AHÄ°RETTE TORPÄ°L OLUR MU?(*)

                                                        M. Selami ÇEKMEGÄ°L, (Çoban Tefsiri’nden) 
Allah Kur’an’da -Ä°srailoÄŸulları’na- diyor ki mealen: “Ey Ä°srailoÄŸulları! Size verdiÄŸim nimetimi ve sizi cümle aleme üstün kıldığımı hatırlayın.” Ve : “Öyle bir günden korkun ki, o günde hiç kimse baÅŸkası için herhangi bir ödemede bulunamaz; hiç kimseden ÅŸefaat kabul olunmaz, fidye alınmaz; onlara asla yardım da yapılmaz!..”

Allah’ın bir zamanlar cümle aleme üstün kıldığı ve nimetler verdiÄŸi Ä°srailoÄŸulları’nın bile torpile mazhar olamayacağı, müstehak oldukları takdirde kötü eylemlerinin cezasından fidye ödeyerek veya baÅŸkasından yardım alarak kurtulamayacakları bir günün tehdidi altında sınandıkları bir dünyada, kim ve hangi insan, kime ve neye güvenerek kötülüÄŸü ilke edinip Allah’a karşı gelme cüretini gösteriyor; ben hayret ediyorum.

Ä°srailoÄŸullarının kendilerine uyarıcı olarak gönderilen peygamberlerine bile güvenerek yanlış yola girmemelerinin istendiÄŸi bir dünyada, kim kime güvenerek yanlışlığı ilke edinir, gününü gün ederek keyfi davranışlar içinde, iyi-kötü ayrımı yapmaksızın ilkesiz ve rasgele bir hayat sürer; hayretler ediyorum. Kur’an’ın bu açık ve bu yalın ifadesine raÄŸmen, kim Allah’ı unutup da kötü eylemlerinin karşılığından rehberi, ÅŸeyhi, velisi, hahamı, putu sayesinde emin olur; anlamıyorum. KimmiÅŸ o Allah’ın affetmediÄŸi liyakatsiz kiÅŸiye torpil olacak ve onu kurtaracak olan; kim, hangi yaratık?.. O halde insana düÅŸen, hiçbir yaratığa, hiçbir varlığa güvenmeksizin Allah’a yönelmek ve yalnız, ve yalnız ona sığınmak; ondan yardım ve af dilemektir. O’nun ödülüne layık olabilmek için dürüst ve ilkeli bir hayat içinde, yanlışlık ve yanılgıları için O’nun -affına ve merhametine liyakat belirtecek- namütenahi (sayısız) nimetlerine ÅŸükürle kötülüklerden kaçınan bir yaÅŸam tarzını prensip edinmektir. 

Allah’ın lütuf ve nimetini saymakla bitiremeyiz. En büyük nimeti Cennettir. Cennete yönelik temiz bir hayat tarzını seçmemizi saÄŸlayacak akıl nimeti az bir lütuf mudur? Ve yine, akla ışık tutacak kavli ayetleri ve hele de toplumsal dayanışmayı ve tekamülü mümkün kılacak sosyal dürüstlük ölçülerini, Allah’ın sevgisine liyakatin yöntemini belirleyen bireysel faziletin ve ruh yüceliÄŸinin temrinlerini gösteren ÅŸu yüce Kur’an, Allah’ın ne büyük ikramıdır!..Bu azim Kur’an’ı unutup da baÅŸka mazhariyetleri onun üstünde bir kerametmiÅŸ gibi empoze edenlerin aklına ÅŸaÅŸmak lazım. Hele de cambazlıklara, hokkabazlıklara, lafazanlıklara keramet diyenlerin, Kur’an öÄŸretisine ters üstünlük tariflerine acıyarak bakıyorum. Bir Müslüman ve fıtratını bozmamış temiz bir insan hayatı sürmekten daha üstün hangi yücelik vardır?.. Suda yürümek midir, marifet; herkes yürüyor, gemilerde, kitleler halinde... Havada uçmak mıdır? Allah’ın uçuÅŸ kanununu keÅŸfederek o kanun gereÄŸini yerine getiren herkes uçuyor!.. Yoksa yanağına boru sokan Tayland’lı gibi göbeÄŸine ÅŸiÅŸ sokup ÅŸarlatanlık yapmak mıdır keramet?..Göz boyamak marifet olsaydı, bir küçücük ÅŸapka içinden on adet tavÅŸan çıkaran Zati Sungur en büyük veli; yaktığı kağıt küllerinden fala bakıp geleceÄŸimizi okuyan Abra Kadabra en üstün keÅŸÅŸaf olurdu!.. KimmiÅŸ o evliya ki, Allah’ın bilemezsin dediÄŸi gaybı bilecek? Zavallı insanlar, ÅŸu dünyada temiz, müslümanca ve insanca hareket etmenin ne büyük bir lütuf olduÄŸunu unutuyor da böylesi zavallılıklara prim veriyor... Bana yardım et Allah’ım diyeceÄŸine, yetiÅŸ ya Abdulkadir-i Geylani diye belki o yüce insanlara da hakaret ediyor. Allah’a yönelecek kalbine hedef saptırıyor da, kendine hiçbir faydası olmayacak ölülere tapınıyor. Oysa ki, ölüler duymazlar; türbelerin, mezarların kulağı yoktur!.

Atıf yapılan bu olaylar, Kur’anın hitabettiÄŸi camiada bilinen bir kıssa idi. Gerçekten de Yahudi kaynaklarına göre, Firavun camiasının Ä°srailoÄŸullarına nefreti çok zalimceydi. Fakat, garip ‘sevgisi’ bundan da zalim... Bu kaynaklardaki tasvirlere göre onların hayatlarını zalim bir köle düzeni içinde zehir etmiÅŸlerdi. TuÄŸla, kireç iÅŸlerinde ve arazide her türlü tarla iÅŸinde her ne yaptırdılarsa ÅŸiddetle ve katılıkla yaptırdılar. Firavunun angaryacıları saman vermeden Ä°srailoÄŸullarına saÄŸlam kerpiçler yapmayı emrettiler. Firavun bir fermanla, doÄŸan her erkek çocuÄŸun nehre atılmasını, her kız çocuÄŸun canlı bırakılmasını emretti. Bu ferman nedeniyledir ki, Hz. Musa doÄŸumundan sonra üç ay saklanmış ve daha sonra gizlenemeyince de sazdan yapılmış küçücük bir tekne içinde Nil’e atılmış. Onu firavunun kızıyla hanımı bularak aileye evlat edinmiÅŸler. Böylece Musa kendi halkının düÅŸmanları içinde büyütülmüÅŸ, halkını kurtarmak için görevlendirilmiÅŸ ve ilahi hikmet ki, Mısırlı düÅŸmanlarının öÄŸrenim, deneyim ve hatta zulümlerini, halkının kurtuluÅŸuna katkı yapmış... 

“Ve sizin için denizi yarıp sizi kurtardığımızı, ve firavunun adamlarını gözlerinizin önünde boÄŸduÄŸumuzu da hatırlayın.” 

 

M: Selami Çekmegil