-ÇEYÄ°Z ARASI-
 ESRA’mıza. HurÅŸit PEKER
Artık güzel nefesinizle dolmuyor, odalarımız
Zil sesiyle sona ermiyor, yalnızlığımız
Akşamları yollarınızı beklerken;
Ufukta gözüktü aniden ayrılığımız…
Bizler birkaç kiÅŸilik aileleriz
Sıkı sıkıya sarıldığımız dünya;
Kimilerini beyaz gelinliği; papyon gravatıyla,
Kimilerini baÅŸka ÅŸekillerde;
Teker teker buharlaştırıyor
Her ÅŸeyi ve herkesi bütün hızıyla…
Issız odalarda sizleri arıyorum,
Ama bana gülmeyin, yüreÄŸim yanıyor.
Yakup misali “babayım” diyorum,
İnsan bazı şeylere iyi ki dayanıyor.
Her kulun elbet vardır bir tesellisi,
Bir niÅŸan yüzüÄŸüdür, ayrılık habercisi
Sünnetullah gereÄŸi deÄŸiÅŸmez yasadır, bu:
Ailenin yegane ve tek tesellisi…
Bir düÄŸün akÅŸamıdır
O kadar kalabalığın içinde
Sanki yapayalnız duruyorum
Baba olmak mı?
Gerçekten “zormuÅŸ” diyorum.
Artık sana güle güle demeliyim,
Mutlu bir ayrılıktır, biliyorum,
Gözlerimizde sevinç damlaları,
Yine de düÄŸümleniyor, yüreÄŸim.
Duygularım darma dağınık,
Ağlamsı ve dilim kekeleyerek,
Mutluluklar diliyorum.
Bir daha bürüneceksin beyazlara,
Gelinlikler misali…
Bir daha dönmeyeceksin,
Geride bıraktığın ÅŸehirlere…
Sonsuz sanma bu günleri; yavrum.
Ve sana;
Ebedi mutluluklar da diliyorum.
24.04.2011, HurÅŸit PEKER,
Sadece kayıtlı kullanıcılar yorum yazabilirler.
Lütfen hesabınıza giriş yapınız veya kayıt olunuz. Powered by AkoComment 2.0! |
