(Sayın Ahmet Ertürk'ün Babası'nın hatırasına)
                                   Erdem ÅžENTÜRK

Senden bahsetmek güzel, seni konuÅŸmak hoÅŸ, çünkü sen güzeldin, sen hoÅŸtun, ÅŸahitliÄŸe gerek kalırsa yaz hocam, benim adımı da yaz. Yaz da bari, gördüÄŸüm bildiÄŸim doÄŸruları zamanı gelince konuÅŸayım, anlatayım.

Bugün aramızda yoksun. Lakin eserlerin var, koskoca bir geçmiÅŸin var bizlerin yanında. Eserlerin dedim, pırlanta iki delikanlı “Ne delikanlısı?...O çaÄŸları çoktan geçmiÅŸ, baba olmuÅŸ, olgunluÄŸa adım

adım ilerleyen arkadaÅŸlar ve ayrıca mümine kerimelerin, yarım asra yakın tanıyanların, birlikte olanların  var, unutulur mu hocam unutulur mu zaman içinde mahfuz olan birliktelikler, dost birliktelikleri, kardeÅŸ birliktelikleri, hele ben unutur muyum bazı anlattıklarınızı ve müÅŸtereken yaÅŸadıklarımızı?

Bir gün size baÅŸvuran bir hasta velisinin “Hocam kızım hasta, günlerdir başı aÄŸrıyor bir hamayli “Muska” yaz da iyi olsun” laf anlatamayacağınızı bildiÄŸiniz için “Behey zalim, gafil vatandaÅŸ, hamayli yazdırıp boynuna asmakla hasta iyi olur mu, bunun için bana niye gelirsin? Bir doktora gitsenize, ekmek alacaksan bir fırına mı, yoksa bir bankaya veya demirciye mi gidersin? Senelerdir cami kürsüsünden sizlere Ä°slamı dini anlatmaya  çalışıyorum, böylesi davranışların Ä°slamla hiçbir alakası yok, ne cahil insanlarsınız, Kur’an’ı Kerim’in gerçek ve kesin ÅŸifa oluÅŸu onu anlamak ve yaÅŸamakla olur” manasını o güzel ve usta hattınızla özenerek yazıp sonra da kağıt ne kadar katlanabiliyorsa o kadar katlayıp muhatabınıza “Al bunu evin tavanındaki tahta arasına sıkıca yerleÅŸtir senden baÅŸka kimsenin eli deÄŸmesin, açmaktan zinhar sakın” diye tenbihle yolladığınızı unutur muyum? Uzun bir zamandan sonra adamla karşılaÅŸtığınızda, hastan nasıl oldu iyileÅŸti mi, kağıdı okudun mu sorunuza (Evet hocam, Allah razı olsun, bana iyi bir ders verdiniz, yazdığını hamayliyi birisine okutunca hatamı anladım ve yıllardır hutbelerinizde demek istediklerinizi biraz kavrar gibi oldum” demesi sizi çok sevindirmiÅŸti.

Unutur muyum hiç, sizin berrak Ä°slami yaÅŸantınızı anlayamayan, dar idraklerine sığdıramayan hurafe yüklü insanlara yerine göre sert ve acı çıkışlarınızı ve bundan dolayı fikren ezildikleri için de “Ah…. Åžu üç Said’den “terzi Said”, “tamirci Said” ve “topal Said yani siz” nedir çektiÄŸimiz, bunlardan ne zaman kurtulacağız” diye yakındıklarını? Ä°ÅŸte kurtuldular nihayet, önce tamirci Saidden, sonra topla Saidden, terzi Saidden de ne zaman kurtulacaklar Rabbimiz bilir. EÄŸer kurtuluÅŸ ise bu? Oysa bu Saidler onları Allah resulunun tebliÄŸlerini doÄŸru anlamaya, onu yaÅŸamaya teÅŸvik eden, çırpınan gayretli mümin ve muvahhit birer insandılar.

Unutur muyum 960lı yıllarda Malatya’da ilim-yayma cemiyetindeyiz. Devrin kalem üstadı “Necip Fazıl Kısakürek”de misafirimiz (günahları bağışlansın inÅŸaAllah) verimli devam eden konferans sonrası özel sohbette konu dönüp dolaşıp tasavvuf, tarikat, efendi hazretleri ve hatta buharininde yanılmasına kadar gelmiÅŸti. Ä°ÅŸte o anda dinleyenleri ve bilhassa özel misafirlerimizi yerinden hoplatan (Efendi hazretleri dediÄŸiniz insanlar, geylaniler, imamı rabbaniler, gazaliler ilh… bütün bunlar insan deÄŸiller mi, siz bunlara yanılmazlığı nasıl yakıştırırsınız, kayıtsız ÅŸartsız teslimiyeti Allah’tan baÅŸka tüm yaratılmışların herhangi birine birine de atfetmek temel prensibimiz olan tevhid akidesine ters düÅŸer) diyerek iÅŸlediÄŸiniz tevhid mimarlığınızı?

Unutur muyum hiç, sana rastgele sual edip yapmıyacakları yapamayacakları ve bilmedikleri iÅŸlerin ardına koÅŸan kimselere kendinize özgü ÅŸivenizle “Gidin ula hassolar, böyle laflar edeceÄŸinize siz evdeki karılarınıza laf anlatın, Ä°slamı yaÅŸamalarını saÄŸlayın, başınızdan büyük iÅŸlere bana sormayın, önce bildiklerinizin doÄŸruluÄŸunu kontrol edin ve onları uygulayın” diye nasihatle karışık tazirle yolladınızı?

970li yıllarda bir mezarlıktayız. Åžu anda hatırlayamadığım bir kardeÅŸimizin cenazesini defnettik. Siz kabrin tam baÅŸucundasınız, hayli kalabalık var. Sessizce bir ÅŸeyler okudunuz, duymadık bilmiyorum tabii, ama halka dönüp “Aziz Müslümanlar, ey diriler asıl telkin, asıl söz sizleredir ölülere deÄŸil, iÅŸte sizlere sesleniyorum” diye söze baÅŸlayıp bir güzel tevhid dersi de orada sunmuÅŸtunuz bizlere. O tarihte memurluÄŸunuzda sizin amirinizin olan müftü de bir kenarda sizi dinliyordu. Oysa sizi kınayacaktılar, kızacaktılar bu konuÅŸmalarınızdan ötürü. Lakin sizin endiÅŸeniz halkın kınaması deÄŸil, Rabbilaleminin kınamasından ileri geliyordu, evet sizin hesabınız böyleydi, teveccühü nasa deÄŸer vermemeyi ÅŸiar edinmiÅŸtiniz kendinize.

Gecenin saat onikisinde, birinde “Melekbaba” yollarını çiÄŸneyerek kapını çalanları, o gülen yüzünle karşılayıp, sedirli ve sade döÅŸeli odaya kabul ediÅŸin, çayla birlikte söz ikramların nasıl unutulur, mümkün mü?

Bazı sohbetlerden, kıyasıya döÄŸüÅŸe döÄŸüÅŸe yaptığımız sohbetlerden sonra yine kendinize has Türkçenizle “Yahu ÅŸu Said usta (tersi said) çok yaman düÅŸünüyor, meselelere bakış açısı çok deÄŸiÅŸik, insanın ufkunu açıyor, önce fikirleri ters ve karışık gibi geliyor lakin düÅŸününce doÄŸru olduÄŸunu anlıyorum. Bizler de güya hocayız, üstelik Arapça da biliyoruz. Tenkit turundaki konuÅŸmalarıyla beni çok tenvir etti, Allah razı olsun, ben Malatya’ya geldiÄŸimde Ä°slam’ı biliyordum diyemem, bunu her geçen gün daha iyi anlıyorum, fikir sohbetlerinde çok ÅŸey öÄŸrendim” Evet hocam…. Bu itiraf ve hakkı teslimiyet sizdeki tevazu ve büyüklüÄŸün birleÅŸtiÄŸi nokta idi. Benim bu nakillerimin ÅŸahidi çok ve onlar henüz hayattalar.

Birgün terzihanemde oturuyoruz, misafirlerimiz çoktu hamdolsun. KomÅŸulardan getirdiÄŸimiz sandalyeler de dolmuÅŸ, hala ayakta kalan birkaç kiÅŸi de biçki masasının üzerine baÄŸdaÅŸ kurup oturmuÅŸlardı. Çaylarımızı içerken oradan birisi sordu, “Hocam burası bir ekmek kapısı, üzerine oturulan ÅŸu masa da ekmek parası kazanmak için kesimde kullanılıyor. Dolayısı ile onun üzerine oturmak, ayakla basmak günah deÄŸil mi? Soru bitince uzuna yakın bir sessizlik oldu,  size sorulduÄŸu için bizler de karışmıyor ve cevabınızı bekliyorduk tabii.

“Ey Müslüman, bu nasıl soru, siz hala buralarda mı dolaşıyorsunuz? Senin masa dediÄŸin birkaç tahta parçasının kullanılacağı iÅŸe göre ÅŸekillendirilmiÅŸ halidir. Gün olur üzerinde oturursun, gün olur yatar uyursun yemek yersin, kumaÅŸ kesersin ve meÅŸru olan tüm iÅŸleri yine meÅŸru kurallar dahilinde yaptığın müddetçe de ibadet olur ve ecir alırsın. Günah bunun neresinde, günahı nasıl bu kadar çoÄŸaltır hayatı çekilmez hale getirirsiniz? Zaten soruÅŸ tarzında da öÄŸrenmek deÄŸil de, bilakis günahlığına inanmış ve benden ise tasdik etmemi bekleyen bir halin var adeta.

Günah öyle bir fiildir ki, yapılması ile Allah(c.c.) tarafından bir azapla karşılığı olandır. Yani haramdır, yasaktır bunun en büyüÄŸü ise Allah (c.c) ÅŸerik (ortak) tanımaktır. Birisi de meselesini bilmemek, yani esasları öÄŸrenmeden teferruatlarda boÄŸulmak, lazımı elzemi anlamadan, terk edileni terk edilmeyeni ayırt etmeden yaÅŸamaktır. Ä°ÅŸte bu soruda olduÄŸu gibi, ekmek kapısı ekmek parası  ne demek? Burası ve her temiz yer, temiz ve meÅŸru iÅŸ, her mümin için ibadet kapısı, bu masada kumaÅŸ kesmekten ibarettir, ÅŸu anda oturmak gerekti o da bir ibadettir. Hala bu noktada olmak müminler sıfatıyla çok ama çok gerilerde olduÄŸumuzun delilidir. Bu nevi meselelerle oyalanıp sonra da Allah’tan (c.c) nusret ve kurtuluÅŸ bekleyip durmayalım”. Daha neler anlattınız neler hocam.

Sizinle olan beraberliÄŸimizden nakledebileceÄŸim daha çok olaylar, çok meseleler var, beni de beni de yaz diye beynime hücum ediyorlar fakat maksat çok uzun yazmak deÄŸil aziz hocam. Sizin ebedi aleme intikalinizi anmak ve bu vesile ile bazı doÄŸruları, bazı mercilere tekrar duyurmaktır.

Evet… Bırakıp gittiniz bizleri teker teker. Allaaddin Kürün de öyle yaptı rahmet olsun duasındayım hep. Biliyor musun hocam, Murat Kapkınar “YaÅŸamayı göze almak           “ tan bahisle yazmıştı ve siz öyle yapıp yaÅŸamayı göze almıştınız, bunu ben biliyorum ve yine bunun da çok ÅŸahitleri var.

Ne çareki bir yenilme gerçek vardı ortada ve o mutlaka vuku bulacaktı, Allah’ın koyduÄŸu ölüm gerçeÄŸiydi bu oldu iÅŸte.

Ben de geleceÄŸim, biz de geleceÄŸiz hocam, mutlaka geleceÄŸiz.

Rabbimizden kuvvetle umduğumuz saadet yurdunda beraber olalım inşaAllah.

Bilmiyorum müminlere vaat edilen o mekâna layık olacak mıyız acaba?

GörmediÄŸimiz, tanışamadığımız fakat iman ettiÄŸimiz Allah (c.c)’ın elçileri peygamberler hep saadet yurdunda olacaklar, onlarla birlikte olabilmek için neler feda edilmez ki neler? Rabbim sana denk kuvvet tanımadık, kabul etmedik, seni daima birledik.

Rabbim sen cümlemizi rahmetinle yarlığa.

Erdem Åžentürk