Metin Önal MENGÜÅžOÄžLU
                          -cenin mülteci kampında                                                  
                            Bir kalaycı çırağı-

KaÅŸ çatarım düÅŸmanıma
Tanklarına taÅŸ çakarım
Ustam beni eve yollar
Küçük kızına bakarım

Adım Ali, Ramallah’tan
Cenin Kampına sürüldüm
Ä°ÅŸe giderken mutluydum
DönüÅŸte tel tel döküldüm

Bakırcının çırağıyım
Yaşım on iki olmuştur
Anam beni bir güz günü
Hıçkırırken doÄŸurmuÅŸtur

Göçmen kuÅŸ sürülerine
Ismarlandı istikbalim
Serçe kuÅŸun ölümünde
Vallahi yoktur vebalim

Durmadan askerler gelir
Sefer tasımı ezerler
Cilalı postallarıyla
GöÄŸsümüzde kol gezerler

Timsahları hiç görmedim
Leş yiyen kuşu tanırım
Hahamlara küfretmedim
Biliyor bunu da Tanrım

Yusuf abimi öldüren
KurÅŸunu yerde bulmuÅŸtum
Her gün annemi aÄŸlatan
SoÄŸuk demirle konuÅŸtum

Yollarda oyalanırken
İskeletlere rastlarım
Abim aklıma düÅŸünce
Annem görmeden aÄŸlarım

Bizim zeytin bahçesinde
Alıştım silah sesine
Koşarım duvar dibinden
Gizlenirim öylesine

Of! Yine bir tank geliyor
Sarsıldı kaplar kacaklar
Korkuyorum,  elimde mi
Yine insan vuracaklar

Bu top sesi neyin nesi
Gövdemi yere düÅŸürdü
Eyvah bu halimi görse
Ustam beni öldürürdü

“Sana demiÅŸtim dikkat et!
Bir gün sokakta ölürsün
Bak iÅŸte çıktı dediÄŸim
Kızıl kan içinde yüzün.”

Sokak ortasında kaldım
Tanklar yürüdü üstüme
Ne de çok uykum var Tanrım
Yorganımı ört üstüme

KaÅŸ çatarım düÅŸmanıma
Tanklarına taÅŸ çakarım
Ustam beni eve yollar
Küçük kızına bakarım

                Metin Önal MENGÜÅžOÄžLU