“Kim kendini bildi o Rabbini bildi çünkü insan kendini tanıdığı oranda Rabbini tanır.” 

  Bilinmezin çekiciliÄŸinin ve merakının izini sürmek müthiÅŸ bir haz veriyor olmalı insana.Çünkü bilme arzusu insanoÄŸlunun yeri geldiÄŸinde uÄŸruna canından vazgeçtiÄŸi bir uzun yolculuÄŸun 5 boyutlu yansıması.Kimileri bu yaÅŸadıklarına doÄŸumdan ölüme kadar olan süreç içerisinde inÅŸa edilen içselliÄŸin fikir suretinde bilinç üstüne çıkması ve bu buudda kendini tanıma uÄŸraşısı diyor.Kısmen de olsa doÄŸru bir yaklaşım.Ancak kiÅŸinin sadece iç benliÄŸine dönerek kısır bir döngüde hareketi, bilme ve sonuca ulaÅŸma isteÄŸinin önünde büyük bir set oluÅŸturacaktır.Ä°nsanın kendini tanıması hem iç hem de dış dünyasıyla yaptığı provalarının,kümilatif tecrübesine etkisiyle gerçekleÅŸecektir. 

  Kimileri de iç benliÄŸinin sıkıcı yolculuÄŸunun dayanılmaz ağırlığına karşı durarak tamamen dışa dönük bir hayat çizgisinde ilerleme gayreti içerisindeler.Ama zahiri gözlerin kapalı olduÄŸu, yerine göre bir çöplük ve yerine göre de bir derya olan bu derin diyarda batini gözleri açma uÄŸraşısının hiç de kolay olmadığı gerçeÄŸiyle elbet yüzyüze geleceklerdir.Çünkü için ve dışın ilk bakışta belli olmayan görünmez baÄŸlarının saÄŸlamlığı insanın hem içe hem de dışa hak ettiÄŸi deÄŸeri dengeli bir ÅŸekilde vermesiyle paralel orantılı. 

      Ä°ÅŸte bedeni faaliyetlerimiz bu nokta-i nazardan bakıldığında iÅŸin dışa dönük tarafını temsil ediyor.Beden ve ruh motivasyonu gerçekten temel direÄŸimiz.Tabi ki beden faaliyetlerimizin çeÅŸitliliÄŸi bedenin içine sıkıştırılmış tabiri caizse bir talim terbiyeden geçen ruha kazandırmış olduÄŸumuz iÅŸlevsellikle alakalıdır.Ruhun ömür boyu kazanmış olduÄŸu ve bedeni doÄŸrudan etkileyen; baÅŸta sıkıştığı bedenle yaptığı onu esir almakla kazandığı bu savaşı, insanın ebediyetinin nasıl tezahür edeceÄŸine karar vermektedir.

Çünkü ruhun dayanılmaz enerjisi kanalize olmayı bekleyen bir nehir kaynağı gibidir.Onu bu kanala sevk eden ÅŸey ise kaçınılmaz olan arayışıdır. 

      Ä°deal bir yaÅŸantı ruh ve beden zıtlığının muharebesinde saklı ve bu muharebenin sürekliliÄŸinde…Hayatımız bu koridorda ruhumuzu ve bedenimizi tanımakla geçmektedir.Her ne kadar bunun farkında olalım ya da olmayalım.Daha ufak bir çocukken evreni incelemeye baÅŸladık.Ama bunu yaparken etrafımızdaki eÅŸyalarla bir farkımızın olmadığı içgüdüsüyle hareket ediyorduk.Fakat yaÅŸ 4-5 olduÄŸunda bu ince ama önemli ayrıntının farkına vardığımızda ise artık içselliÄŸin geliÅŸim süreci baÅŸlamış oluyordu.Zaten dış alemin tanınması ve varlıklar içerinde farklı olduÄŸun duygusu seni bu doÄŸal süreç içerisine sokmaktaydı.Ama önemli olan bir ÅŸey daha artık hayatını süslemektedir.Neydi o farklı olan ve artık çevrendeki bütün varlıklardan hatta insanların birliÄŸi içerisinde seni tek yapan ÅŸey? O zaman bunu hissediyordun ama anlatamıyordun çünkü bu ÅŸey seninle O’nun arasındaki görünmez bir baÄŸlantıydı.Belki de bu hayallerinde saklıydı ve bunu resimlerinde ya da rüyalarında görmek mümkündü ama anlamak…? Ä°ÅŸte burada bilmediÄŸin bir cizginin varlığını, hayatında hiç görmediÄŸin bir yaratık görmüÅŸçesine hayretle keÅŸfediyorsun.Bunu görüyorsun, biliyorsun ama anlayamıyorsun.Ä°ÅŸte bu ÅŸey bilmekle anlamak arasında ufak bir noktaya sıkışmış öylece duruyor.Sadece ama sadece kimseyle paylaÅŸamadığın, toplumun dogmalarından korktuÄŸun için paylaÅŸamadığın hayallerinde saklıyorsun bunu.Belki de yaşın ilerledikçe kapıldığın bu anlatılamaz duygu yumağının ucunu tutabileceÄŸini zannediyorsun ama her ÅŸeyin zamana münafi olduÄŸu gerçeÄŸi seni daha da heyecanlandırıyor.Aslında zaman kavramını irdeliyorsun belki de  bu yaptıklarınla. Ama karşına zamanın, senin ve etrafındaki bütün varlıkların hareketlerinin bir sıralanışından, bu sıralanışın baÅŸlamasıyla ortaya çıkan hatta yaratılmış bir varlık olduÄŸu düÅŸüncesi seni sarıyor. Ama bu seni daha da çıkmaza sürükleyen kendini bir düÅŸünce sistematiÄŸinin içinde bulmanı saÄŸlayacak kapıya çıkarken karşılaÅŸtığın basamaklardan sadece biri. 

      Aslında, zaten hapsolduÄŸun bu keÅŸmekiÅŸin içerisinde hem derinleÅŸmek isteyeceksin hem de istemeyeceksin.Ä°ÅŸte bunun sebebi olaylara içerden mi dışardan mı bakmak istediÄŸinin kararını verememen.Aslında ruhunun boyutlarını tam olarak algılayamaman belki de.

YaÅŸ ilerledikçe içinde bulunduÄŸun ortamların bedeninin ve ruhunun ÅŸekillenmesinde ne kadar muazzam bir rol oynadığını anlıyorsun.Ä°nsanlar arasındaki rolünü tabi ki sen kısmen belirliyorsun ama aslında kendini o zamana kadar ne kadar tanıdığın gerçeÄŸi bunda esas baÅŸ rolü oynuyor. 

      Gençlik çaÄŸların küçüklükte baÅŸlayan hayallerinin o bildiÄŸin ama anlatamadığın ÅŸeyleri nasıl tarif edebileceÄŸin düÅŸüncesine sıkışıp kalıyor bir dönem.Bu sıkışıklık içerisinde bocalayıp duruyorsun.Arayışının hat safhaya çıktığını ister bunun farkında olarak biliyorsun ister farkında olmadan sadece hissediyor ama cevaplayamıyorsun.Artık kainatı ve kendini tanıma zamanın gelmiÅŸtir.Ama bunu yaparken içten dışa doÄŸru mu dıştan içe doÄŸru mu bir seyir izleyeceÄŸin konusunda kararsızlık seni iyiden iyiye sarmaktadır. Ä°ÅŸte bu an rehber ihtiyacı kaçınılmaz olur.

   Bu zamana kadar bütün yaÅŸanılanlara ve yaÅŸadıklarına sadece kendi pencerenden baktığın sonucuna varıyorsun.Ama daha önceden fıtratına yerleÅŸtirilmiÅŸ, adeta saatli bomba gibi büyük bir patlamayla ortaya çıkacakları, fırtına yaklaşırken ,fırtınayı; süzülmek, kopmak için can atan , dakikalar sayan, sanki yüzyıllık bir çınar yaprağının sabırsızlığıyla bekliyorsun. Çünkü bu normal bir arayış deÄŸil. Sende bir emaneti bulunan ama vereni hatırlayamadığın, tam olarak çıkaramadığın birinden aldığın bir emanet…Ä°ÅŸte Onu arıyorsun. Sanki nereye baksan Ondan bir lahza hatırlıyorsun. Sana neden hayatta olduÄŸunu soran bir ses sürekli kulağında çınlıyor, kalbini aÄŸrıtıyor, aklını başından alıyor.Soruların sayısı gün geçtikçe artıyor, tahamül edilemez bir nokta…Sonrasında?... 

      Bazen aracın varılacak hedef kadar deÄŸerli olduÄŸunu yakinen anlıyorsun. Tüm yaÅŸantını düzenleyecek bu araç için araÅŸtırmalara baÅŸlıyorsun. Çünkü seni çeken kaynaÄŸa doÄŸru gitmek için, nasıl bir araç seçeceÄŸin kaynak kadar deÄŸerli deÄŸil ama bi o kadar önemli. Çevreni sorguluyor, insanları ve fikirlerini inceliyorsun. Herkesin aynı kaynaktan beslendiÄŸini biliyorsun ama bunun farkında olan ve arayışını buna göre tanzim etmiÅŸ, rehberini bulmuÅŸlardan olmak istiyorsun. Enerjinin çekim alanının oluÅŸturduÄŸu kanallardan birine girmenin baÅŸka ne gibi kıstasları var ki? Bu kıstasların toplandığı enerjinin söze ve yazıya dönüÅŸerek tecessüm ettiÄŸi, sürekli gördüÄŸün, duyduÄŸun, o enerjinin gölgesi hükmündeki bir kitap seni çekiyor.  

  “Oku, yaradan Rabbinin adıyla! O insanı bir alaktan yarattı. Oku, O keremine nihayet olmayan Rabbindir. Kalem ile öÄŸreten de! O insana bilmediÄŸi ÅŸeyleri öÄŸretti.”(Alak 1-5) 

  “Ve Adem’e bütün isimleri öÄŸretti”(Bakara 31) 

        “Gözler onu fark edip kavrayamaz. Oysa ki O, gözleri görür / bilir. O Latif’tir, lütfu çok olduÄŸu halde kendisi görülemez; Habir’dir, herÅŸeyden haberdardır.” (ENAM 103) 

     “Biz bir ÅŸeyi dilediÄŸimizde, onun hakkında söyleyeceÄŸimiz söz, “ol” demekten ibarettir; o hemen oluverir.” (Nahl 40) 

     Bu sözler yaradanı ve yaradılışı tarif ediyor sana. Bunlar gibi daha bir çok kelam alemlerin Rabbin i anlatıyor. Hem de kendi aÄŸzından. Gücünün sınırlarının kavranmazlığını ama tarifini anlatıyor.

     Åžunu bilmen gerekiyor ki , Yaradan’ın kendini tanımanı istiyor. Çünkü kendini tanımanın Kendisini “tanımak” la neticeleneceÄŸini biliyor.

     Dolayısıyla rehberin ve ortamın sınırlarını da  bu ÅŸekilde çiziyor. Sana kendini tanımanda dolayısıyla Rabbini tanımanda yardımcı olacak bir ortamın ne denli önemli olduÄŸunun altını çizerek gösteriyor.Aklını ve kalbini bir doÄŸrultuya kanalize ederek Kainatın sır perdelerini biraz olsun aralamak mı istiyorsun iÅŸte en birinci koÅŸul; bir rehber bul! 

      DEMÄ°R-BATU

Yorum

Sadece kayıtlı kullanıcılar yorum yazabilirler.
Lütfen hesabınıza giriş yapınız veya kayıt olunuz.

Powered by AkoComment 2.0!