|
Yazar Av. Åževket TURGUT
|
|
17-02-2009 |
BÄ°R ÇOCUK BÖYLE DEDÄ°
Av. Åževket TURGUTBeni, Gazze sokaklarında vurdular  Bilmiyordum, öÄŸrendim, yaÅŸadım Nedir vurulmak, Yanmak, kavrulmak. Küçücük ellerimle, kanlar içinde kalmak.
Kızdılar, bağırdılar.
Sonra, Filistinli oldukları geldi akıllarına
Top yaptığımız bezlerle,
Yaralarımı sardılar, bağladılar.
Annem baÅŸka türlü üzüldü.
Durmadı göz yaÅŸları,
Bir köÅŸeye büzüldü, sonra
Acısını dört bir yana haykırdı.
Tek başına bir kadın
Ä°srail’in tanklarına saldırdı.
Filistin’de evlerimiz basıldı
Yakıldı, yıkıldı.
Babam namazlarını
Kurşuna karşı kıldı.
Ezanlar okunurken,
Gazze sokaklarında insanlık, sehpalara asıldı.
Bizlere pusular kurdular
ÇoÄŸumuzu uykumuzda vurdular.
Küçük bedenlerimizi
alevlerle kavurdular.
Nereye baksan duman duman.
Her yer yakılmış, yıkılmış.
Gazze sokaklarında,
Çocuk beyinlerine kurÅŸunlar sıkılmış.
Bütün ışıklar söndü Gazze’de
Aç bebekler üÅŸüdü aÄŸladı.
Çaresizlik ellerimizi baÄŸladı.
İnsanlık kayboldu sustu.
Gazze sokaklarında tanklar,
gece gündüz ölüm kustu.
Gazze çocuklarını vuranlar unutmasın!
Katil yandaşları unutmasın!
Gazze’nin küllerinden çiçekler açacak.
Gün gelecek, katiller, köÅŸe bucak kaçacak.
Bir nesil doÄŸacak küllerden,
Yürekte sevgi gibi,
Namluda mermi gibi,
Silecek kumlardaki kanını,
Alacak çocukların intikamını.
05.02.2009 AV. ÅžEVKET TURGUT
Sadece kayıtlı kullanıcılar yorum yazabilirler.
Lütfen hesabınıza giriş yapınız veya kayıt olunuz. Powered by AkoComment 2.0! |
|
Son Güncelleme ( 17-02-2009 )
|
