KPSS’NÄ°N ÖNCESÄ° VE SONRASI  

                                                                                                         

                                         Ercan Arslaner (*)       

   Heinrich Böll’ün (Alman edebiyatında Nobel Sahibi Yazar ) güzel bir hikayesi var: Sahildeki bir balıkçı, kayığının yanında bir ÅŸezlonga uzanmış ikindi güneÅŸinin zevkini çıkarmaktadır. Yarı kapalı gözlerle uyur gibi etrafı süzmektedir. O esnada kulağına “Çıt çıt !” sesleri gelir. Balıkçı genç doÄŸrularak fotoÄŸraf çeken turiste dikkatle bakar. Turist ona niçin balık tutmadığını soruyor. Misafirin öÄŸütlerinde “ Daha çok balık için teknelerini arttırması, büyük balıkçı gemileri alması, Paris’te Londra’da balıkçı lokantaları açması önerilir. Genç balıkçı her bir tavsiyeden sonra “ Sonra ne olacak ?” der. Turist de “Sonra emekli olursun ve böyle güneÅŸli havada rahatça dinlenirsin” deyince balıkçı genç “Ben onu ÅŸimdiden yapıyorum” der.

   Bizde de bir KPSS öncesi ve sonrası vardır. Memur olarak 657 sayılı kanuna tabi olmak, bu sınavları baÅŸarmak gerekir. Hâlbuki Almanya gibi bazı ülkelerde memuriyete hazırlayan tahsili yapmak,  uygulamak sınavlarda baÅŸarılı olmak yeterlidir. ÖÄŸretmen olmak için tahsili bitirmekle iÅŸ tamamlanmaz. Ayrıca yapılacak en son sınavın komisyon öÄŸretmenleri “Olur” vermelidir. Bir bayan öÄŸretmenin sınavına ben de davet edilmiÅŸtim. Komisyondaki öÄŸretmenlerin ona gereli kabulü vermediklerini gördüm. 2 yıl sonra bu bayanın engelli öÄŸrencilere öÄŸretmenlik yaptığına tanık olarak sevindim. Yıllar süren bir tahsil kıvrılarak bir kâğıt gibi çöpe atılmamış. Bize ise KPSS’yi kazanamayanların durumları oldukça düÅŸündürücüdür. KPSS’yi kazanamayanların nitelikleri nasıldır? Günümüz okullarının en eleÅŸtiriye deÄŸer yönleri el becerileri öÄŸretmekten uzak olmalarıdır. Özellikle laboratuar dersleri öÄŸrenciye bu yeteneÄŸi kazandıracaktır. Yüksek okullar ise gereken yerde el becerileri ile öÄŸretilen bilgiye devam ederler. Ä°lköÄŸretimin her safhasında uygulama ile öÄŸretilen bilgiler zihinlerde en kalıcı özelliÄŸe sahip olacaktır. Günümüz teknolojisinin her ürünü nazari düÅŸüncelerin sonucu deÄŸil, uygulamaların ürünü olmalıdır.

   Ä°ÅŸin en enteresan yönü KPSS ye hazırlanan öÄŸrenciler kitaplara yazılan soyut soruları cevaplandırmak zorunda olmalarıdır. Durumdan anlaşıldığına göre Osmanlıdaki Enderun (memur) okulları yine devam ediyordu. Onlarda okuma yazma öÄŸrenimi dışında fazla bir ÅŸey öÄŸrenilemezmiÅŸ, kâtip olmak bile memur olmaya yeterliymiÅŸ. Åžimdi uygulanan metotların o zamandakilerden farkını araÅŸtırmak çok faydalıdır. Çünkü bildiÄŸime göre çelik tencere yapımında kullanılan sac Avrupa’dan ithal edilmektedir. Yine daha önceki bilgilerimize göre dokuma fabrikalarının iÄŸneleri de Avrupa’dan gelirdi. Ve örnekleri maalesef çoÄŸaltabiliriz.

   Buna göre bir mesleÄŸe hazırlık neyi gerektiriyorsa öÄŸretimde ona göre yapılmalıydı. KPSS öÄŸrencinin mesleki bilgisini ölçmeye yeterli midir? Bu noktaya gelinceye kadar öÄŸrencimiz özellikle lisede okurken aynı zamanda dershaneye gitmektedir. Durumu iyi olmayan aileler ise büyük sıkıntılara düÅŸmektedir dershanede okulda bittikten sonra öÄŸrencimiz geleceÄŸi parlak bir fakülte kazanamamıştır. Kazanmış olsa bile öÄŸrenci iki yükten kurtulamamıştır. Çünkü o KPSS den sınavı veremediyse o zamana kadar yaptığı tahsil yanmış gitmiÅŸtir. Sevgili öÄŸrencimiz sürekli felaketle karşı karşıyadır. Üniversite sınavlarına giriÅŸte otuz üç bin öÄŸrencinin emekleri yanarken bu sınavlarda herhalde sayı ona yakındır. Türk vatandaşının sıkıntısı henüz bitmedi. Emekli olduktan sonra alacağı para maalesef onu ne köyünden ne ÅŸehrinden çıkartarak uzun veya kısa bir tatil yaptıracak güce sahip deÄŸildir. Tüm bu güçlüklerin çözümü ile uÄŸraÅŸmak yerine vatanseverler Ergenekon ve Balyoz derdi gibi büyük iÅŸlerle uÄŸraÅŸmaktadırlar.

   Bu iÅŸin çözüm yolunu daha önce ÅŸahsen Milli EÄŸitim Bakanlığına ÅŸemalarıyla vermiÅŸtim.%40 yüksek tahsil,% 60 meslek öÄŸretimi önerdiÄŸim raporuma karşılık bir teÅŸekkürlerine bile nail olmadım. Tavsiye ettiÄŸim yoldan gidilirse ÅŸu sonuçlara ulaşırdık:

1- Dershanelere gerek kalmayacaktır. Bizim ilgililer ailelerin dershaneye ne kadar para, aile masraflarına ne kadar para ayırmaktadırlar. Lütfen bunun istatistiÄŸini yapsınlar.

2- Åžimdi ÅŸehirlerin her sokağında bir dershane yetmiyormuÅŸ gibi KPSS dershaneleri de türemeye baÅŸlamıştır. Bizim önerimizde memuriyete hazırlık vardır ama dershane yoktur. ÖÄŸrenciyi dershaneler deÄŸil, okullar gereken yerlere hazırlayacaktır.

3- Lütfen bu iÅŸin hesabını ilgililer gerekli istatistiklerle doÄŸru düzgün yapsınlar.

   Son rastlantılara göre ilköÄŸretim, lise tahsilleri Türkçe ve Edebiyat dersleriyle sevgili öÄŸrencimize “Büyük” ve “Fazla” kelimelerinin özellikle diÅŸçilik fakültelerinde nasıl, nerede kullanılacağını öÄŸretememektedirler. Bizim doktor adayları orada öÄŸrenciye “AÄŸzını büyük aç” diyorlar. Bunun doÄŸrusu ise “AÄŸzını fazlaca aç veya biraz daha aç!” demekle olur.

              Hemen yine bizim istatistik amcaya baÅŸvurarak toplumun zengin veya fakir tabakalarından kimler hangi mesleklere gitmektedirler? Bu organizasyonunu amacı sosyal adaletse onun da en nesnel yolda ortaya konulması olaÄŸandır. Fakat ortaya çıksa ne deÄŸiÅŸiri? Önemli olan tıpkı Almanya’daki gibi herkes zekâ ve gayreti ölçüsünde meslek sahibi olmalıdır. Fakat Türk eÄŸitimi bu sistemsizliÄŸiyle ülkemize çok zarar vermektedir. Hatta bu sistemsizlik ülkemiz gençlerini sanki “Öz ve üvey” diye ikiye ayırmaktadır.