Öyle görülüyor ki, Müslüman olsun olmasın her ölümlünün inanç adına , din adına istisnasız tüm amacı, çabası cennete gitmek, cehennemden sakınmaktır. Dünya , insanlık için bir inanca sahip olma , onu canlı tutarak yaÅŸatma , ahiret denen alemde hasılatını toplama yurdudur.

Din duygusu insanların sahip olduÄŸu tüm duygulardan daha da önemlidir. Din ruhu besler. Ruhun beslenmesi bedenin beslenmesinden daha önemlidir. Aç kalmış bir ruh bedenleri taşıyamaz. Din 

Fıtratında tapınma , kul olma duygusu olan insan , bu eyleminde hakkı, doÄŸruyu bulamazsa Allah’a deÄŸilde onun dışında kulluk yapacağı bir varlık bulur. Ä°nsanlık tarihi bu tür sahnelerle doludur. Ancak ondaki en büyük kayıp ve ÅŸanssızlık sorumlu olduÄŸu gerçek  dine gereÄŸi gibi inanmamaktır.

Madde dünyası nasıl yemeye , içmeye ihtiyaç duyarsa ruh dünyasının da tapınmaya, ibadet etmeye ve kendinden yüce gördüÄŸü  bir varlığa baÄŸlanma temayülü vardır. “Ä°nsanlık tarihinde , insanoÄŸlunun zaman zaman gerçek mabudu unutarak kendisine çeÅŸit çeÅŸit ilahlar edinmesi, fıtratındaki eÄŸilimin tabii neticesidir.”(2)

“Ä°nsan , din gerçeÄŸini ilk atasından itibaren biliyor, son insana kadar da bu ikrarında devam edeceÄŸe benziyor. Ä°nsan, dünyaya göz açtığında din gerçeÄŸini yanında buluyor, besmeleleri, ezanları, çan seslerini veya vaftizleri……(3) ABD’LÄ° Mıchael Weisser “ Hepimiz aynı Allah’a ibadet ediyoruz . herkes farklı ibadet ÅŸekilleriyle aynı Allah’a karşı sorumlu. Ä°mam Ali benim sinegogumda konuÅŸmuÅŸtu. Ben de onun camisinde “(4) der.

Ä°mam Ebu Mansur el-Maturidi de; “Ä°nsanların mezheplere ve dinlere baÄŸlanma hususunda farklı tutumlar sergilediklerini, din benimsemekte ayrılığa düÅŸtükleri halde herkesin kendisinin tuttuÄŸu yolun hak, diÄŸerinin batıl olduÄŸu noktasında ittifak ettiÄŸini görmekteyiz”(5) derken, Ä°mam Gazali “Her talibin (isteyenin)maksadı birdir. (Yani Allah’ın rızasını kazanıp cennetine gitmek) Yalnız hataları varsa o da isteme yolundadır. Yoksa insan niçin kendi pederini, validesini yahut oÄŸlunu ,kızını ateÅŸe atar? Öyle tabii bir ibadet olmazsa kimse bunu kabul etmez. Asıl kulun aciz olduÄŸu nokta burasıdır. Burasını düÅŸündüÄŸü zaman insan aklı her ÅŸeyi kabul etmekte mecbur kalıyor.en dinsiz adam bu noktada din namına bir ÅŸeye razı oluyor.(6)

“KuÅŸkusuz  inkarcı da olsa  her insanın yaptığı iyi ÅŸeyler de bulunmaktadır. Fakat bunların Allah katında deÄŸer taşıması ve ahirette kurtuluÅŸa vesile olabilmesi için onları yapanların, Allah’ın rızasını gözeterek yapmış olmaları bunun içinde O’na iman etmeleri gerekmektedir.”(7)

“Cahiliye Arapları kurban kestikten sonra ÅŸeytan taÅŸlama mahalline gelip orada atalarının anısını tazeler, onlara iliÅŸkin öyküler anlatırlardı. Cahiliye insanı ibadeti deÄŸil ibadetin ruhunu kaybetmiÅŸti(8) Ä°nsan öyle bir hayat yaÅŸamalıdır ki , yaÅŸamış olduÄŸu hayat cehenneme deÄŸil cennete taşımalıdır.Ne var ki müÅŸriklerin “ imanlarındaki kusurlarından dolayı  salatları mükemmel de olsa , Allah katında hiçbir deÄŸeri olmaz.(“9)

“Allah katındaki degerine bakılmadan yapılan bir amel kiÅŸiye ne kadar fayda saÄŸlar ki. Ä°nsan sadece “çok sevaptır, ya da çok sevapmış” diyerek hiç araÅŸtırıp öÄŸrenmeden kendince cennete götürecek amelleri iÅŸler durur… gün gelir, sevap hanesinde olduÄŸunu zannettiÄŸi bir çok amellerinin günahlar  hanesinde olduÄŸunu görür….(10)

“Ä°nanç mücerret olarak her zaman sahibine yararlı bir unsur deÄŸildir. Sahibini kötü yola götüren inanç da vardır. Bu nedenle asıl olan bir inanca sahip olmak deÄŸil, sahibine doÄŸruyu emreden bir inanca sahip olmaktır. Onun için “ sizin kendi inancınız için ne dediÄŸiniz deÄŸil, Allah’ın sizin inancınız için ne dediÄŸi önemlidir.”(11)Yoksa “ ÅŸirk koÅŸanlar hiçbir  zaman bile bile cehenneme gitmek için ÅŸirk koÅŸmazlar.(12)

“EÄŸer insanlar Allah (iman) hakkında doÄŸru bir anlayışa sahip olmazlarsa O’na hakkıyla ve doÄŸru bir ÅŸekilde ibadet edemezler ve sonuçta özlemini çektiÄŸi öteki dünyada hüsrana uÄŸrarlar”(13)

 “Allah’a ÅŸu veya bu ÅŸekilde ortak koÅŸan o insanlar ne geri zekalı veya aptaldı, ne de kasten ortak koÅŸarak bile bile kendilerini o ateÅŸin içine atıyordu. Onlar inanç veya amel olarak Allah’a ortak koÅŸarken bu ÅŸeylerin doÄŸruluÄŸuna içtenlikle inanıyor ve savunuyordu. Kasten Allah’a ortak koÅŸarak bile bile cehenneme gitmek istediklerini söylemek mümkün deÄŸildir. Aklı başında ve muhakemesi yerinde olan hiçbir kimse insanın cehenneme gitmek için bile bile Allah’a ortak koÅŸması veya bu tür sapmalarla kafirlik yapması düÅŸünülemez. Bu yüzden “ cehennemin yolu iyi niyet taÅŸlarıyla döÅŸelidir” denir(14)

“Hz. Ömer (ra) Suriye ‘ye geldiÄŸinde ona üzerinde siyahlık olan yaÅŸlı bir rahip geldi. Hz. Ömer(ra) onu görünce aÄŸladı. Dediler ki: “Ey müminlerin emiri! Niçin aÄŸlıyorsun? O bir hıristiyandır” Bunun üzerine Ömer(ra)” Yüce Allah’ın “Durmadan çalışır ve yorulur , kızgın ateÅŸe girer”(88/3) ayetini hatırladığım için aÄŸladım” dedi(15)

Kur’an-ı Kerim’ de tasvir edilen bu tipler Elmalı’nın diliyle “vaktiyle çalışmamış amel etmemiÅŸ deÄŸiller. Çalışmışlar amel etmiÅŸler fakat Allah için hak için, doÄŸru yolda iyi amellere çalışmamışlar. Batıl din, bozuk fikir ve inanç ile küfre saparak çalışmışlar,boÅŸuna zahmet ve sıkıntı çekmiÅŸler. Åžimdi onun cezasını çekiyorlar.(16)

Ä°laçlar hastalıklara göre deÄŸiÅŸir. Nice ilaçlar vardır ki bazı hastalıklara ÅŸifa , bazılarına da zara verir derler.

“Ä°slamiyeti din olarak kabul etmeden belli bir ibadeti  yerine getirmek  isteyen kimsenin bu ameli elbette kabule ÅŸayan deÄŸildir. Her ibadet ancak Ä°slam dinini benimsemekle kabule mazhar olur.”(17)

“ Herkes kendi hal ve mizacına göre hareket ederek uyarına giden yol tutmakla doÄŸru yol tutmuÅŸ olmaz. Bir din veya mezhep her hangi ferdin veya kavmin mizaç ve hissiyatına uygun gelmekle doÄŸru oluvermez. Hak din , Allah’ın kitap ve Resulu ile bildirdiÄŸidir.”(18)

“ Su akar , kendi yolunu kendisi bulur” derler. Hayvan yavruları dünyaya gözünü açtığında anne memesini arar. Ä°nsan ne su ne de diÄŸer canlılar gibidir. Kendi başına yolunu/ yönünü bulamaz. Arzuladığımız  “onur makamına” götürecek olan kendi tavırlarımızdan oluÅŸturduÄŸumuz bir iman/amel deÄŸildir. Bizleri oraya ancak uymakla sorumlu olduÄŸumuz mesaj ulaÅŸtıracaktır.

Yoksa Allah’ın insanları uyarsın diye göndermiÅŸ olduÄŸu elçisine savaÅŸ açmak amacıyla, ordu hazırlayıp “Mekke’den çıkarken Kabe’ye yönelerek ve Hz. Muhammed (as)’ı da kastederek “ Ey bu beytin sahibi Rabbim! Hangimizin aramıza giripte akrabalık baÄŸlarını kopardığını , bilmediÄŸimiz bir dini getirip bizi birbirimize düÅŸman ettiÄŸini , ve bu savaÅŸa sebep olduÄŸunu sen biliyorsun; bize yardım et , onu da derhal helak et”(19) diyerek dualarıyla ve cehaletin verdiÄŸi cesaretle Ebu Cehil ve müÅŸriklerin ileri gelenlerinin yaptıkları gibi cehalet/ bilgisizlik insanı kendi eliyle ateÅŸe hazırlar.

Merhum ‘Bilge Terzi’ nin güzel tesbitiyle “Arzularla düÅŸünceleri birbirinden ayıramayan kimseler, gördüÄŸü her sarı madeni altın zannederler, aldanırlar, aldatırlar.” Ä°nsanın bir ölçüsü bir miyarı olmalıdır. Miyarı vahiy, örneÄŸi nebi bulunmayan her düÅŸünce –iman- neyin arzu olduÄŸunu temyiz edemez. Ve varılması gereken huzur ve sukuna (imana) dolayısıyla cennete eremez.(20)

“Esasen, içeriÄŸe iliÅŸkin bilinç farkını dikkate almazsanız , Müslümanların imanıyla  Ä°slam münkirlerinin imanı arasında biçimsel bir fark ileri sürmeniz hayli zor olur. Mesela, ineÄŸi tanrı edinen Hindu’nun imanıyla Allah’tan baÅŸka tanrı kabullenmeyen Müslümanın imanı arasında , neticede bunların kesin kabullerini anlatması bakımından , “ÅŸirk” hariç, bir fark gösteremezsiniz. Ama bu iki tip insan arasında öyle bir fark var ki, bu fark birini onur makamına (cennete) götürürken diÄŸerini üzücü bir konuma(cehenneme) sürüklüyor. Ä°ÅŸte bu fark, müslümanın imanının rastgele bir saplantı olmayıp, doÄŸruya, hakikate yönelik akli ve kalbi bir itminan hadisesi teÅŸkil etmesidir.Heva ve hevesinden çok irdelemeli ve ilmi bir tercih ifade etmesidir. Ä°nsanın doÄŸasını (fıtratını) yansıtmasıdır. (22)

                                                                                                                        Devam edecek…..

                                                                                                                       HURŞİT PEKER