(Bismillah-i rabbi zidni ilmen ve fehmen; biavnillah rabbiyessir, rabbitemmim bilhayr)
Kendimi bildiÄŸim günden beri, benim için bir büyükbaba ve örnek bir terbiyeciydi Said Çekmegil. Hayatının her alanında sorumluluÄŸunun farkında, davasının müdavimi ve yılmaz savunucusuydu.

“Fikre bir dava girdi mi insan duramaz yerinde” sözünü yaÅŸamıyla isbatlayarak ayrılmıştı geçici olandan ebedi olana…
Ä°man anlayışımız kitabında: “yüce kiÅŸilikleri davadan taviz vermemekten baÅŸka bir ÅŸey

olgunlaÅŸtıramaz…” demiÅŸ, taviz vermeden davasını yaÅŸama gayretinde olmuÅŸ, bu gayretini vefatına kadar sürdürmüÅŸ ve çevresindekilerinde dinlerini dava edinmeleri ve davalarını yaÅŸamalarında daim olmaları için gayret göstermiÅŸtir.

Din adına delilsiz konuÅŸmalara tahammül edemeyip itiraz etmiÅŸ, sohbet, muhabbet ve konferanslarında arkadaÅŸlarını sürekli ilmi olmaya, delilli konuÅŸmaya davet etmiÅŸtir. Afaki konuÅŸmalar Çekmegil’i sinirlendirmiÅŸ, afaki konuÅŸanlar onun bu halini anlayamayıp asabiliÄŸine yormuÅŸlar ve aleyhinde propagandalar yaparak yıpratmaya çalışmışlardır.

“Kendimi mükellef hissettiÄŸim, konferanslarım, seminerlerim, sohbetlerim için lazım olan kültürleri tetkik etmek uykularımdan zaman almak mecburiyetinde bırakmıştı bizleri…” diyen Said Çekmegil, hak ve hakikati ayakta tutmak için gerçekten çok çalışmış, “kınayıcıların kınamalarına aldırmadan ve korkmadan” hakkı ayaÄŸa kaldırmayı kendisine prensip edinmiÅŸ bir fikir ve dava adamıdır.

Ona göre Ä°nsanlık, bilinç, idrak ve ÅŸuurla dinine sarılmalı, ezbere konuÅŸmamalı, fikir ve yönünü tümüyle Ä°slâm’a dönmelidir. Çokları Ä°nsanlık için çarpıklık ve sorunları görünen yüzüyle tartışırken Çekmegil, fikir ve yaÅŸamdaki çarpıklığı gidermek için ‘amentülerin tashih edilmesi’ gerektiÄŸine vurgu yapmıştır. Amentülerini tashih etmeyen birey ve toplumların amellerinin de sahih olmayacağını bildiÄŸi için Ä°nsanlık, Ä°man, Ä°badet, Ahlak, Ä°ktisad, Siyaset, Milliyet, Ä°yi Niyet” Anlayışımız adlı bir külliyat oluÅŸturacak çaptaki çalışmalarıyla Müslüman mefkuresini inÅŸa sorunu karşısında, sorunun def edilip çözülmesi için etkin bir konum almıştır. Kitaplarıyla Müslümanları fikri bir yöne yönlendirmiÅŸ ve yine bu kitaplar entelektüellerce de ezber bozucu, düÅŸündürücü, yol gösterici ve yön tayin edici faydada kitaplar olmuÅŸtur.
Telif olunan birçok kitap okuruna salt bilgi verme veya okuyucunun aÄŸzında ‘tatlı bir lezzet bırakma’ üslubunda yazılmışken, büyükbabam Çekmegil’in kitapları zihniyette devrim yaratma, her dönem ve ÅŸartta insanın kendisini diri tutacak düÅŸünme metodu kazandırma ve Ä°slâm’ı dava edindirme üslubunda kaleme alınmıştır.

Daha birçok alanda kaleme aldığı kitaplarıyla fikir dünyasına önemli eserler bırakmış, okuyanlarda önemli izler bırakmış ve halen bırakmaya devam etmektedir.

Hayatı ve fikirleri ile araÅŸtırma konusu olmuÅŸ ve daha birçok araÅŸtırma konusu olacak olan büyükbabam Çekmegil, nev-i ÅŸahsına münhasır bir insandı.

Biz torunlarıyla tek tek ilgilenmesi ile beraber tüm insanlık onun ailesiydi. Åžefkatini maraz getirecek merhamete kurban etmez, fikri hurafelere ezdirmez, cehdini gaflete esir kılmazdı. Okur okutur, yazar yazdırır, sorar sordurur cevabını afaki kılmazdı. Sünneti Seniyye’nin sahih anlaşılması için kitap yazmış olmasına raÄŸmen ilimsiz bir ÅŸekilde duymalarla hareket edenler taifesi aleyhte propagandalarla kendi yanlış sünnet anlayışlarının üstünü örtmeye çalışmışlardı. Körü körüne tâbi olanlar ve baÅŸkalarını kendi vehimlerine tabi kılmaya çalışanlar Çekmegil’in “tenkid ibadettir” içtihadıyla rahatsız olmuÅŸlar, yalancı kalelerinin yıkılma endiÅŸesiyle yüzyüze deÄŸil arkasından aleyhinde kulisler oluÅŸturmuÅŸlardır. Ama kazanacak olan ‘yalancı kaleler’ deÄŸil hakikatler olacaktı ve öyle de olmuÅŸtur.

Kur’an’a muhatap olmayı göze alamayanların revaçta olduÄŸu bir zamanda Çekmegil, “Kur’an’a Muhatap Olma”nın usulleriyle ilgilenmiÅŸ, Müslümanlar arasında dikkat çekmiÅŸ ve kızanların ve son sevenlerin zihinlerini düÅŸünmeye sevk etmiÅŸtir. Son nefesine kadar Ä°slam’ın sahih neferi olmaya çalışmıştır.

Biz torunlarının hem satranç hocası, hem fikir ustası, hem büyükbabası, hem davadaşı, hem de arkadaşı olmuÅŸtur. YokluÄŸunu, yazdığı kitaplarla, öÄŸrettiÄŸi usullerle, bıraktığı izlerle, Türkiye’nin birçok yerinde ikame eden yetiÅŸtirdiÄŸi ‘fikir ustaları’yla gidermeye çalışıyoruz.

Bıraktığı mirasa sahip çıkmak bize düÅŸerdi tabiî ki.

Esbatı olan bizlerin, bizi de aÅŸan yetiÅŸtirdiklerinin Said Çekmegil’in bıraktığı eserlere sahip çıkması bir vefadır. Kütüphanesi fikir talebelerine açılmalı, usûlü fikir sahiplerine örneklik teÅŸkil etmeli, körü körünelikten basirete davet eden gayreti daim kılınmalı, diri tutulmalıdır.

Bir ÅŸiirinde:
“Ah efendi baba!
Ah efendi baba!
Bir saat vaat etmiÅŸtin
Ne kadar da teÅŸvik etmiÅŸtin;
………”
Evet, sende hep bizi teÅŸvik ettin. Esbatında açtığın yarışmalarla, satrançta cehdi, beÅŸ on hamle sonrasını düÅŸünmeden iÅŸ yapmamayı, güreÅŸte yenilince yerinmemeyi, yenince sevinmemeyi, fikir sohbetlerinde fikir üretmeyi, baÅŸkanlık yaparak oturum idare etmeyi, tenkit turunda ölçü ile büyükte olsa yanlışı düzeltmeyi sen öÄŸrettin bize.

ÖÄŸrettiklerini gücüm yettikçe yapmaya çalışıyorum. Kitaplarını yeniden yeniden okutmayı, fikirlerini, sancılarını çaÄŸdaÅŸlarıma ve gelecek nesillere aktarmaya çalışıyorum. Bilmiyorum bu gayretle hakkını ödeyebilir miyim! Senin sevgini, ÅŸefkatini hatta azarlarını ne kadarda özledim. Ä°nÅŸallah cennete buluÅŸacağız. Bu ümitle yaşıyor ve sensiz eksik devam eden çalışmalarıma dört elle sarılıyorum.

Allah senden razı olsun. Söylenecek çok sözüm var ama takdirimin kutsama olarak anlaşılmasından endiÅŸeleniyorum. Tekrar ediyorum, Allah senden razı olsun.

                                                                                                         Ferda KÜRÜN