Yine bir sonbahar günüdür
Vakit akÅŸam.
Kızıllıklara baktım.
YavaÅŸ yavaÅŸ evlere çekiliyor insanlar.
Galiba yine geç kaldım;
Geçti kahve vaktim.

                Bir ÅŸiir yazmamı istemiÅŸtin
                Tüm ÅŸiirler sizin olsun
                Ey bilgisayar başındaki çocuk.
                Ömrünüz mutluluklarla dolsun
                Güzel gözlü sevimli yavrucuk.

Mevsimler peÅŸ peÅŸe, yol alır içimizde.
Yazlar, kışlar, baharlar…
Kaderin bizlere çizmiÅŸ olduÄŸu izde.
Yürüyoruz, yolumuz sonsuzluÄŸa kadar…

                  Neylersin..
                  Yine mevsim sonbahar
                  Vakit akÅŸamdır.
                  Zaman dökülmüÅŸ önümüze
                                    -yaprak
                                           -yaprak
                  Bizlere kalmış olan sadece 
                  Yüz akıyla yaÅŸamak.

Zaman güz mevsimidir
Ortalık toz duman
UçuÅŸan kuÅŸlar deÄŸil
İnsanlardır; savrulan.

                   YaÅŸantın geride izler bıraksın.
                   Anıların arkanda inciler sersin.
                   Andıkça için gülsün, yüzün aklansın.
                   Dönüp dönüp anılarını öpesin gelsin…