Halit ÖZDÜZEN

   Asrımızda yaÅŸam çıtasını öykücüler, roman yazarları ve  onları  filmleÅŸtiren sinemacılar  yükselti. Sırf kitaplarını  satmak  eserlerini ve yapıtlarını popüler kılmak  pahasına, okurlarına hayal ve rüyalarını pazarlayıp,  ulaşılması imkansız mutluluk reçeteleri sundular.

   Okurlar da, genç yaÅŸlarda o eser ve filmleri okuyup,  izleyerek onların paralelinde hayat ÅŸablonu oluÅŸturdu. Sonunda benzer bir yaÅŸamı hedefleyerek,  kendilerini mutsuzluÄŸa sürüklediler..

   Zaman sürecinde hayat realitesini fark ettiÄŸinde bazıları çıkılması mümkün olmayan bir yola girdiklerinden geriye dönemedi;  bazıları da ağır bedeller ödeyerek normal bir yaÅŸama yöneldiler...

   Sanat dünyasında ütopya, hayal ve rüya pazarlanırken, Ekonomi dünyasında da imaj, marka, prestij  ve moda pazarlayarak insanları tüketim kölesi haline  dönüÅŸtürdüler.

    Edebiyat ve sanat dünyasında hayal pazarlayanların eserler kapışılıp ödüller alırken, realist yazar ve sanatçıların eserleri de yaÅŸadıkları dönemde yetim ve öksüz kaldı...
***********

    Konu sanattan açılmışken üzerinde durulması gereken en önemli konu sanat ve para iliÅŸkisidir.  EÄŸer bir sanatçı eserini para kaygısı ve para kazanmak için yapıyorsa o esere sanat eseri denemeyeceÄŸi gibi,  yapana da sanatçı deÄŸil zanaatkar  denir.

    Tarihin ilk döneminden beri sadece "sanat için" yapılan eserlere "sanat eseri" denilirken,  asrımızda  sanat  yeni bir kavÅŸaÄŸa girerek para kazanma amacıyla  yapılan  çalışmalar  sonucu  ortaya konan ürüne de  " sanat eseri" denilmeye baÅŸlamıştır.

     O kavÅŸaktan sonra sanatçı ve sanat esri kavramları da erozyona uÄŸrayarak deÄŸerini kaybedince,  sanat paranın  esiri haline gelmiÅŸtir.

    Bu nedenle yaÅŸadığımız çaÄŸda sanat ve sanatçı açısında  yeni bir sıçrama yaÅŸanamamıştır.