÅŸairlikte muazzam” diye yazmıştı.

      Divan edebiyatına hakimdi. Sohbetlerinde fikirlerini ve katkılarını Divan edebiyatından ÅŸiirler okuyarak yapardı. Ä°slam’ı ideal edinmiÅŸti. Ama ondan taviz verenlerden ve delilsiz konuÅŸanlardan hoÅŸlanmazdı. Bir dostunu:

      “Ä°slamdan taviz vermez her sözde delil arar

      “Delilsiz hiçbir hükme asla etmez itibar.

      “Bu tutumuyla aynen Kur’anın bir hadimi

      “BaÅŸ üstünde gezdirir hem Kelam-ı Kadimi”

diye beÄŸenmiÅŸti.

      Nezahet ve iffet timsali idi. Kriter’de ve Åžemsi Belli’nin “Åžiir Defteri”nde yazardı. Edepli olanları beÄŸenirdi… Selami Algur için:

      “Hem necip hem de fazıl olan Selami Algur,

      “Mekteb-i edebinde dostları cem eylemiÅŸ.

      “Orada adap dışı edilecek bir söze

      “Telmihen bile olsa katiyen yer vermezmiÅŸ.” diye fikir belirtmiÅŸti.

      Hüseyin Üzmez’den biraz çekinir, “ne zaman nasıl çıkış yapacağı belli olmaz” derdi. Ona bir defasında bir dostu hakkında yazdığı mersiyeyi (Üzmez onu mevlid olarak algılamıştı) neÅŸretmesi için gitmiÅŸti. Ağır eleÅŸtirisine maruz kalınca çok üzülmüÅŸtü. Sayın Üzmez nedense “mevlid”ine karşı çıkmıştı.

      Yakın dostları arasında en içten sevdiklerinden biri Sacid Duman’dı. Sacid’i ciddi ve art niyetsiz bulurdu. Sacit de onu severdi. Bu yazıyı yazmamı bile o istedi. Ama Ä°smail Nacar için eleÅŸtirel mısralar da dizelemiÅŸti. Dizelerken üzerine çiviler yerleÅŸtirmiÅŸ; överken iÄŸnelemiÅŸti.

      Çileli duygulu esprili bir hayat sergiledi. Bilgili ama mütevaziydi. Ardında iki ÅŸiir kitabı bıraktı bir de sevdiÄŸi evlatlarını…

      Hanımı kendinden önce ebediyete göçünce çok sitemler etti; ona kavuÅŸmak için çok arzuhaller kaleme aldı. Hanımından hep davetiye bekledi; Allah’a bu yolda dualar etti. Bir daha evlenmedi. Derin bir hicran taşıdı. Allah nihayet isteÄŸini kabul etti. Sanırım 19 Nisan da o da ebediyete gitti. Cenaze namazında bile bulunamadım. SaÄŸlığında evliyadan olup uçmamı dilerdi. Ben onun beklentisi gibi uçamadım ama cenazesi kaldırılırken önceden planlı, ertelemem mümkünsüz bir seyahat için Ä°sviçre’ye doÄŸru uçmak durumunda kaldım. Onu teÅŸyi edemedim ama uçakta hep dualarla yad ettim.

      O bir Mesud Faniydi, SANIRIM EVLÄ°YAULLAHTANDI. Rabbim maÄŸfiret etsin, Cennette sevdikleriyle birlikte ödüllendirsin onu. Amin…