Yazar Mütercimler:Hüseyin Hilmi IŞIK;Hayreddin KARAMAN
02-07-2010
Ä°mam- RABBANÄ°’DEN GÜLDESTE:
BÄ°D’ATÇIYLA <<KONUÅžMAK,KAFÄ°RLE ARKADAÅžLIK ETMEKTEN>> DAHA KÖTÜDÜR
Mütercimler: Hüseyin Hilmi IÅžIK; Hayreddin KARAMAN <<Åžüphesiz aklın en açık prensipleri, nimet sahibine ÅŸükranda bulunmanın, ona tazim göstermenin gerekli olduÄŸunu kabul ve buna ÅŸahitlik eder. Åžu hale göre, gerçek mü’min (nimet veren) Allah’a ÅŸükran sunmak, akıl prensipleri ile de vacip bulunmaktadır… <<… bir kulun Allah’a
ne ile ve nasıl saygı göstereceÄŸini kesin olarak bilip bulması imkansızdır. Çünkü kullar çok kere – geçmiÅŸ ümmetlerde de görüldüÄŸü gibi – Allah’a bazı ÅŸeyler demekte; halbuki bunlar Allah katında çirkin görülmektedir. Keza onlar bazı ÅŸeyleri O’na saygı (diye) sanırken, o saygısızlık olmakta, iyi sandıkları davranış kötü bulunmaktadır. Allah’a nasıl tazim edileceÄŸi ve nasıl saygı gösterileceÄŸi O’ndan alınmadıkça, bunlarla ona ÅŸükretmek ve ibadette bulunmak layık ve yerinde olmamaktadır. Zira kulların kendi anlayışlarına göre yapacakları hamd ve övgü belki de – Allah’a karşı – hiciv ve yergi olacaktır.>>
<<Zekat niyetiyle bir fakire bir kuruÅŸ vermek, bu niyet olmaksızın binlerce lira vermekten üstündür. Zira o, farzın edası, bu ise nafile bir ameldir.farzı yerine getirmeye nisbetle nafile’nin hiç deÄŸeri yoktur. KeÅŸke, denize nisbetle, damla kadar deÄŸeri olsaydı! Åžeytanın kötülüklerinden biri de, insanları farzların edasından alıkoyup, onları nafileye sevk etmektir.>>
<< Yol, Rasül-i Ekrem (s.a) in sünnetine uymak ve bid’atın her çeÅŸidinden uzak durmaktır. Kim bid’atın kötüsünden çekindiÄŸi kadar, iyi görüneninden de çekinmezse, ruhu bu devletin kokusunu alamaz… ÅŸimdiki alimlerin çoÄŸu, bidatları terviç etmekte, sünnetleri yok etmekte, ÅŸümüllü bid’atların caiz olduÄŸu hakkında fevte vermekte, hatta halkın teamül ve alışkanlığını ileri sürerek bunları müstahsen olduklarını bile ileri sürüp halka yol göstermektedir. Dalalet yayılsa da batıl herkes tarafından iyi karşılanır olsa; bu bu alimler ona da mı teamül diyecekler?.. <<Bu fakir, hiçbir bis’atta güzellik ve nurluluk görmüyor. Karanlık ve bulanıklıktan baÅŸka bir ÅŸey de hissetmiyor. Basireti zayıf olan bir kimse, bugün bid’atte bir güzellik ve parlaklık görüyorsa, olgunlaşınca bunun, piÅŸmanlık ve zarar getiren sonucunu anlayacaktır.>>… <<Ne yazık ki, herkes bunu anlayamıyor.
Rü’yalar ile, hayaller ile aldanarak kana’at ediyorlar. Çocuk gibi, ceviz meviz ile vakit geçiriyorlar. Böyle kimselerin, Åžeri’atin üstünlüÄŸünden, inceliÄŸinden ne haberi olur? Tarikatin ne olduÄŸunu nasıl bilirler? Åžeri’ati cevizin kabuÄŸu gibi, bir örtü sanıp, cevizin özü, tarikattır, hakikattır derler iÅŸin iç yüzünü görememiÅŸker, aÅŸktan, zevkten, iÅŸittikleri ezberledikleri sözlerle avunurlar. Ahval ve mekamlara kavuÅŸmak için can atarlar. Bunları bir ÅŸey sanırlar. Allah’ü Teala, bunlara, doÄŸru yolu görmek nasip etsin.>> (*) <<…Ve bid’atların güzel ve faideli görünmelerine aldanmaktan muhafaza buyursun>> (*) (*) Bidat <<Kafirleri yücelten, Müslümanları düÅŸürmüÅŸ olur. Onları yüceltmek, yalnız onlara saygı ve baÅŸ köÅŸeye oturtmakla olmaz. Onları; Müslüman meclislerine sokmak, onlarla arkadaÅŸ olmak, bütün bunlara, onları i’zazda dahildir.>> <<Ä°yi biliniz ki, bid’at sahibi ile konuÅŸmak, kafirle arkadaÅŸlık etmekten, kat kat daha fenadır.>> (*)
Not: Bu metni -ricamız üzerine- kriter dergisinden daktilo ederek sitemize gönderen (ve de Pekiyi ile diploma alarak orta öÄŸretimini tamamlayan) Esra Durcankızımıza teÅŸekkür ederiz. Editör.
Yorum
Siz Uyuyun; Sn. NACAR nerede?.. Yazar Melitenli açık 2010-08-23 04:47:04Bakın neler neler yazıyorlar!...
"Ebul Hasan Harakânî ve Bitmeyen Tasarrufu
Recep KOÇAK
Siz hala bilimden İslamdan dem vurun durun; bakın eloğlu neler söylüyor, neler propoganda ediyor:
Ebul Hasan Harakânî ve Bitmeyen Tasarrufu
Yirmi beÅŸ yıl kadar önce bir ikindi öncesi idi. Merhum Prof. Dr. Mahmud Es’ad CoÅŸan Hocaefendi bir davete icabetle Ankara’nın Küçükesat semtinde bir camiye gitti. Birkaç talebesi de onu takip etti.
Bir düğün merasimi vardı.
İkindi namazının ardından Hocaefendi veciz bir konuşma yaptı.
Camide evlenecek gençlerin yakınları ve bir grup davetli vardı. Tüm cemaat anlatılan kıssadan derin hisseler çıkardılar.
Kıssa şöyle idi:
Kars civarında yaşayan mübarek bir zatı öğrencileri ziyarete gitmişler.
Kapıyı çaldıklarında içeriden bir hanım cevap vermiş onlara.
Öğrenciler, “Hocamızı ziyarete geldik, müsait midir?” diye sormuÅŸlar.
Hanım sevimsiz bir ses tonuyla, “Ormana odun getirmeye gitti. Ne buluyorsunuz ondan, bilmiyorum ki?” diye karşılık vermiÅŸ.
Öğrenciler evden uzaklaşırken, Hocaefendinin uzaktan eve doğru gelmekte olduğunu görmüşler.
Koşup elini öpmüşler. Birlikte eve girip sohbet dinlemişler, dua almışlar.
Aylar sonra aynı öğrenciler hocalarını tekrar ziyarete geldiklerinde onu yine evde bulamamışlar.
Fakat bu kez kapının arkasından onlara seslenen ses pek müşfik pek naif imiş.
Hanımefendi, “Çocuklar hocanız ormana odun getirmeye gitti, biraz sonra gelir. Ben kapıyı açıyorum. Girip saÄŸdaki odaya oturun. Ben yiyecek bir ÅŸeyler uzatırım” demiÅŸ.
Öğrenciler içeri girip oturmuşlar. Çok sürmemiş hocaefendi de gelmiş.
Elini öpmüşler. Sohbete kulak vermişler, dua almışlar. Ama bir şey kafalarını meşgul ediyormuş.
İçlerinden birisi cesaretini toplayıp, “Efendim önceki geliÅŸimizde sanki baÅŸka birisi karşıladı bizi. Sesi de muamelesi de farklı idi. Bir deÄŸiÅŸiklik olmuÅŸ anlaşılan?” demiÅŸ.
“Evet” demiÅŸ hocaefendi. “BahsettiÄŸiniz hanımım rahmetli oldu. Ãœslubu sertti onun. Sertliklerine sabrederek yumağımı sarıyordum. Yeni eÅŸim pek akıllı maÅŸallah, hep kendi yumağını sarıyor!”
Merhum M. Es’ad CoÅŸan Hocaefendi bu kıssanın ardından, gelinin de damadın da gözünü dört açıp yumaklarını sarmalarını, hayırları, iyilikleri, sevapları çoÄŸaltmak için akıllı hareket etmelerini mütebessim bir çehre ile anlatmıştı.
O günden sonra ne zaman bir düğün konuşması yapmam gerekse, hep bu hikâyeyi katarım anlatacaklarım arasına.
Bu hikâyenin farklı versiyonları da biliniyor. Onlar da çok hoş.
Mesela onlardan birisi şöyle:
Öğrenciler ilk ziyarete gittiklerinde tatsız ve soğuk bir muamele ile karşılaşınca moralleri bozulmuş olarak evden uzaklaşmaya başlamışlar.
Bir de bakmışlar ki, hocaefendi geliyor. Ormanlar kralı aslana odun yüklemiş, bir eline yılan almış, sopa olarak kullanıyormuş.
Koşup karşılamışlar hocalarını.
Öğrencilerin hayret ve ÅŸaÅŸkınlık içerisinde olup biteni anlamaya çalıştığını gören mübarek hocaefendi, “Evlatlarım, evdeki diÅŸi aslana sabrediyorum, Allah dışarıdaki aslanı bana hizmet ettiriyor” demiÅŸ.
Üçüncü rivayet ise şöyle:
Binlerce kilometre uzaktan, Orta Asya tarafından ilim aşığı mübarek bir zat yollara düşüp Kars’a gelmiÅŸ.
Methini işittiği ve ilminden irfanından faydalanmak istediği mübarek Ebul Hasan Harakânî Hazretlerini ziyaret etmek istiyormuş.
Kapıyı çalmış. Kapıyı açan Harakânî’nin eÅŸi nazik olmayan bir üslupla davranmış misafire. “Ormana gitti. Ä°nsanlar ne buluyor o bunakta, anlamıyorum” demiÅŸ.
Misafir zât çok üzülmüş bu hale, “Hanımefendi” demiÅŸ, “Sizin ÅŸu haliniz, tavrınız hayreti mucip bir durum. Siz çok büyük bir hazinenin yanı başındasınız ama farkında deÄŸilsiniz, kıymetini bilmiyorsunuz. Bakın ben bunca yolu ondan istifade etmek için kat ettim. Bunca zahmete onu birkaç saatliÄŸine görmek, dinlemek için katlandım” demiÅŸ.
Hocaefendi’nin hanımı bu hatırlatmalardan etkilenmiÅŸ, piÅŸmanlık duymuÅŸ, toparlanmış.
Az sonra da misafir zat Hocaefendi’nin ormandan gelmekte olduÄŸunu görmüş. KoÅŸup yanına gitmiÅŸ. Kendini tanıtmış.
Hocaefendinin aslanlara odun yükleyip taşıdığına dair bilgi misafir zata kadar ulaşmışmış.
Fakat o da ne?
Ortada aslan olmadığı gibi, yük de Hocaefendi’nin sırtındaymış.
Misafir bu garip durumun anlamını sormadan Hocaefendi duruma açıklık getirmiÅŸ: “Siz evdekini ikna ettiniz, daÄŸdaki yükü atıp kaçtı. Odunu taşımak da bize düştü!”
…
Üç yıl kadar önce gönüllü toplantısı için Kars’a gitmiÅŸtim. Evliya Camii’ne gittik. Camiye adını veren Evliya’nın türbesi de caminin bitiÅŸiÄŸinde idi.
Evliya, Ebul Hasan Harakânî Hazretlerinden başkası değildi.
Mihmandarımız, Ebul Hasan Harakani Hazretleri Derneği Başkanı Evliya Camii İmamı Yavuz Uzgur Hoca, üzerinde çalıştıkları külliye projesi ve Ebul Hasan Harakânî Hazretleri hakkında çok kıymetli bilgiler verdi.
Ebul Hasan Harakani Hazretleri hayatta iken pek çok kerameti görülmüş, âlim, fazıl, mutasavvıf ve yiÄŸit bir insanmış. Åžehit olarak ayrılmış aramızdan. Kaynaklara, O’nun hayatta iken himmet ve tasarrufunun ne kadar güçlü olduÄŸuna dair pek çok ÅŸahitler bulunduÄŸu gibi, vefatından sonra da tasarrufunun devam ettiÄŸine dair kayıtlar düşülmüş.
Yerden nur fışkırıyor, gökten rahmet yağıyor. İçim içime sığmıyordu. Ayaklarım yerden kesilmiÅŸken Yavuz Hoca’ya 1991yılı sonbaharında Semerkant ve Buhara taraflarına merhum M. Es’ad CoÅŸan Hocaefendi’nin de içinde bulunduÄŸu bir grupla ziyarete gittiÄŸimizden bahsettim.
Yavuz Uzgur Hoca Kars seyahatimize tatlı bir noktalı virgül koydu;
“Merhum Mehmed Zahid Kotku R. Aleyh Hocaefendi, ‘her insan ömründe bir defa bile olsa Ebul Hasan Harakânî Hazretleri’nin kabrini ziyaret etmeli, o da ona yeter’, dermiÅŸ!”
…
Dün gece geç saatte Ãœlke TV’de yayınlanan ve Sadık Yalsızuçanlar'ın hazırlayıp sunduÄŸu Açık Deniz programının konuÄŸu Yavuz Uzgur Hoca idi. Programın baÅŸ tarafını kaçırdığım için Pazar sabahı saat 10’da baÅŸlayan tekrarını izledim. Programda paylaşılan çok faydalı bilgilerle yüreÄŸimiz inÅŸirah buldu. Ben de bu vesile ile yukardaki yazımı Habername ailesinin huzuruna çıkarmaya karar verdim.
Yukardaki yazı, ilk yayınlandığı www.analitikbakis.com adresinden alıntılanarak www.gucduvani.com sitesinde yayınlanmış. Oradaki yazımın altına güzel bir ekleme ile çok yararlı bir paylaşımda bulunulmuÅŸ. Paylaşımı yapan “ZiÅŸan” kod adlı kardeÅŸimize teÅŸekkür ediyorum. Ben de, istifade edileceÄŸini umarak habername ailesi ile paylaşıyorum.
Ebü'l-Hasan-ı Harkânî hazretleri vefâtları yaklaştığında; "Kabrimi derin kazın. Yatacağım yer, hocam Bâyezîd hazretlerinin mezarından aşağıda bulunsun." diye vasiyet etti. Bu vasiyetini yaptığı gece Harkan'da vefât etti. Toprağa verildiği günün akşamı, çok kar yağdı. Ertesi gün baş ucuna, büyük ve beyaz bir taşın dikildiğini gördüler. Mezarın çevresinde, sâdece bir arslanın ayak izleri vardı.
Kim kabrinin üzerine elini sürerek, cenâb-ı Hak'tan maksadının hâsıl olmasını istese, Allahü teâlânın izniyle duâsının kabûl edildiği ve hâlis kalple yapılan duâların da kabûl olduğu çok görülmüştür.
Bir rivâyete göre Ebü'l-Hasan Harkânî, Kars'ın fethine katılmış ve kale önlerinde şehit düşmüştür. Kars'ta, Hasan Harkânî'nin kabrinin bulunmasıyla ilgili çeşitli rivâyetler vardır. Evliyâ Çelebi, Seyahatnâme'sinde bir rivâyeti şöyle nakletmektedir:
Kars kalesi Osmanlılar tarafından Üçüncü Murâd Han devrinde tekrar geri alınınca, kale tâmirâtı Lala Mustafa Paşaya verilmişti. Tâmirâtın yapıldığı sırada askerlerden Hâfız Osman isimli hal sâhibi biri rüyâsında Hasan-ı Harkânî'yi gördü. Ona;
"Oğlum Hâfız Osman! Uzun müddetten beri toprak altında yatmaktayım. Paşana söyle, kabrimi ayan edip açığa çıkarsın, okunacak Fâtihalardan nasîbdâr olayım." dedi. Ertesi gece Hâfız Osman aynı rüyâyı tekrar gördü. Fakat cesâret edip Paşaya söyleyemedi. Üçüncü gece de aynı rüyâyı gördü. Ebü'l-Hasan Harkânî, mütebessim çehresiyle bu defâ şöyle dedi:
"Yavrum Hâfız Osman! Gördüğün rüyâlar sâdık rüyâlardır. Yalnız makâmımın nerede olduğunu, evvelki rüyâlarında söylemediğim için, seni tereddütte bıraktım. Bunun için de paşaya söylemeye cesâret edemedin. Şimdi dikkatlice dinle târif ediyorum. Yarın hemen Paşaya çık ve söyle. Kars Kale içi mahallesinde Kağızman Kapısı'na girdiğinde yirmi iki adım gün batı tarafına gidersin, son adımın altında benim tabutum bulunur. Üzerimdeki kül ve toprak yığınlarını temizledikten sonra, hâlis topraktan üç arşın eşin. Sandukam meydana çıkar. Tekrar Kars Kalesine doğru on sekiz adım götürür oradan da üç arşın derinliğinde hâlis topraktan kabrimi eşer oraya defnedersiniz. Baş ucuma bir de câmi inşâ edersiniz."
Hâfız Osman gördüğü bu sâdık rüyâyı ertesi gün Paşaya büyük bir heyecanla anlattı. Paşa bu askerini kucakladıktan sonra;
"Yâ evlâdım! Sen de mi bu rüyâyı gördün? Evet oğlum, bir pîrî fânî, bana da bu husûsu defâlarca rüyâda buyurdularsa da senin tafsilâtlı rüyân gibi olmadığından büyük tereddüt ve endişe içindeydim. Bihamdillah bu telaşlı endişeden beni kurtardın." dedi.
Ertesi gün Lala Mustafa Paşa bir tamim yayınladı. Bütün halk ve askerî erkân, tekbir sesleriyle rüyâda târif edilen yere geldi. Kazma işi tamamlanıp tabut çıkınca, Mustafa Paşa ulemânın müsâdesiyle açtı. Tabuttan hoş bir koku yayıldı. Arkasındaki yaş hırka bile henüz çürümemişti ve savaş sırasında yaralanan sağ bacağı ile sol pazusuna bağlanan mendillerden, hâlâ kan damlamaktaydı. Üzgün Durum sultana bildirilince, Üçüncü Murâd hemen bir türbeyle yanına câmi yaptırılmasını emretti.
