Süleyman YaÅŸar - Taraf, 14.12.2009

TÜSÄ°AD Yüksek Ä°stiÅŸare Konseyi BaÅŸkanı Mustafa Koç geçen hafta sonunda yaptığı açıklamada “IMF’den alınabilecek 30-40 milyar doları nasıl elimizin tersiyle ittiÄŸimizi anlayamadığını” söylüyor. Herhalde Koç, IMF’nin önüne gelene bedava para verdiÄŸini düÅŸünüyor. Ama gerçek öyle deÄŸil. Herkesin bildiÄŸi gibi, IMF, bir ülkenin ödemeler bilançosunda sorun varsa borç veriyor. Böylece dünya ticaretinin aksamasını önlemeye çalışıyor. Ve verdiÄŸi parayı faiziyle geri alıyor.

Gelelim IMF Türkiye iliÅŸkilerine... Türkiye, 1961 yılından beri IMF ile 19 defa stand-by anlaÅŸması yaptı.19. anlaÅŸma 2008’in mayıs ayında sona erdi. Türkiye bir buçuk yıldan beri IMF ile anlaÅŸma yapmadan ekonomisini sürdürüyor. Dış ödemelerinde problem yok. Özel sektör her ay üç-dört milyar dolar olan dış borç servislerini ödüyor. Çünkü, patronlar kendi ÅŸirketlerine borç verip, bu borçları, dış borç olarak gösterdiler. Hükümet, onların, bir yıl önce çıkardıkları gürültüye pabuç bırakmadı. Ä°stekleri doÄŸrultusunda IMF’den borç alıp 35 milyar dolar para vermeyince, kendi kendilerine olan borçlarını paÅŸa paÅŸa ödüyorlar.

Ayrıca, devlet dış borçlarında da sorun yok. Çünkü kısa vadeli devlet dış borcu üç milyar dolar tutarında, bu borcun ödenmesi kolay. Kaldı ki petrol fiyatları yüzde 100’ün üzerinde geriledi. Türkiye’nin ithalatında önemli bir yer tutan petrol faturası 28 milyar dolardan 12 milyar dolara indi. Dolayısıyla enerji için gereken döviz miktarı azaldı. Bu nedenle Türkiye ÅŸimdilik sürdürülebilir bir ödemeler bilançosuna sahip. Ä°ÅŸte bu nedenle devlet’in IMF’den borç almasına gerek yok. Kaldı ki, IMF’den borç almak da iyi bir yol deÄŸil. Bakın, Yunanistan BaÅŸbakanı Yorgo Papandreu “444 milyar doları bulan devlet borçlarını kendilerinin IMF’ye gitmeden ödeyeceklerini” söyledi. “Yunanistan’ın kimseye ihtiyacı olmadığını” açıkladı. Niye? Çünkü IMF’ye gidip borç para aldığınız takdirde yatırımcıların gözünde hasta adam olarak yeriniz alıyorsunuz. Hasta ülkeye verilen borçların faizleri hemen yükseliyor. Ä°ÅŸte bu nedenle IMF iyi bir çözüm deÄŸil.

Peki, Koç niye IMF’yi istiyor? Çünkü alışmışlar. Devlet IMF’den borç para alsın, onlara versin, beyler yesinler içsinler, sonra borcu vatandaÅŸ vergileriyle ödesin. EÄŸer Koç, borç almak istiyorsa gitsin kendisi alsın. Kriz nedeniyle faizler çok düÅŸük, uluslararası bankalar, geri dönüÅŸü olan projelere hemen kredi vermeye hazırlar. Ama anlaşılan maksat baÅŸka... Koç seçilmiÅŸ hükümete raÄŸmen, IMF gelsin ekonomiyi yönetsin istiyor. Niçin? Çünkü IMF, bütçeden kimlere para verileceÄŸine karar veriyor. Halkın seçtiÄŸi hükümetler tercih yapamıyor. Böylece devlet rantlarıyla geçinenler bir güzel ihya oluyorlar. Rekabet içinde çalışan Anadolu sermayesi, tarım kesimi ve iÅŸçiler IMF kaynaklarından pay alamıyorlar. Çatlak ses çıkarmamaları gerekiyor. Bu nedenle IMF gelmiÅŸken askerî vesayetsiz bir yönetim mümkün deÄŸil. Dolayısıyla asıl maksat ekonomide IMF yönetimini, siyasette askerî vesayeti kurmak.