|
Yazar Bahattin BÄ°LHAN
|
|
21-02-2011 |
|
TEFEKKÜR 
Bahattin BÄ°LHANDüÅŸünmeli insan her an insanca,
DüÅŸünmek farzdır farz, her farzdan önce.
Müspet düÅŸüncenin bir ismi: Ä°MAN!
Bu ilk görevidir, insansa insan..
DüÅŸünmeyen insan, ne iÅŸe yarar?
Emir: “Fe’tebirû ya ulil’ebsaar” (l) Ne beklersin bakıp ta görmeyen gözden?
Yahut da bir anlam taşımaz sözden? Ne fayda kudretsiz, güçsüz bilekten?
Yahut tefekkürsüz baÅŸtan, yürekten? Ne fayda o kazip “hüsn’ü endamdan”?
Kim kurtarabilir onu idamdan Tefekkürsüz yaÅŸam, haramdır haram!
Kitap der ki: “Ulaike kel’en’am…” (2) Göz var ki göremez, kulak var duymaz,
Kalp sadece bir yük, çünkü anlamaz… Aslında onlara biçilmez paha,
Ne çare onlar: “La yefkahûne bihâ”.. (3) Var mı tefekkürsüz bir tek ibadet?
Hele bir düÅŸün de var ise anlat!
Tüm ibadetlerde önce tefekkür,
Tefekkür, te’emmül ve de tezekkür! Tefekkür! Bir adı niyettir, niyet!
Niyet yoksa yoktur, hiçbir ibadet! Niyet ise, bazı kelimeleri,
Belli cümleleri, ifadeleri, Sadece dil ile telaffuz deÄŸil,
Niyeti sen kalbin vazifesi bil! Niyet, yaptığını idrâk etmektir
Ä°stenen hedefe dümdüz gitmektir. Kısacası, aklın ibadetidir,
Hakka yöneliÅŸi, itaatidir.
Her iÅŸte bakılır önce niyete,
Rabbim dedi: “La takrabus’salate..” (4) Bahattin BÄ°LHAN ------------------------ (1) Bak: 59/2 (2) Bak: 7/179 (3) Bak: 7/179 (4) Bak: 4/43 Sadece kayıtlı kullanıcılar yorum yazabilirler.
Lütfen hesabınıza giriş yapınız veya kayıt olunuz. Powered by AkoComment 2.0! |
|
Son Güncelleme ( 23-02-2011 )
|
