Åžeffaf zarf içinde bir davetiye geldi,

Hiç te yabancı deÄŸil, komÅŸulardan biriydi.

Mahallede düÄŸün; buluÅŸma yeri Gala.

"Sabahına mevlüt; hacı teyzeler... hala"

Bize ne baÅŸkasının düÄŸünü diyemeyiz

Gün gelir "bu gidiÅŸle" bakmışın içindeyiz.

Bir olumsuzluk görsem, sanki sebebi bendim

Bakınca donakalmıştım, öyle ki etkilendim.

Yanan itfaiye erini, ben mi vermiÅŸim ateÅŸe

Kendimi suçlu buldum, herkes etti temaÅŸe.

Göz kırpar lambalara, duvardaki aynalar

Bir müzik eÅŸliÄŸinde, sahneye fırladılar

Büyülü bir havada, çoÄŸu kalkmıştı dansa

Çıplaklar ÅŸöyle dursun, giyinikler utansa

Tepinir de dururlar; örfe, ahlaka inat

Åžeytanlaral yarışta; açılmakta kol, kanat

Olan biten ÅŸeylerden, içim titrer de durur.

Bir kısmı geçip gitti, kalanları kudurur.

Yükseldi yankılandı müzik... titredi bedenleri
TutuÅŸturuldu dolarlar... sanki pazar, pazar etiketi

Loş ışıklı bir gece, kameraların indiği
Derisinden soyulmuÅŸ, diÅŸi düveler gibi

Titremeye başladı, sahnenin dekor dibi
Havalandı perdeler; bir kalktı, indi biri

UÄŸultudan farkedilmeyince konuÅŸtuÄŸum
Sessiz sedasızca, biraz bekledim de durdum

Açığı-kapalısı; kavuklusu-feslisi
Çakılı bir ben kaldım koltuÄŸa;
                bir de mahallenin delisi..

Ne mi yaptım; hatırdan geçemedim de
Umarım Rabbim, bağışlar bizleri de."
                                2012/ HurÅŸit PEKER