AÄžLAYAN     ÇOCUKLAR

                                              Necip Fazıl KISAKÜREK         

 Kafesli evlerde aÄŸlar çocuklar,
 Odalarda akÅŸam olurken henüz
 O zaman gözümün önünde parlar,
 BuruÅŸuk buruÅŸuk, aÄŸlayan bir yüz.

Ne vakit karanlık kaplasa yeri.
BaÅŸlar çocukların büyük kederi;
Bakınır, korkuyla dolu gözleri;
Ya artık bir daha olmazsa gündüz?

Gittikçe kesilir derken sedalar,
Gece, bir siyah el gözümü baÄŸlar,
Duyarım, içime sığınmış aÄŸlar,
Bir ufacık çocuk, bir küçük öksüz..

Not: Åžiir Afra Çiçek kardeÅŸimiz
tarafından tape edilerek sitemize hediye edilmiÅŸtir. Afra kardeÅŸimize teÅŸekkürler.
                                                                                                    admin