Sebahattin Özden* 

Ä°nsanlar yaygın olarak sermaye sahiplerine düÅŸmanlık güderler. Sermayeye “muhakkak haksız kazanç” gözüyle baktıkları gibi, neredeyse bütün sermayedarları da bu mesele de aynı kefeye koyarlar. Zenginin daima zenginleÅŸirken, fakirin daima fakirleÅŸtiÄŸine ya da zenginin fakirin sırtından zengin olduÄŸuna inanan insanların sayısı azımsanamayacak kadar çoktur. Åžahsen ben bu konuda çoÄŸunluk gibi düÅŸünmeyi tercih etmiyorum. Sermaye sahibi insanların, sermayelerini artırmalarının yegane yolunun, fakirlerin zenginleÅŸmesinden geçtiÄŸini düÅŸünüyorum. Çünkü eÄŸer fakirler zenginleÅŸirse, zenginlerin ürettiÄŸi ürünleri daha rahat satın alırlar ve bu sayede zenginler, daha çok kiÅŸiye ürünlerini satarak, daha fazla para kazanma fırsatı bulurlar. BahsettiÄŸim bu unsurların, bu bakış açısıyla deÄŸerlendirilmesi neticesinde görürüz ki, aslında zenginin, fakirin fakir kalmasını istediÄŸi iddiası asılsızdır ama kimse bu açıdan bakmayı tercih etmediÄŸi için de sermaye sahipleri ‘kötü adam’ ya da ‘emek sömürücü’ ilan edilir.

      Üstteki iki paragrafın birbirinden bağımsız iki konuyu ele aldığını düÅŸünüyorsanız; yemin ederim haklısınız ancak bu iki bağımsız konunun bir yazıda deÄŸerlendirmesine sebep olacak biri var: Robin Hood! 

Robin Hood 

Sherwood ormanında bir grup isyancı ile birlikte derebeyine savaÅŸ açmış ve ezilenden yana olmayı ÅŸiar edinmiÅŸ Robin Hood’u hepimiz biliriz. O Robin Hood ki, attığı her ok hedefi 12’den vurur, bir gecede bin ok atar –hepsini bir ok atar gibi atar-. Her ne kadar yine okçuluk alanında kariyer yapmış meslektaşı William Tell gibi insanların kafasındaki elmayı okuyla vurmasa da, Robin Hood daha önceden hedefi 12’den vurmuÅŸ bir oku, yeniden vurarak ikiye ayırabilecek kadar da yeteneklidir; onun yayından çıkan ÅŸimÅŸekvari ok düÅŸmanını kahreder. O sömürülenlerin kahramanıdır.

      Burada bir üst paragrafın son cümlesindeki iki kelimeyi, “sömürmek” ve “kahraman” kelimelerini yeniden gözden geçirmeye niyetliyim.

     Sözlüklerde, “baÅŸkalarının emeÄŸine ve onların yarattıkları deÄŸerlere el koymak” olarak yer etmiÅŸ sömürmek kelimesi, Robin Hood’un Derebeyini soymasına acaba gerekçe olabilir mi? Evet derebeyinin insanların emeklerine ve onların yarattığı deÄŸerlere el koyduÄŸu aÅŸikardır. Sorun Derebeyinin iÅŸlemiÅŸ olduÄŸu bu suça, kimin hangi sıfatla engel olacağıdır. Robin Hood büyük bir kadirÅŸinaslıkla ve ÅŸüphesiz ki iyi niyetle bu duruma engel olmaya çalışsa da acaba bunu yapmaya hakkı var mıdır? Mevcut otorite ve hukukun uygulama mercii derebeyi olduÄŸuna göre derebeyinin yetkilerinin sınırlanmasının nasıl olacağı ciddi bir sorundur? Ä°ÅŸte bu yüzden liberaller devletin keyfi idareye ve otoriteye olan temayülünün anayasa ile sınırlanmasını ve bu sayede hukukun hakimiyetinin tesis edilmesini savunurlar. EÄŸer liberallerin bu savunusu uygulanabilseydi, Derebeyinin yaptığı zulüm bir otorite boÅŸluÄŸuna sebebiyet vermezdi ya da baÅŸka bir deyiÅŸle Sherwood ahalisi bir kahramanın çıkıp kendilerini kurtarmasını beklemezdi.

     “Tehlikeli bir durumda yararlık gösteren kimse” olarak sözlükte tanımlanan kahraman kelimesini acaba Robin Hood bir sıfat olarak hak etti mi? Elbette, tehlikeli Derebeyine karşı fakir halkı koruyan Robin Hood’un yararlılığını savunabilirim ama “baÅŸkasının malını çalan kimse” olarak tanımlanan hırsızlığın da Robin Hood’un bünyesinde zuhur etmesi kafamı biraz karıştırmakta? Hataya hatayla karşılık vermenin de bir hata olduÄŸunu düÅŸündüÄŸüm için Robin Hood’un “hırsızlar prensi” olarak nam salması, ben de iyi karşılık görmüyor ve haklı nedenlerle de, hırsız olduÄŸunu düÅŸündüÄŸüm birinin kahraman olduÄŸunu kabul etmek istemiyorum. Robin Hood’a zamanında yapmış olduÄŸu yararlılıktan ötürü minnettarım ve iyi niyetini kesinlikle tartışmaya açmam ancak Robin Hood’un kötü niyet sahibi bir kimse olabileceÄŸi ihtimalini de deÄŸerlendirmeye alırım.

     Mafya kanaatimce ikiye ayrılır: “Yasa dışı iÅŸlerle uÄŸraÅŸan, zor kullanarak birtakım gizli çıkarlar saÄŸlayan örgüt veya bu örgüte mensup olan kimse” olarak sözlükte tanımlanan mafyanın haricinde bir de devletin güvenliÄŸi tesis edemediÄŸi yerlerde güvenliÄŸi, vergi yerine haraç toplayarak tesis eden mafya vardır. Ä°kinci tip mafyanın “insanların güvenliÄŸinin saÄŸlanması” gibi bir iyi niyete sahip olması acaba meÅŸruluÄŸunu saÄŸlar mı? Her ne kadar iyi niyet sahibi olsalar da, ‘racon’ diye tanımladıkları kendi kanunları hiç de eÅŸit deÄŸildir; haracını aldıkları kimseden yanadır ve de haracını aldıkları kimselerin çıkarlarını korumak için her yolu mübah görürler. Ä°yi niyetlerinden ötürü bu ikinci tip mafyayı kahraman sıfatıyla onurlandıramayacağımız gibi, evet aynen öyle de Robin Hood’a kahraman demek, kahraman kelimesinin içerdiÄŸi manayı es geçmektir..

     Robin Hood’un kahraman olmasının iyi niyeti nedeni ile önünü açmak, kötü niyetli bir çok Robin Hood’un türemesini saÄŸlayacaktır ve belki de bilinçaltında saÄŸlamıştır da. Belki insanların bilinçaltına yerleÅŸmiÅŸ Robin Hood nedeniyle, insanlar mafya dizilerindeki bazı karakterlere özenmektedir. Ä°ÅŸte tüm bu sebeplerden ötürü adaleti tesis etmek iÅŸi, kahramanlara deÄŸil, hukuka bırakılmalıdır ve hukukun hakimiyetiyle de yeri geldiÄŸinde Derebeyi, iÅŸlediÄŸi suçtan ötürü yargılanabilmelidir. Ancak liberallerin savunduÄŸu ÅŸekliyle, anayasayla sınırlanmış bir devlet sömürmekten kaçınabilir ve yasal mafya olmaz. Ancak bu sayede hataya hatayla cevap verenler de tıpkı hata yapanlar gibi yargılanabilir.

     Robin Hood iyi niyeti nedeni ile bilinçaltımızda kahraman olarak yer ettiyse de, hırsızlık için yasadışı çete kurmaktan, vicdanlarımızda onu yargılamayı teklif ediyorum ve buna gerekçe olarak da, kötü niyetlileri, sömürmekten ve haksız ÅŸöhret edinmekten caydırmayı sunuyorum. 
 

*