Nurettin GÜR (OzanoÄŸlu)
Bir kahvenin kırk yıl hatırı vardı,

Åžifalı bitkiler, çaylar nerede.

Köylerde odalar dolar, taÅŸardı,

Efendi aÄŸalar, beyler nerede.

Dost, arkadaÅŸ bir birine yar’idi,
GeniÅŸ dünya kötülere dar’idi,
Fakir hakkı, komÅŸu hakkı var’idi,
Dağılan hisseler, paylar nerede.

Eşkıya her yerde olsada yaman,
Vermezdik düÅŸmana taviz ve aman,
Selçuklu, Osmanlı vardı bir zaman,
Adalet timsali soylar nerede.
 
Ne Mevla’nın, ne Resul’ün yadı var,
Orucun, zekatın sade adı var,
Ne kurbanın, ne bayramın tadı var,
Tutulan düÄŸünler, toylar nerede.
 
Çalışan alırdı ter meydanında,
Örnekti iÅŸimiz her meydanında,
Yenerdik hasımı er meydanında,
Çekilen kılıçlar, yaylar nerede.
 
Bu örf ananeyi hırsız’mı çaldı?
Yoksa birileri satın’mı aldı?
Menzile yetiren atlar’mı kaldı?
Umuda baÄŸlanan taylar nerede.
 
Kimi düÅŸünüyor, kimi duruyor,
Ak saçlılar bir birine soruyor,
OzanoÄŸlu; bu gün dünü arıyor,
O yıllar, haftalar, aylar nerede.