BaÅŸbakan Recep Tayip ErdoÄŸan Meclis kürsüsünden çok ama çok haklı bir gerekçeyle muhalefete yükleniyor; “2001 krizinde Merkez Bankası soyulurken neredeydiniz?”

Bir de Merkez Bankası'nı soydular.

...
Kim ister ki borç batağına düÅŸmüÅŸ ülkeyi? Kim ister ki ödenen vergileri hep faize giden bir ülkeyi? Kim ister ki soyguncuların iktidara yakın olduÄŸu bir ülkeyi?

BaÅŸbakan Recep Tayip ErdoÄŸan Merkez Bankası'nı soyanları da yeniden ilan ediyor. Soygunu trilyonlarca rakamlarla ortaya seriyor. Ama bu bankaların kim olduklarını söyleyemiyoruz. O iÅŸi yapanlar RahÅŸan affına sığınıyor da, soyguncuları ifÅŸa edenleri affedecek bir af söz konusu deÄŸil.
...
Åžimdi nasıl? Merkez Bankası'na varacak kadar bu ülkenin soyulmasına vesile olanlar kurtulurken, bunları açıklayanların durumu da aynen fıkraya benzer ÅŸekil alıyor. Onların RahÅŸan'ı vardı ve kurtuldular. Ama soyguncuları ifÅŸa etmeye kalksak bizim kimsemiz yok. Çünkü banka adı söylemek SUÇ…

....
Nerede ise her adım para haline getirilmiÅŸ bir ülke olduk. Kanunlar içerisinde birçok iÅŸlem bankalar üzerinden zorunlu hale getirildi. Bankalar ve Bakan “kredi deÄŸil” dedikleri kredi kartları limitleri hiç sorgulanmıyor. O kartların bırakın aidatını, gecikme faizleri tefecide bile yok.
....
Bu kadar vahÅŸi bir bankacılık sektörü varken BaÅŸbakan acaba ne düÅŸünüyor? Mesela zorunlu bankacılık iÅŸlemlerini kaldırmayı düÅŸünür mü?

On yıl önce Merkez Bankası dahi soyulup hesap halkın sırtına yüklenirken, ÅŸimdi doÄŸrudan halkın soyulmasının ne farkı olabilir. Soygun soygundur, adı masraf olsa da, farklı ÅŸey olsa da ne farkeder...