M. Said ÇEKMEGÄ°L              
Dün odanın kapısı açıldı
Sen geldin zannettim
Gitmeyesin diye gözlerimi kapattım
Kirpiklerimde damla damla yaÅŸ
Allah’ı zikrettim

DiktiÄŸin çiçeklerde sen
Ä°ÅŸlediÄŸin dantellerde ellerin
Evimizin her yerinde gözlerin
Şefkatle halelenmiş bana bakıyor
Yanımdasın ama nerdesin

Kanla dolu sünger beynimi içtin” mi diyeyim

Süzülüp akan gözyaÅŸlarımda
Aczimi görüp de kızmayasınız
Mevlamız böyle istemiÅŸ ne çare
Ne çare ve kim bilir
Ne rahmetler taşıyor dosyamız
Ondokuzuna basmıştım
Onaltı yaşındaydı
Kırk altı yıl birlikte saiddik
Halime ne kadar aşinaydı
Onuru çökmüÅŸ olmayı istemezdi hiç
Zinde bir Ziynet’ti
Güzellikleri örterdi kusurunu
Aniden gitti
Can yoldaşımdı
Hayat arkadaşımdı
Ne çok alışmıştık birbirimize
Sevgimiz gelirdi yürekten
Yarım yüzyıla yaklaşık mutluluÄŸumuz
“Bir yastıkta kocayasınız” diye
Çok dua etmiÅŸlerdi
Onlar da gitmiÅŸlerdi
Kabul oldu dualar
Birlikte kocadık işte
Çok mesut günler yaÅŸadık
Birimizin imtihanı bitti
Benimki devam ediyor
Biliyorum
Ölüm de hayatta Sünnetullah’tır.
Allah’ım Allah’ım! Rahim Allah’ım
Bizleri güzel akıbetlere erdir
Gerçekler apaçık
Bizler Allah’a aitiz
Bu fena-gahta imtihandayız
Ve ona döneceÄŸiz
Hayırlı dönüÅŸler olur inÅŸallah
LA-Ä°LAHE Ä°LLALLAH

M.Said Çekmegil

(*) Åžiir, ÅŸairin kızı Selma ARSLANER tarafından daktilo edilerek sitemize iletilmiÅŸtir. Kendisine teÅŸekkür ederiz... kriter