Nurettin GÜR (OzanoÄŸlu)

Zehir’i, zıkkımı Bala katardı,
Yağcılığın alasını yapardı,
Kur’ an dağıtırken Puta tapardı,
Ä°ki dinli, gavur kinli yalakon.
 
AnlaÅŸmalı dövüÅŸürdü zorbayla,
Kandırırdı şapka ile urbayla,
NöbetleÅŸe götürürdü sırayla,
Ä°ki dinli, gavur kinli yalakon.
 
Elini uzatır kol gösterirdi,
Darbeye, zorbaya yol gösterirdi,
Domuza, köpeÄŸe yal gösterirdi,
Ä°ki dinli, gavur kinli yalakon.
 
Bu aÄŸaçta dal koymadı, hep kırdı
YaÅŸlandıkça, yaÅŸadıkça kudurdu,
Meydanlarda saÄŸ gösterip, sol vurdu,
Ä°ki dinli, gavur kinli yalakon.
 
Yokluğu huzurdur, varlığı keder,
Nerelerden geldi, nereye gider,
Yüzde durur, Derinlere hükmeder,
Ä°ki dinli, gavur kinli yalakon.
 
OzanoÄŸlu çaresi var ülserin,
Hesabı olmalı sapın, keserin,

RüÅŸvet, soygun, vurgun senin eserin,
Ä°ki dinli, gavur kinli yalakon.