BBC’den aktaran: Celal Sancar
                                    (Genç Birikim Dergisi, Åžubat, 2010)
Guantanmo Üssü'ne ilk tutsakların getirilmesinden bu yana sekiz yıl geçti. Yüzlerce tutsak üste yıllarca alıkonuldu. Åžefik Resul ve Ruhal Ahmed de onlar arasındaydı. Ä°ki buçuk yıl yargılanmaksızın üste tutulmuÅŸlar, 2004'te serbest bırakılmışlardı. Yaklaşık bir ay önce gelen bir mesaj ise Guantanamo öyküsünde yeni bir sayfa açtı onlar için. Eski bir gardiyan, facebook üzerinden onları bulmuÅŸtu ve özür diliyordu. BBC, eski gardiyan ve tutsakları bir araya getirdi.

Burası Teksas’ın nam salmış küçük bir kenti. Eyalette idama mahkum edilenlerin cezaları  bu kentteki hapishanede infaz ediliyor. Ama burası, dünya genelinde bilinen bir tutsak kampında görev yapan eski bir askerin, Brandon Neely’nin DE yaÅŸadığı kent. Neely, kendisini Bush’un terörle mücadele merkezine, Küba’daki Guantanamo üssüne gönderecek emri iÅŸte burada aldı; yıl, 2001’di: “Bize burasının bir düÅŸman esir kampı olduÄŸunu söylediler; ‘Dünyanın en tehlikeli adamları’ diyorlardı onlar için.”

         Åžimdi Ä°ngiltere’nin bir kentinde yaÅŸayan Åžefik Resul ve Ruhal Ahmet, ikibuçuk yıl Guantanamo üssünde tutulmuÅŸlardı. Yakalandıklarında Afganistan’a yardım gönderdiklerini söylüyorlardı; “Terörle bir ilgimiz yok” diyorlardı.

          Brandon, Haziran 2002’de Küba’dan ayrıldı, Irak’ta görev yapmaya baÅŸladı; Ruhal ve Åžefik içinse hayat zorlaşıyordu, tecrit edildiler. El-Kaide üyesi olduklarını itiraf etmeleri için baskı görüyorlardı: “Ä°ÅŸkence tekniÄŸi olarak bizi bir pozisyona sokuyorlardı, saatlerce öyle kalıyorduk; aÄŸrısı bazen günlerce sürüyordu, dayanılmaz oluyordu. Ama bence tüm teknikler içinde en kötüsü müzik iÅŸkencesiydi.  Ses çok yüksekti, sanki birisi kulağınızın dibinde saatlerce çığlık çığlığa bağırıyormuÅŸ gibi hissediyordunuz; delirecek gibi oluyorduk. Ä°ntihar etmeyi çok düÅŸündüm; ama ‘eÄŸer intihar edersem, onlar kazanmış olur’ diyordum kendime.”

         Åžefik ve Ruhal, 2004’te haklarında hiçbir suçlama olmaksızın serbest bırakıldılar ve evlerine döndüler. Brandon da, 2005’te ordudan ayrıldı ve Teksas emniyetinde polis memuru olarak çalışmaya baÅŸladı: “Ordudan ayrılıncaya kadar Guantanamo hakkında pek düÅŸünmedim aslında. Haberlerde hep, ‘Guantanamo ÅŸöyle harika bir yer, tutsaklara böyle iyi davranılıyor’ falan diyorlardı; bense ‘Yok ya!’ diyordum, ‘hiç de öyle deÄŸil; hiç!”

         Brandon, 2008’de Guantanamo üssü  aleyhinde açıklamalar yapmaya baÅŸladı ve kısa süre sonra Guantanamo’da, muhabbeti olan iki tutsağın izini sürmeye karar verdi; facebook üzerinden: “Facebook kullanmaya daha yeni baÅŸlamıştım. Ä°simlerini yazıp, ‘profilleri çıkacak mı diye’ bir bakayım dedim. Åžefik’in facebook sayfasını buldum; ona mesaj yazmaya karar verdim.”

         Facebook tarihinin belki de en alışılmadık mesajlarından biri olan bu mesajı  Åžefik Resul yaÅŸadığı ÅŸehirdeki evinde aldı: “Eski bir gardiyandan ‘Guantanamo’da olanlar yanlıştı’ ÅŸeklinde bir mesaj almak çok ÅŸaşırtıcıydı; okuduÄŸumda gözlerime inanamamıştım.” Brandon’un mesajına Åžefik yanıt verdi ve bir süre, karşılıklı yazışmayı sürdürdüler.

         BBC, taraflara bir araya gelmek isteyip istemeyeceklerini sordu. Teklifimizi kabul etmelerinin ardından aylar sonra, Londra’da bir BBC stüdyosunda eski gardiyan ve tutsakları bir araya geldi.

         Brandon: “Çok üzgünüm, öncelikle bu olaylar başınıza geldiÄŸi için; ve ben oradayken gördüÄŸünüz muamele için de. Ben de oradaki herkes kadar suçluyum; çünkü ben de orada olan pekçok ÅŸeyin bir parçasıydım, sizi kafeslere sokuyordum falan. Ben, orada olanlar için sizden özür diliyorum.”

         Åžefik Resul (Eski Guantanamo tutsağı): “Brandon’un buralara kadar gelip bizden özür dilemesi beni çok memnun etti. Ama ben orada yaÅŸananlardan seni sorumlu tutmuyorum; sen orada iÅŸini yapıyordun. Senin gibi insanların, çıkıp da bizim söylediklerimizi doÄŸrulaması bize çok yardım etti.”

         Ruhal Ahmed (Eski Guantanamo tutsağı): “Bizden özür dilemesi gereken hükümet, sen deÄŸilsin Brandon; bu olanlar senin hatan deÄŸildi.”

         Ertesi gün 

Brandon’un eve dönme vakti; belki de iki yeni arkadaÅŸ kazanmış olarak.” 

 (bbc, 13.1.2010)