Asla geç deÄŸil (DüÅŸünmek için)

YaÅŸadığı ÅŸehirden, bulunduÄŸu ortamdan kısacası yaÅŸantısından sıkılan bir adam, cebindeki az miktar para ile yanına hiçbir ÅŸey almadan bulunduÄŸu kenti terk edip daha önce hiç bilmediÄŸi bir ülkeye gitmiÅŸ.
Oraya henüz alışmaya çalışırken birden bir ses duymuÅŸ.
Bir çığırtkan, avazı çıktığı kadar meydanda bağırıyormuÅŸ:
- Tiyatro! Gelin! Kaçırmayın! Bu akÅŸam Tiyatro!...

Adam hayatında hiç tiyatroya gitmemiÅŸ ve inanılmaz derecede merak etmiÅŸ.
Biletin nereden alındığını öÄŸrenmiÅŸ. Bilet fiyatı cebindeki tüm para kadar
olmasına raÄŸmen hiç tereddütsüz bileti almış. BaÅŸlamış merakla oyunu izlemeye...
Oyun bitmiÅŸ, herkes dağılmış ve bizim meraklı öylece kalmış,
izlediği muhteşem oyun karşısında.
O sırada temizlikçi tarafından salonu boÅŸaltmak için ikaz almış.
 
Adamsa:
 
- Bana müdürünüzün yerini söyler misiniz?
Onunla bir ÅŸey konuÅŸmam gerek...demiÅŸ.
 
SeyrettiÄŸi oyunun etkisi ile müdür ile konuÅŸmuÅŸ ve ne olursa olsun,
ne iÅŸ olursa olsun buranın bir parçası olmak için çalışmak istediÄŸini belirtmiÅŸ.
 
Müdür çok ÅŸanslı olduÄŸunu, ÅŸu sıralarda bir temizlikçi aradığını fakat önce
onu denemesi gerektiÄŸini ifade etmiÅŸ ve denemek üzere aylardır el deÄŸmemiÅŸ
bir kütüphanenin temizliÄŸini uygun bulmuÅŸ.
 
- İşte burayı temizle. Eğer beğenirsem seni işe alırım... demiş ve gitmiş.
 
Tiyatro aÅŸkının verdiÄŸi ÅŸevk ile temizlik beklenenden kısa sürede bitmiÅŸ.
Müdür odayı görmeden adamın samimiyetine inanmamış. Onu diÄŸerleri gibi iÅŸi
savsaklayan biri sanmış. Fakat odanın temizliÄŸini görünce hayretler içinde
kalmış. Aylardır içeriye girilmeyen oda gıcır gıcır oluvermiÅŸ. Müdür bu
çabuk ve becerikli adamı iÅŸe almaya karar vermiÅŸ.
 
- Tamam seni işe alıyorum
- Fakat benim yatacak yerim yok.
- O zaman burada yatarsın ve işe daha erken başlarsın.
 
Ä°stediÄŸi olan tiyatro tutkunu, huzurlu bir ÅŸekilde odayı terk ederken müdür.
 
- Adın neydi senin buraya yazalım demiş.
Aldığı cevap ise,
 
- William! William Shakespeare!... olmuÅŸ.
 
Bu hikaye hem insanı dehÅŸete düÅŸürücü hem de ilham verici.
Shakespeare tiyatro yaşantısına bu şekilde başlamış..
Tam kırk (40) yaşında... tiyatroyu o yıllarda tanımış ve büyük bir azimle o
muhteÅŸem oyunları yazmış. Üstelik büyük bir fedakarlık göstermiÅŸ mesleÄŸi için.
Meslek hayatı boyunca sadece üç saat uyuyarak yaÅŸamını sürdürmüÅŸ. Sabah erken
kalkıp oyun provasını yapıyor oyununu oynuyor ve akşam yeniden oyun yazıyor...
Bu böyle sürüp gitmiÅŸ.
 
Bu hikayeyi ilk duyduÄŸumda yaÅŸamım için duyduÄŸum kaygıları bir kenara
bıraktım. Anladım ki, hiçbir ÅŸey için geç deÄŸil. Ä°nsan eÄŸer isterse imkansız
gibi görünen olayları da gerçekleÅŸtirebilir.

Yeter ki yürekten istesin ve bunun için çaba sarf etsin.
Hiçbir ÅŸey için geç deÄŸil.
Kaç yaşında olursak olalım...