Bahattin BÄ°LHAN
Dedi: Gökten gelenler bize asla gerekmez,
Biz düÅŸünür, buluruz, göÄŸü ilgilendirmez.

Bize yeryüzü yeter, çalışır, yaratırız,
Makineyle afakı aydınlatabiliriz.

Gökten makine inmez, biz yaratırız onu,
Zaten insanlar yoktan yarattılardı dini.

Biz hep yenilikçiyiz, durmadan yenileriz,
Yenileşmeyi iyi bilir, iyi anlarız.

Biz deviririz, çünkü devrimciyiz, devrimci,
Biz nakilci deÄŸiliz, akılcıyız akılcı…

“Ondandır” denileni biz kabul edemeyiz,
Gök kaynaklı mesajın ardında gidemeyiz…

“Göktendir” denilenler yenilik kabul etmez,
Devrimci bellek böyle bir yolda asla gitmez.

Tapacaksam ben akla yalnız akla taparım,
Tek aklın dediğini dinler ve yaparım ..

Dedim: Aklı dinlersen, bütün sorunlar kolay,
Hiç de karanlık olmaz, bu ufuk ve bu uzay…

Akıl serviste ise hele ona bir kez sor
İşleyen akıl yalan demez, doğruyu bulur.

Çok güvendin gücüne, çok güvendin özüne,
Kendini hükmedici sandın bu yeryüzüne.

DüÅŸün: Bir sivrisinek kaçsa senin burnuna,
Tükendi mi bütün gücün?  Bu denli çırpınış ne?!...

Hayret!  Gücün yetmezse bir tek sivrisineÄŸe!
Gerek var mıydı ki bu denli büyüklenmeÄŸe?!...

Hele bir göster o çok beÄŸendiÄŸin gücünü,
Geri çevir, sineÄŸin alıp götürdüÄŸünü!...

“Yeryüzü bana kâfi”  dersen önle güneÅŸi,
Aysız, güneÅŸsiz baÅŸlat yeni bir yaÅŸayışı…

Farz et ki emrindedir öldürücü silahlar,
Yardımcındır, paşalar, krallar, padişahlar,

Musallat oldu sana bir ufak tefek virüs,
Artık tüm dünya zindan, hayat ise tam kâbus…

Bu virüs ne ki elsiz, ayaksız ve silahsız,
O kadar ufak tefek küçük ki görüntüsüz,

Bütün bu gücünle sen virüsü yenemezsin,
Top tüfekle onu hiç de öldüremezsin!

Yenilmez zannedilen nice nice herküller,
Bir virüs darbesiyle yıkıldılar, gittiler.